Корпус чувашского языка

— Э, ху та хӑратни? — терӗ вӑл вилнӗ ҫын шӑтӑкӗ еннелле пӑхса, йӗкӗлтесе.

— А-а, и ты боишься? — заглядывая в могилу, подтрунил он над Яндулом.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, ҫок, — терӗ старик, — кайма юрамасть.

— Э-э, нет, нельзя тебе уходить, — старик взял Яндула за рукав.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

э, вӗсем вӑрмана карӗҫ.

Нет, они в лес поехали.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, вӑл-и?..

— Приметы, говоришь?

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, тавтапуҫ…

— А-а, тавдабусь, спасибо…

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, ан кала, халь эп яшка та хамах пӗҫереп.

— Э, нет, не скажи, я теперь сама и яшку варю, и еще много чего делаю.

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, аса илтертӗн, ачам, тавтапуҫ.

— Э-э, хорошо напомнил, сынок, —

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Э, апла иккен-ха, — тесе шухӑшласа тӑчӗ Янтул.

«Ага, небось неспроста это, не доверяя Ивуку подумал Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Е мана вӑрмана ертсе кай, э?

Тогда меня к нему в лес отведи, а?

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, леш чирлӗ йӗкӗт-и?

— А-а, тот больной парень, что ль?

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Э, тата мӗн савӑнтарчӗ-ха ӑна?

Что же еще принесло радость Яндулу?

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, Ухтиван вӑл.

— А, так это Ухтиван.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, вӗсене валли эп чи ҫирӗп чукмар тупса хурап.

— Ну, для них-то я уж приготовлю самую крепкую дубинку, не сомневайся!

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, калама манас мар.

— Да, чуть не забыл.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, ҫапла ҫав.

— Да-да.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Э, эпӗ хам камне каламарӑм пулас-ха сана.

Ах да, я, кажись, не назвался, кто таков.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, Илья.

— Илья, значит,

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Э, ку ачан ячӗ те путсӗр те, хӑй те ҫавнашкал ӗнтӗ, тивес мар» тесе калать тет.

Скажет: э-э, у этого мальца имя-то какое непутевое, стало быть, он и сам таков!..

Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Э, ку сӑмаха шухӑшламасӑр персе ятӑм, тӑхтамаллаччӗ кӑштах: куна пӗлнӗ ҫӗртех йӑнӑш каласа хутӑм, шел, ҫаплах чӑвашла вӗренсе ҫитеймест тейӗ: ку ҫын мана темшӗн шеллет-ҫке — хӑйне тӑрантаймӗ тет-ши?

Стоило ему выпалить по-чувашски невпопад какое-либо слово или исказить его произношение, он спохватывался и досадовал: наверно, думают, тупица, никак не может одолеть нашего языка. Но эти переживания доставляли Вазюку меньше горя, нежели сознание того, что он сыт, обут, а окружающие его люди очень бедны.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э ун пекки вӑл ҫиме юраманни, таҫта та пулӗ.

— А-а, эти орехи нельзя трогать.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.