Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хушӑран сăмах пирĕн базăра пур.
хушӑран (тĕпĕ: хушӑран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара пирӗн хамӑрӑн епархи пулма пултарать, тенӗ, чиркӳсенче чӑвашла богослужени пулӗ — хамӑр хушӑран тухнӑ священниксем чӑваш халӑхне ӑнланмалла чӗлхепе тӗн йӗркине вӗрентӗҫ, тенӗ.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тата — хамӑр хушӑран, — чӑнах та чун-чӗререн хӗрсе каларӗ Миша.

Помоги переводом

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Патшана сирпӗтсе кӑларса, часрах учредительнӑй собрани тумалла, унта хамӑр хушӑран суйласа ҫынсем ямалла.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ытлашши пысӑк, ҫӗр чӑмӑрӗ пек аслӑ вӗсен юратӑвӗ — ҫавӑнпа хӑрушӑ та пулса каять хушӑран, ҫаванпа ӗненме хӑрать тепӗр чухне.

Помоги переводом

VII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫапларах йышӑнчӗҫ: парӑслӑ караппа ишни — ансат пурнӑҫ, хӑш-пӗр хӑтлӑхсӑр юлни — мӗнле калас, физиологин кӑнттам тӗрӗслӗхӗ пулса тӑрать; ӳт ҫакна ыйтать-мӗн тепӗр чухне, ку — мораль чирне кӑнттам тӗрӗслӗх хушӑран сипленӗ евӗр темелле-ши…

Было признано, что плавание на парусном судне, несложное существование, лишенное даже некоторых удобств, явится, так сказать, грубой физиологической правдой, необходимой телу иногда точно так, как грубая правда подчас излечивает недуг моральный.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ӗшеннӗскерсем — ҫатӑртатакан тӗтӗм хушӑран пӑхкала-пӑхкала ту хушӑкӗнчен тухрӑмӑр.

Усталые, изредка оглядываясь на трескучий дым, мы выбрались из прохода.

VII. Таврӑну // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Тухтӑр пирӗн хушӑран иртрӗ те Ганувера аллинчен тытрӗ.

Доктор прошел между нами, взяв руку Ганувера.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хушӑран унта хаклӑ япаласенех хӑваркалаҫҫӗ.

Место, где иногда оставляют драгоценные вещи.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

Хушӑран хушӑ чарӑна-чарӑна тӑнлать, ҫутта сӳнтерет те алӑ сӗмӗпе куҫать.

Временами, прислушиваясь, он гасил свет и двигался ощупью.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

Унпа та ҫавнашкалах: тӑвӑр ҫухава ӑна хӑрушла ӗшентерет пулас, мӗншӗн тесен пуҫне пӗр чарӑнми пӑркалать, ҫавӑн пекех ҫаннисенчен манжечӗсене ҫине-ҫинех кӑларать, хушӑран хушӑ, калаҫу вӑхӑтӗнчех, капӑр тӳмисене тӗсесе сӑнать.

Так было и с ним: тугие воротнички, должно быть, страшно утомляли его, потому что он беспрестанно вертел головой, а также вытаскивал манжеты из рукавов и по временам среди разговора пристально рассматривал свои запонки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Хушӑран хӑйне ҫакӑ пӗтӗмпех тӗлӗк тесе ӗнентерме хӑтланать, пуҫӗпе каялла сулӑннӑ май юпаран ӗнсипе ҫапӑна-ҫапӑна хитре ӳкерчӗке сирет.

Иногда он пытался уверить себя, что все сон, откидывал голову и, стукаясь затылком о столб, разбивал иллюзию.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Кӗреҫипе тӑпрана курнӑҫлӑн чавалани, хушӑран ывӑнанҫи туни ӑна малтанах питех те кулӑшла туйӑнчӗ; анчах кӗҫех хӑнӑхса ҫитрӗ.

Вначале ему было очень смешно притворно ковырять землю лопаткой, делая иногда вид, что устал; однако он скоро приноровился.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Ҫӗнӗрен пурӑнма пуҫлас ӗмӗчӗ куҫ шӑрҫисен вӑрттӑн ӗҫӗнче тата ҫутӑ хутлӑхра шайлашӑнса хушӑран хушӑ, сасартӑк ҫав тери уҫӑмлӑн курӑна-курӑна каять, ҫакӑ ӑна шутсӑр хумхантарать, ҫав самантсенче вӑл тӗлӗкрилле чӗтренет-туртӑнать.

Время от времени возможность начать жить снова, уравновешивая себя в светлом пространстве таинственной работой зрачков, представляясь вдруг ясно, так волновала его, что он весь дергался, как во сне.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Гнор сӑмахӗсене тӗплӗн уйӑра-уйӑра кӑларать, вӑл е ку сӑмах хӑйӗн пӗлтерӗшне тепӗр чух тивӗҫтермест те — хушӑран чарӑна-чарӑна шухӑшлать, анчах тути калаҫман чухне те хускалма чарӑнмасть.

Он тщательно разделял слова, редко давая им нужное выражение, а по временам делая паузы, в продолжение которых губы его не переставали двигаться.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Пӗри япаласене парать, тепри вӗсене ешчӗке вырнаҫтарать, хушӑран тӳрленсе тӑрать те хут листине чӗрнипе чӗркелет; Гнор шлюпбалка умӗнче чарӑнчӗ, матроссем ӗҫлеҫҫӗ-ха.

Один подавал предметы, другой укладывал, по временам выпрямляясь и царапая ногтем листок бумаги: Гнор остановился у шлюпбалки, матросы продолжали работу.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тата хушӑран хушӑ таҫта темскер ҫӑтӑр-ҫатӑр туса илет, ыррипе пӗрлех усалли те пур кунта, тесе аса илтернӗн туйӑнать.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Йорь, ирт тӗпеле, — терӗ те куҫне хушӑран хушӑ хӑна енне вӗлтлеттере-вӗлтлеттере, ывӑлӗ ҫырнӑ хута вуласа тухрӗ.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл малалла утрӗ, хыҫалта вара ӑна хӑваласа ҫитсе улттӑн чупаҫҫӗ; хӑйсем хӑвалакан ҫын утнӑ май сасӑ кӑларни-кӑларманнине хушӑран хушӑ чарӑна-чарӑна итлеҫҫӗ.

Он шел, а сзади, догоняя его, бежали шестеро, изредка останавливаясь, чтобы прислушаться к неясному шороху движений затравленного человека.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Хушӑран, самантлӑха, ун умӗнче ҫулҫӑсен тиркевлӗ эрешӗ тискер кайӑксен мӗлки пек ултавлӑн вӗлтлете-вӗлтлете вӗҫет, ҫакӑн чухне Тарт алли хӑй сисмесӗрех чӗтреме пуҫлать те пӑшал кӗпҫи хускалать.

Иногда, на мгновенье, прихотливый узор листвы вспыхивал перед ним обманчивым силуэтом зверя, и рука Тарта бессознательно вздрагивала, колебля дуло ружья.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тантӑшӗсемпе ҫывӑхланма Ассоль пӗрре ҫеҫ мар хӑтланса пӑхрӗ, анчах унӑн кашнинчех килне хурлӑхлӑн йӗрсе, кӑвакарнӑ ӳтпе, чавнӑ-чӗрнӗ пит-куҫпа, ял ҫыннисен шухӑш-кӑмӑлӗн ытти палӑрӑмӗпе таврӑнма тивет; вӑхӑт иртнӗҫемӗн Ассоль кӳренме пӑрахрӗ, анчах ашшӗнчен хушӑран ҫав-ҫавах ҫапла ыйтать:

Одна за другой, наивные ее попытки к сближению оканчивались горьким плачем, синяками, царапинами и другими проявлениями общественного мнения; она перестала, наконец, оскорбляться, но все еще иногда спрашивала отца:

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней