Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сывлать (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Шӑши пек йӗп-йӗпе чупса пычӗ те, хӑй аран ҫеҫ сывлать: Ленька, тет, — Гришка майлӑ ҫаврӑнса ӳкнӗ, кӗмӗл тупӑк пирки пире хӗртме хатӗрленеҫҫӗ, тет.

— Прибежал мокрый, как мышь, задыхается: «Ленька, — говорит, — на Гришкину сторону перешел, нас бить собираются за серебряный гроб».

V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл питӗ хыттӑн та йывӑррӑн сывлать.

Он дышал очень громко и тяжко.

II сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Виктор, сасартӑк ютшӑнса, хытса кайнӑ пек, ассӑн сывлать:

Виктор тоже по-чужому, деревянно выдыхает:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Тӳрӗ ҫынсем, пурнӑҫпа кавсӑлнӑ тӑлӑх ҫынна сирӗн чуна тивлет кӳрекен сывлӑхлӑ хутлӑхӑрта питӗ аван, вӑл кунта ирӗклӗн сывлать

В здоровой, облагораживающей душу среде вашей, честные люди, так хорошо, свободно дышится одинокому, отравленному жизнью человеку…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пурнӑҫ сирӗн ҫине ахалех сывлать, эсир, чӗчӗ ачисем, унӑн чӑн — чӑн шӑршине уйӑрса илейместӗр, тӗрлӗ ирсӗре ҫӑтатӑр, ҫавӑнпа пуҫӑрсем пӑтраннӑ та…

Дышит жизнь на вас, молокососов, а вы настоящих ее запахов разобрать не можете, глотаете всякую дрянь, и оттого у вас — муть в башках…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Йытӑ кулянса вӑрӑммӑн сывлать, ман ҫине хурлӑхлӑн пӑхать, — хӑйӗн куҫӗсем шывланнӑ.

Собака вздыхает, смотрит на меня печально, в глазах слёзы.

Каштанка, Бишка, Запятайка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Сывласса хӑвӑрт та йывӑррӑн сывлать.

Дышал тяжело и часто.

9. Ҫуxату // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Сигаретӑпа сигара тӗтӗмӗ тулнӑ машинӑран аннӑ американец уҫӑ ҫӗрте тулли кӑкӑрӑн сывлать: унӑн мухмӑр иртмен-ха, ют ҫӗршыври каҫхи юханшывӑн, ют ҫырансен тата вулкан сирпӗнсе тухнӑ чухнехи евӗрлӗ пӗлӗтсен сулхӑн сывлӑшӗ ӑна кӑмӑллӑ пулчӗ.

Американец дышал всей грудью после машины, в которой столько курили сигар и сигарет; хмель еще блуждал в его голове, и было приятно это прохладное, незнакомое дыханье чужой вечерней реки, чужих берегов и неба, похожего на взрыв вулкана.

Хаваслӑ шӳт // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Халь ир-ха, — вӑрӑммӑн сывлать Верочка.

Очень даже рано, — вздыхает Верочка.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Апла! — вӑрӑммӑн сывлать Анна Ивановна.

— Да! — вздыхает Анна Ивановна.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Ох, хӑвӑртрах ыран пултӑрччӗ, — хашлатса сывлать Маруся.

— Ох, скорее бы завтра! — вздыхает Маруся.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Ох, Маруся, Маруся! — ассӑн сывлать амӑшӗ.

— Ох, Маруся, Маруся! — вздыхает мама.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Чӑнах та Эномай лаши ура ҫинче аран тӑчӗ, вӑл аран-аран сывлать.

Осмотр несчастной лошади Эномая убедил их в ее совершенной непригодности, она задыхалась.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Куккӑшӗн пичӗ шуралса кайнӑ, хӑй нумай вӑхӑт тӑвалла чупнӑ пек йывӑррӑн та тытӑнчӑклӑн сывлать.

Лицо дяди бледно, дышит он прерывисто и трудно, будто долго бежал в гору.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӑрахут ҫинче ҫынсем ҫук, шӑпах, машина ҫеҫ васкавлӑн хашкаса сывлать, тата кустӑрма ҫунаттисем шыва ҫатлаттара-ҫатлаттара пыраҫҫӗ.

На пароходе безлюдно и тихо, только учащенно дышит машина да гулко бьют по воде плицы колес.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Бычков аран-аран сывлать, хӑй ҫаплах калаҫать:

Бычков дышит запыхавшись, а всё говорит:

Хӗл сивви // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Аэлита вӑраннӑ май ассӑн сывлать.

Аэлита вздохнула, просыпаясь.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Акӑ вӑл, — сывлать, илтетӗр-и?

— Вон она, слышите, дышит.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Мӗн е кам сывлать?

— А что это дышит?

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл статуя тӗпӗнчен чавсаланчӗ те кӳллӗн чӗрӗ нӳрӗкӗпе сывлать; ку — шурлӑх чечекӗсен йӳҫекрех шӑрши.

Он облокотился о подножие статуи и вдыхал сыроватую влагу озера, — горьковатый запах болотных цветов.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней