Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пуҫӗ (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пуҫӗ кӑштах хӗрнӗ Юзеф эрехе шеллемест.
Повеселевший Юзеф не жалел вина.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Халӗ стена ҫинче унӑн ӑмӑрткайӑкӑнни пек сӑмсаллӑ лӑсканнӑ пуҫӗ мӗлкеленчӗ.
Теперь на стене вырисовался профиль его всклокоченной головы с орлиным носом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Раевскин шуралнӑ пуҫӗ пӗрер самантлӑха алли ҫине ӗшенчӗклӗн тайӑнчӗ.
Седая голова Раевского на несколько секунд устало склонилась на руку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Птаха мехелӗн ҫавӑрӑнса, Василёкӑн урисем ҫине, унӑн пуҫӗ ҫумне темӗнле икерчӗ майлӑн ҫыпҫӑнса ларнӑ картус пекки ҫине, унӑн кивелнӗ хӗрарӑм кофти тӑхӑннӑ тӑхӑр хут кукӑрӑлса ӳкнӗ кӗлетки ҫине пӑхса илчӗ те, витӗр касакан шеллӗх, ҫак ачана атӑпа тумтир туянса пама укҫа ӗҫлесе илме ҫук йытӑ пурнӑҫӗ ҫине юҫҫӗн тарӑхтаракан ҫилӗ унӑн пырне килсе капланчӗ.
Птаха устало повернулся, посмотрел на ноги Василька и на какое-то подобие фуражки, блином прилипшей к его голове, на всю его согнувшуюся в три погибели фигурку в старой женской кофте, и острая жалость и горькая обида на собачью жизнь, при которой он не мог заработать даже, на сапоги и одежду этому ребенку, сдавили ему горло.

Могелницки хыҫҫӑнах завода Баранкевичпа хула пуҫӗ Сладкевич ҫитрӗҫ.
Вслед за Могельницким на заводе появился Баранкевич и городской голова Сладкевич.

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Унӑн пуҫӗ тӑрринче хӗҫ йӑлтӑртатса илчӗ.
Над головой его сверкнул палаш.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Мечислав пуҫӗ ҫине инкек килсе ӳкни ӑна пӑшӑрхантарать.
И оттого, что Мечиславу грозила беда, ей было тревожно.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Иероним атте кӗлӗ сӑмахӗсем пӑшӑлтатса, хӑйӗн йывӑр аллине унӑн пуҫӗ ҫине ачашшӑн хучӗ.
Отец Иероним ласково положил свою тяжелую руку на ее голову, шепча слова молитвы.

Раевскин пуҫӗ пӗчӗк пӳлӗмӗн лутра маччине кӑштах тивеймест.
Раевский почти касался головой потолка низкой крошечной комнаты.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫав вӑхӑтрах йӗкӗт тимӗрленӗ турта пуҫӗ пырса ҫапнипе хӑй те тӗшӗрӗлсе анчӗ.
И в тот же миг юноша сам упал под ударом кованого дышла.

Акӑ, айӑрӑн тискер пуҫӗ ун умӗнчех…
Вот она уже перед ним, дикая морда жеребца!..

Чӑнах та, Иероним аттен пуҫӗ пысӑк, тӑват кӗтеслӗ янахӗ тӗреклӗ, мӑйӗ хулӑм.
Действительно, у отца Иеронима была крупная голова с мощной четырехугольной челюстью и толстая шея.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Унӑн пысӑкрах та кӗрнеклӗ, уҫӑмлӑнах кӗтесленсе тӑракан ҫамкалӑ пуҫӗ шӑратса тунӑ пекех яп-яка ҫутӑлса тӑрать.
Крупная, правильной формы голова с твердыми углами лба казалась отполированной.

Павел — ун пуҫӗ…
А Павел был ее клювом…

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Халӗ халӑх савӑл евӗрлӗ пулса тӑчӗ, савӑлӑн шӗвӗр вӗҫӗ — Павел пулчӗ, унӑн пуҫӗ тӑрринче ӗҫхалӑхӗн ялавӗ хӗп-хӗрлӗн ҫунса тӑчӗ.
Теперь толпа имела форму клина, острием ее был Павел, и над его головой красно горело знамя рабочего народа.

Амӑшӗ, тути ҫинчи савӑнӑҫлӑ куллипе, Мазин хыҫӗнчен утса, ун пуҫӗ урлӑ ывӑлӗпе ялав ҫине пӑхса пычӗ.
Мать с горячей улыбкой на губах шла сзади Мазина и через голову его смотрела на сына и на знамя.

— Кам ҫар пуҫӗ иккенни пире паллӑ мар-ха вӑл…
— Нам неизвестно, кто воеводит…

Унӑн пуҫӗ йывӑр, ҫӗр ҫывӑрманнипе хӗрелнӗ куҫӗ типӗ.
Голова у нее была тяжелая, и глаза, воспаленные бессонной ночью, сухи.

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл тикӗтпе вараланса пӗтнӗ кӗрӗк тӑхӑннӑ, урине ҫӑпата сырнӑ, пиҫиххи хыҫне хура алса тулӗ чикне, пуҫӗ ҫинче ҫӑмламас ҫӗлӗк.
Он был одет в полушубок, залитый дегтем, в лапти, за поясом у него торчали черные рукавицы и на голове мохнатая шапка.

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӗсем пирӗннисене вуншарӑн та ҫӗршерен вӗлереҫҫӗ, — ҫакӑ мана хамӑн алла ҫӗклесе, ӑна тӑшмансенчен пӗрин пуҫӗ ҫине, ман пата ыттисенчен ҫывӑхрах пыни ҫине, ман пурнӑҫшӑн ыттисенчен сиенлӗрех пулса тӑни ҫине антарса ҫапма ирӗк парать.
Они нас убивают десятками и сотнями, — это дает мне право поднять руку и опустить ее на одну из вражьих голов, на врага, который ближе других подошел ко мне и вреднее других для дела моей жизни.

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика