Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курма (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Салонра ҫакнашкал минутсенче усӑ курма тытать те ӗнтӗ ӑна кил хуҫи.

Он и держался в салоне для заполнения всякого рода пауз.

14 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ют ҫӗршыв турисчӗсене пирӗн ҫӗршыва килсе курма чӗнекен хуть мӗнле плаката ан пӑх — Кремле е лартнӑ вӑхӑтра Покров керменӗ тенӗ тӗлӗнтермӗш Василий Блаженнӑя куратӑн.

Погляди на любой плакат, приглашающий иностранных туристов в нашу страну, — увидишь Кремль или сказочный храм Покрова, как был назван при постройке Василий Блаженный.

12 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— Аннепе йӑмӑк Российӑран мана курма килнӗ, — кӑмӑллӑн ӑнлантарать вӑл йӗри-тавра тӑракансене.

— Мама и сестра приехали из России меня навестить, — просто объяснил он окружающим.

Стокгольмри тӗлпулу // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильича решетке витӗр курма хурлӑхлӑ пулин те, Надежда Константиновна йӑл кулса илет.

Надежда Константиновна улыбнулась, хотя горько ей было видеть Владимира Ильича за решёткой.

193-мӗш номерлӗ камера // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӗсем обществӑри танмарлӑха курма вӗрентеҫҫӗ.

Они открывали глаза на несправедливости в обществе.

Лӑпкӑ мар // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Асӑмра-туйӑмра тӑватӑ ҫул каялла пӗлнӗ Вальӑпа паянхи Вальӑна «пӗрлештерме, пӗрле курма» кансӗртен те кансӗр.

Мне все трудней было «соединять» в своем восприятии ту Валю, какую я знал четыре года назад, и Валю нынешнюю.

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ӑна Валя куҫӗпе курма, мӗншӗн юратса пӑрахма май пуррине ӑнкарма тӑрӑшрӑм.

Я стал на него глядеть как бы глазами Вали и пытаться понять, за что можно такого человека полюбить.

7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫулсем иртнӗҫемӗн, хамӑр пурӑнакан тӗнчене лайӑхрах пӗлсе пынӑ май, эпир — мӗн тӑвайӑн! — аваннине кӑна мар курма вӗренетпӗр-ҫке…

С годами, узнавая окружающий нас мир, мы — увы! — узнаем не только хорошее…

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫаплах та… пире институтра пӗр-пӗрне курма тӗл килкеленӗ пулсан та, питех те сайра пулнӑ ку — пӗрлехи пухусемпе лару пеккисенче кӑна.

Выяснили, что встречаться нам в институте если и приходилось, то очень редко — разве что на общих собраниях.

2 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Анчах улпут майри ӑна курман, курма та пултарайман.

Но барыня не видала этого, да и ничего не могла видеть.

XI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ҫын вилнине курма ҫӑмӑл мар ӗнтӗ…

Легко ли, повесился человек, и я это видеть должна!

XI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Анчах, ҫав самантрах, хӑйне курма пултарассине аса илчӗ те вӑл, Барабана каялла ҫавӑрчӗ, ҫӗлӗкне пусса лартрӗ те пӑшӑрханса тӗлӗнсе кайнӑ Барабана ҫул тӑрӑх каялла хӑвала пуҫларӗ.

Но тут же, вспомнив, что его могут увидать, повернул Барабана назад, надвинул шапку и погнал удивленного и недовольного Барабана назад по дороге.

// Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Хурлӑх курма ҫуратса тултарнӑ эпӗ сире! — тесе кӑшкӑрса уласа ячӗ Кулине.

На горе народила я вас! — прокричала Акулина.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

(Тараса пуканпа усӑ курма юратман вӑл, унпа усӑ куракан нимӗҫсенчен кулнӑ.

(Весов он не употреблял и иронически отзывался о немцах, употребляющих весы.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Эпӗ Якубӑн хӑпарса, хуралса пӗтнӗ аллине тытса чӑмӑртарӑм, унтан эпир брезентпа витнӗ снарядсем патне лартӑмӑр, ҫав снарядсемпе Крыма штурмланӑ чух усӑ курма май килеймен иккен.

Я пожал черную, закованную в мозоли руку Якубы, и мы присели с ним возле огромных буртов снарядов, крытых брезентами, так и не использованных при штурме Крыма.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Устин Анисимович халат тӑхӑнчӗ, ҫурӑмӗ ҫинчи ҫыххине ҫыхмасӑр, Люся патне пырса шӑппӑн кӑна: — Хӗрӗм… ан кулян, — терӗ, — тем те курма пулать…

Устин Анисимович надел халат, не завязывая тесьмой на спине, подошел к Люсе и тихо сказал: — Дочка… ничего… все бывает…

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Гаврилов мӗншӗн-ха хӑйшӗн усӑ курма тачанкӑпа лашасем тытса илчӗ?

— А зачем Гаврилов в личное пользование прихватил лошадей и тачанку?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пурте ҫирӗп сывлӑхлӑ, вутпа-тарпа пиҫнӗскерсем, мускулӗсем хӑпарса тӑраҫҫӗ, тӗксӗм те вӗсем, кулнине курма та…

Здоровые, запеченные, просоленные, с буграми мускулов, в кожу зашитые, хмурые, улыбка не дай бо…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Манӑн ӑна курма тӗл килчӗ.

Мне пришлось его видеть.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Курма пынисен хушшинче тутарсем сахал, пуринчен нумайраххи вырӑссем — арҫын ачасемпе ҫамрӑк хӗрачасем, — армянсем, театра мӗнпур ҫемйипе тата апат-ҫимӗҫ тултарнӑ хутаҫсемпе пынӑскерсем, темиҫе ватӑрах ҫын, пӑчӑ пулнине пӑхмасӑр ӑшӑ сюртук тата авалхи модӑллӑ кӗпе-тумтир тӑхӑннӑскерсем.

Среди зрителей было мало татар, а больше русские — мальчишки и девушки-подростки, армяне, пришедшие в театр всей семьей с кульками провизии, несколько пожилых русских, одетых, несмотря на духоту, в глухие сюртуки и старомодные платья.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней