Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫапса (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Алӑкне те хӑйне майлӑ ансат тунӑ, лаша тирӗ карнӑ йывӑҫ рамӑна ҫавӑн пек тиртенех тунӑ петлесемпе ҫапса лартнӑ.

Устройство двери своеобразное и простое: деревянная рама, обтянутая лошадиной шкурой и навешенная при помощи петель, сделанных из такой же шкуры.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл — хӳшӗ пулнӑ, ӑна йывӑҫ майлӑ юкка вуллисене ҫурмалла ҫурса, вӗсене тӑпра ӑшне тӑратмалла ҫапса тунӑ.

Это была хижина, построенная из расщепленных пополам стволов древовидной юкки, вбитых стоймя в землю.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юлашкинчен арӑслан вӑйлӑ хусканупа чӗрӗ, йӑшӑлтатакан каамӑна ҫавӑрса хыпрӗ те, йытӑ мулкача ҫӗкленӗ пек ҫӗклесе, тӗмсене хытӑ хӳрипе ҫапса, вӑрман чӑтлӑхӗнче ҫухалчӗ.

Наконец лев мощным движением схватил в пасть еще живую, трепещущую кааму, поднял ее, как собака поднимает зайца, и, хлеща по кустам жестким хвостом, исчез в густой чаще леса.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Таса сывлӑшсене ҫырлахтарас тесе, халех ун пуҫне ҫӗре ҫапса ҫӗмӗрессӗн туйӑнчӗ!

Казалось, он сейчас разобьет ему череп о землю, чтобы умилостивить духов!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пач урӑхла, шӑп та шай патшапа халӑх хӑйсем ҫине ҫавӑн чухлӗ ҫумӑр тӑкнӑ усал сывлӑша ҫапса хуҫрӑмӑр тенӗ самантра вӑхӑтлӑха ҫуталнӑ тӳпе каллех тӗксӗмленчӗ, малтанхи йывӑр тумламсем ҫӗре патлатса ӳкрӗҫ.

Напротив, как раз в ту самую минуту, когда королева и народ уже воображали, что злые духи, которые обрушивали на них столько ливней, сломлены, небо, на миг просветлевшее, нахмурилось еще больше, и первые тяжелые капли дождя упали на землю.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мантикорӑна тытас, — терӗ хӑйне Бенедикт пичче, — анчах ӑна ҫапса лапчӑтасран хӑрушӑ.

— Поймать мантикору, — сказал себе кузен Бенедикт, — это значит рисковать раздавить ее.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӗрарӑмсем олив ҫимӗҫӗсем евӗрлӗ «мпафу» вӑррисенчен тутлӑ шӑршӑллӑ ҫу юхтарнӑ, — унран туземецсем юратакан духи туса кӑлараҫҫӗ; фут ҫурӑ чухлӗ пысӑк йӗкесене хӑвӑрт ҫавӑрса, мамӑк арланӑ; йывӑҫ хуппине тукмакпа ҫапса ҫӳхетсе пусма хатӗрленӗ; апата юракан курӑксене акса тунӑ: маниокӑна — унран «касаву» текен ҫӑнӑх авӑртаҫҫӗ, — ҫирӗм футлӑ йывӑҫ ҫинче ӳсекен «мозитзано» ятлӑ хутаҫлӑ нимӗҫ пӑрҫине — ун хутаҫҫин тӑршшӗ вунпилӗк дюйм; апат-ҫимӗҫ пӗҫерме юрӑхлӑ ҫу пӑчӑртаса кӑлармалли арахиса, темиҫе ҫул ӳсекен ҫутӑ кӑвак пӑрҫана — ӑна «чилобе» теҫҫӗ, ун чечекӗсем тӑварсӑр пӗҫернӗ соргӑна кӑшт урӑх тутӑ параҫҫӗ.

Извлекали благовонное масло из косточек «мпафу» — похожих на оливки плодов, из эссенции которых вырабатывают духи, очень любимые туземцами; пряли хлопок, быстро вращая веретена длиною в полтора фута; выделывали материю из древесной коры, отбивая ее колотушками; выкапывали корни маниоки, возделывали землю под растения, идущие в пищу: маниоку, из которой делают муку — «касаву»; бобы, которые растут на деревьях высотою в двадцать футов в стручках, называемых «мозитзано», длиною в пятнадцать дюймов; арахис, из которого выжимают идущее в пищу масло; светло-голубой многолетний горох, известный под названием «чилобе», — цветы его придают некоторую остроту пресному вкусу вареного сорго.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗр ҫумне ҫапса ҫирӗплетнӗ сӑнчӑрсемпе сӑнчӑрланӑскерсем, вӗсем йӑшӑлтатаҫҫӗ, вӗсем чӗрӗ-ха.

Они были еще живыми, ибо они шевелились в своих цепях, приковывавших их к земле.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йытӑ пӗчченех пулсан, хир чӑххи унтан пӗртте хӑрамасть, ҫитменнине тата турат ҫинче ҫунатне ҫапса ларать.

Когда собака одна лает на фазана, он не боится ее, сидит на сучке и еще петушится на нее и хлопает крыльями.

Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Суту-илӳ пайӗнчи тӗп урамӑн икӗ енӗпе «томбе» — пӗр хутлӑ тӑм ҫапса тунӑ лапчӑк тӑрӑллӑ ҫуртсем, вӗсен выльӑх кӗртмелли тӑваткал картишсем пур.

По обеим сторонам главной улицы торгового квартала Казонде тянулись «тембе» — одноэтажные глинобитные домики с плоскими крышами, чьи квадратные дворики служили загонами для скота.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ватӑ Нэнӑн пуҫне ҫапса ҫурнӑ…

Упала с рассеченным черепом и старая Нэн…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унпа мӑшӑрланӑ хӗрарӑм уксахлать, ун пушӑпа ҫапса ҫурнӑ хулпуҫҫийӗнчен юн юхать.

Невольница, скованная с ней, хромает, из ее плеча, рассеченного ударом кнута, течет кровь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сирафуна акула тытӑҫса ӳксен, эпӗ акулӑшӑн алӑ ҫапса тавлашман пулӑттӑм!

И при схватке между сирафу и акулой я не держал бы пари за акулу!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд хушнине самантрах туса хучӗҫ, Геркулес аялти ҫӳхе тӑм ярӑмне пуртӑпа ҫапса ишсе антарчӗ.

Приказание Дика Сэнда тотчас же было выполнено, Геркулес обрушил топором нижний ярус камер, который был сделан из довольно хрупкой глины.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Атя, хӗрӗм, пыр, ҫитет кун чухлӗ халап ҫапса.

Пора, пора, дочка, хватит парню голову дурить.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Луччӗ малтанах ал ҫапса хурар та ун пирки — ӗҫӗ те пӗтнӗ.

Лучше сразу сговориться — и делу конец.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Питӗрсен, кӑмӑлӗ тулнӑн, сивӗ ҫӑрана алӑ тупанӗпӗ ҫат ҫапса илчӗ те усӑллӑ ӗҫ тунипе ҫырлахнӑн, хӑй те ҫамрӑксемпе паҫӑр ҫуттине самаях сыпнӑскер, ӗшеннӗ пек анасласа, тинех йывӑҫ пӳрте упӑшки ҫумне тутлӑн та чеен кӗрсе тӳнчӗ.

Пусть помилуются, сама была когда-то молода… вздохнула Хвечис и, довольная, будто сделала доброе дело, пошла в старый деревянный дом, где спал муж.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӳртре, тин сунӑ сӗт шӑрши евӗр, ҫӑра та ҫумӑр ҫапса уҫӑлтарасла савӑк сывлӑш тӑрать.

А в избе пахнет молоком и какими-то травами.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йывӑҫ краватьне ӑна, пӗр те пӗр шутласан, ашшӗ япалине вутта пӑрахма шел теесрен, ҫулласенче вырткаласа тӑма, пӑта ҫапса унтан-кунтан хытарсан, кайран верандӑна, курӑнман ҫӗререх те вырнаҫтарма пулӗ-ха.

А деревянную кровать ее, если подумать, можно было бы поставить на веранде, в неприметном месте, если жаль отцовскую вещь выбросить на дрова, летом лежать иногда, только укрепить, там-сям подбить гвоздями.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пирӗн вара вӗсен шухӑшӗсене ҫапса аркатма пӗлӳ ҫитеймест.

А у нас знаний не хватает, чтобы разбить их доводы.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней