Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вилнӗ (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр хӗрарӑм выҫӑпа вилнӗ ачин ӳтне йӑтса пырать…

Одна мать несет на руках тело своего ребенка, умершего от голода…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗнле тӗл пулнӑ пӗринпе е тепринпе эпир вилнӗ тесе шутлакан чунӗпе пире парӑннӑ йытӑ!

Каким образом преданный пес, которого мы считали мертвым, встретился с той или с другим?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Нэнпа мӑшӑрланӑ хӗрарӑм вилнӗ хыҫҫӑн пӗччен йӑтакан йывӑр сӑнчӑра йӑтма пулӑшнӑ пулӑттӑм.

чтобы разделить с Нэн тяжесть цепи, которую она несет одна после смерти своей спутницы.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эпӗ ҫав ҫӑмхасем ӑшӗнчи ӑвӑсран тунӑ пек вилнӗ шурӑ хуртсенчен лӗпӗшсем тухассине пӗлеттӗм, анчах ҫаксене курсан, шанас килми пулчӗ.

Я знал, что из этих куколок с белыми, восковыми мертвецами внутри должны выйти бабочки; но, глядя на них, не мог этому верить.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Виҫӗ кун иртсен, вӑл ҫавӑрӑнма пӑрахрӗ те вилнӗ пек пулчӗ.

Через три дня он кончил мотать и замер.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ултӑ кун иртсен, вӗсем каллех вилнӗ пек пулчӗҫ те кивӗ тирӗсем ӑшӗнчен ҫӗнӗ тирпе тухрӗҫ.

Потом через шесть дней опять заснули и вышли опять в новых шкурах из старых.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑватӑ кун иртсен, хуртсем каллех вилнӗ пек пулчӗҫ те каллех кивӗ тирӗсене пӑраха пуҫларӗҫ.

Через 4 дня они опять заснули и опять стали вылезать из шкур.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хурт вилнӗ пек пулса кайрӗ.

И червяк замер.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ вӗсем 5-мӗш кунне вилнӗ пек пулмаллине пӗлсе тӑраттӑм: ку хӑҫан пулӗ-ши, тесе кӗте пуҫларӑм.

На пятый день я знал, что им надо засыпать, и всё ждал, когда это будет.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улттӑмӗш кунне арӑслан та вилнӗ.

На шестой день лев умер.

Арӑсланпа йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫулталӑк иртсен, йытӑ чирленӗ те вилнӗ.

Через год собачка заболела и издохла.

Арӑсланпа йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тахҫан кунта сукмаксем пулнӑ, халь вара вӗсем, туземецсем калашле, «вилнӗ», урӑхла каласан, ӑна йӗплӗ тӗмсемпе лианӑсем хупласа хунӑ.

Когда-то здесь были проложены тропинки, но теперь они, по выражению туземцев, «умерли», то есть заросли колючими кустарниками и лианами.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Антар питӳ ҫине вуале, антар, вилнӗ ҫынӑнни пек шурӑ сӑну ҫынсене ан хӑраттӑр.

Опусти вуаль на лицо, чтобы людей не поражала смертельная бледность.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Унтан ҫакӑн ҫине Саша куҫӗсемпе пӑхрӗ те вилнӗ пек хытса тӑчӗ, хаярлӑхран тӗлӗннипе хӑраса ӳкрӗ.

А потом взглянула на это глазами Саши и обмерла, ужаснулась жестокости.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Халӗ вӑл лайӑх пӗлет ӗнтӗ: ӑна жандармсем хӗрхенессе, вӗсем унӑн вилнӗ упӑшкин пысӑк ӗҫӗсене сума сӑвасса, хӑй дворян йӑхӗнчен тухнине шута илессе те кӗтмелли ҫук.

Она теперь хорошо знала: рассчитывать на сочувствие к ней жандармов, на уважение их к заслугам покойного мужа и даже к дворянскому сословию не приходится.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл ачисене Саша вилнӗ хыҫҫӑнхинчен те хытӑрах хӑй ҫумне ҫупӑрласа тытнӑ, вӗсене ача амӑшӗн пӗтӗм чун-чӗрипе — эгоистлах юратакан чӗрипе — юратнӑ, вӗсене хӑйӗнчен ниҫта уйӑрасшӑн пулман: унӑн ачисем унран уйрӑлсанах, ҫав хӑрушӑ Петербурга кайсанах вилеҫҫӗ-ҫке.

И с еще большей силой, чем после гибели Саши, уцепилась она всем своим материнским сердцем — любящим и эгоистическим — за своих детей, не хотела никуда отпускать от себя: ее дети гибли, когда отрывались от нее, уезжали в этот страшный Петербург.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫулталӑк каялла хӗрӗ вилнӗ амӑшӗн хуйхи халӑх хуйхи умӗнче кӑшт сирӗлчӗ, уйрӑм ҫын инкекӗ пысӑк инкекпе хупланчӗ.

Горе матери, потерявшей год назад дочь, отодвинулось перед народным горем, заслонило личное.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кусем выҫӑпа вилнӗ ҫынсем пулнӑ.

Это были жертвы голода.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Икӗ ҫул хушши ӗнтӗ ачисем вилнӗ пиччӗшӗн ятне амӑшӗ умӗнче асӑнмаҫҫӗ, унӑн чунне ыраттарасшӑн мар вӗсем.

Вот уже два года, как в присутствии матери дети не произносили имени погибшего брата, боясь разбередить ее рану.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл пилӗк ҫул каялла вилнӗ, анчах унпа пӗрле ӗҫленӗ унӑн тусӗ — Фридрих Энгельс пурӑнать.

Он умер пять лет назад, но жив его друг Фридрих Энгельс, который работал вместе с ним.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней