Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнче (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Елена никама та юратмасть-ха, анчах Берсенева юратӗ, тесе шутларӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Она еще не любит, но полюбит Берсенева», — решил он про себя.

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫак чун ӑшне нихҫан та кӗрсе пӑхма, вӑл мӗншӗн хуйхӑрнине, мӗншӗн савӑннине, ун ӑшӗнче мӗн вӗренине, ӑна мӗн кирлине, вӑл ӑҫта кайнине ӑнланса илме ҫуккине пӗлетӑркачах…

И знать, что никогда не проникнешь в эту душу, никогда не будешь ведать, отчего она грустит, отчего она радуется, что в ней бродит, чего ей хочется, куда она идет…

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл ним те ӗҫлемест, шухӑшламасть те пулас; шухӑшлать пулсан, шухӑшӗсене хӑй ӑшӗнче усрать.

Он ничего не делал и навряд ли думал, а если и думал, так берег свои думы про себя.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр иртнӗ, вӗҫмесӗрех ывӑннӑ ҫуначӗсем аялалла усӑннӑ; анчах ҫак хавхалану уншӑн ахаль иртсе кайман: вӑл хӑй ӑшӗнче мӗн пулса иртнине палӑртасшӑн мар пулса, епле тӑрӑшсан та, пӑлханакан чӗре тунсӑхӗ унӑн пит-куҫӗнче палӑрнӑ, ашшӗ-амӑшӗсем вара унӑн «тӗлӗнмелле кӑмӑлне» ӑнланса илеймесӗр аптраса, хулпуҫҫисене сиктеркелесе илме те, тӗлӗнме те пултарнӑ.

Гроза проходила, опускались усталые, не взлетевшие крылья; но эти порывы не обходились ей даром: как она ни старалась не выдать того, что в ней происходило, тоска взволнованной души сказывалась в самом ее наружном спокойствие и родные ее часто были вправе пожимать плечами, удивляться и не понимать ее «странностей».

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вера Михайловна каланӑ тӑрӑх, вӗсем манӑн питӗ ӑнӑҫлӑ лараҫҫӗ имӗш, шӑмӑра мар, какай ӑшӗнче.

Тем более что сидели они у меня, по словам Веры Михайловны, на редкость удачно — в мякоти.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Чӑнах та, бронетранспортер ӑшӗнче пӗр нимӗҫ кӑна пулас ҫукки пирӗн пуҫа пырса та кӗмен.

И верно, никому из нас и в голову не пришло, что в бронетранспортере наверняка скрывался не один немец.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унтан йывӑррӑн сывласа ячӗ те ӑшӗнче унӑн темскер татӑлнӑ пекех пулчӗ.

Потом тяжело вздохнул, и словно что-то оборвалось в нем.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӑна кашнийӗ шӑппӑн, хӑй ӑшӗнче вула-вула тухрӗ.

Каждый прочел эту надпись молча, про себя.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тинӗс урса ахӑрашрӗ, вара манпа тата Боб Ларспа Джо Беллсар пуҫне мӗнпур экипаж хумсем ӑшӗнче пӗтрӗ.

Море яростно бушевало, и весь экипаж погиб в волнах, за исключением меня и двух матросов: Боба Лирса и Джо Белла.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл тӑрӑхла та лутра утрав, тем пысӑкӑш кит пек, хумсен ӑшӗнче чут ҫеҫ курӑнса выртакан Мария-Терезия утравӗ пулчӗ.

Это была Мария-Терезия — низкий продолговатый остров, едва выступающий из волн и напоминающий своими очертаниями огромного кита.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Нивушлӗ вӑл преступник ӑшӗнче пытанса тӑнӑ этем туйӑмӗсене хускатса, унӑн вӑрттӑнлӑхне пӗлме пултарнӑ-ши?

Неужели ей удалось разбудить дремавшие в душе преступника человеческие чувства и вырвать у него тайну?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Каҫпа ултӑ сехетре Ҫӗнӗ Зеландин сӑрчӗсем горизонт хыҫӗнче тӗтре ӑшӗнче пытанчӗҫ.

В шесть часов вечера горы Новой Зеландии скрылись за горизонтом в туманной дымке.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Храм ӑшӗнче пӗр сас-чӗвӗ те ҫук.

Мёртвое молчание царило в храме.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ӑҫтан пӗлес, — тет вӑл Гленарвана, — Каи-Куму хӑй курайман ҫыннине вӗлернӗшӗн ҫилленме мар, ӑшӗнче тен тавтӑвать пулӗ сире.

— Как знать, — говорил он Гленарвану, — может быть Каи-Куму не только не гневается на вас за убийство своего соперника, но даже благодарен вам в душе.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Уиткомб вилли юшкӑн ӑшӗнче выртнӑ.

Уиткомб был мёртв.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Джон Мангльс ҫак хушуна хӑй ӑшӗнче кӑна ырларӗ, анчах нимӗн те каласа хумарӗ.

Джон Мангльс в душе одобрил это распоряжение, но ничего не сказал.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тая ӑшӗнче вӑраннӑ хӗрарӑмлӑх хӑйӗн юратӑвӗ вӑрланӑ япала пек пулса тӑнӑшӑн асапланать.

Проснувшаяся в Тае женщина страдала оттого, что любовь ее была как будто краденой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куҫӗсене уҫмарӗ: «Ан тив, мана ҫывӑрать тесе шухӑшлатӑр та каялла кайтӑр», — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Глаз не открыл: «Подумает, что сплю, и уйдет».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫакӑнти, ачаранпах хӑнӑхса ун ӑшӗнче ҫитӗнсе, тӑванланса ҫитнӗ тавралӑх ӑна хытӑ илӗртет.

Властно влекло к себе это — с детства знакомое, среди чего вырос и с чем сроднился.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел ӑшӗнче темиҫе минут хушши икӗ сисӗм кӗрешеҫҫӗ: пӗри кӳренни, тепри хӑйне тытма пӗлни.

В Павле несколько минут боролись два чувства: обида и выдержка.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней