Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑтартас (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйсен халӑхӗсене ӗмӗрхи тӗттӗмлӗхрен ҫӑлса, ҫак чӑтма ҫук чуралӑх сӑнчӑрне аркатма ӗмӗтленекен ҫакӑнта пуҫтарӑннӑ талантлӑ та илемлӗ, таса чӗреллӗ ҫынсене пирӗн тата та ытларах кала-кала кӑтартас килсе кайрӗ.

Хотелось сказать как можно больше этим людям, которые так мечтали, чтобы их народ вышел из вековой темноты, сбросил все цепи того беспримерного гнета, который лег на тела и умы, на народ, такой здоровый душевно, такой красивый и талантливый.

Карачири ӑсату каҫӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Сире инкек кӑтартас килмест…

Не хочу вас подводить…

«Ҫулу хӑрушӑ санӑн» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Олег, хӑйӗн курайманлӑхне нимӗҫсене кӑтартас мар тесе, пӗтӗм вӑйӗпе шӑлне ҫыртса ҫӳренине кураттӑм.

Я видела, как он напрягает все силы, чтобы не высказать гитлеровцам всей своей ненависти.

Нимӗҫсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Эпӗ Васька ура ҫине аран-аран тӑнине куртӑм, анчах пӗлтӗм: вӑл, парӑнманскер, вилсессӗн те, хӑйне йывӑр пулнине кӑтартас ҫук.

Я видел, как Васька еле держался на ногах, но знал, какой он упрямый скорее умрет, чем покажет, что ему тяжело.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Романра илемлӗх енчен те, историе тӗрӗс кӑтартас енчен те кӑлтӑксем пур.

Помоги переводом

Умсӑмах // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 5–9 с.

Вӗсем ҫӑмран ҫав тери сӗлӗм тумтир ҫыхаҫҫӗ, хӑйсен шухӑшӗсене япаласене ӳкерсе кӑтартас мелпе ҫыраҫҫӗ, — ҫак пӗлӗве вӗсем юнпа илсе килнӗ, ку — ҫухалнӑ цивилизацин авалтан куҫакан ас тӑвӑмӗ.

Они ткали превосходные одежды из шерсти, и умели записывать мысли посредством изображения предметов, — это знание они вынесли в крови, как древнее воспоминание исчезнувшей цивилизации.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эпӗ картишнелле, Ардальон патнелле тавӑрӑнаттӑм, — вӑл манпа пӗрле раксем тытма каясшӑнччӗ, манӑн ӑна ҫав хӗрарӑм ҫинчен каласа кӑтартас килетчӗ.

Я воротился на двор, к Ардальону, — он хотел идти со мною ловить раков, а мне хотелось рассказать ему об этой женщине.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пур кӗнекери мужиксенчен те мана «Платниксен эртелӗнчи» Петӗр пуринчен те ытларах кӑмӑла карӗ; ҫав калава хамӑн туссене вуласа кӑтартас килчӗ те, эпӗ кӗнекене ярмаркӑна илсе пытӑм.

Изо всех книжных мужиков мне наибольше понравился Петр «Плотничьей артели»; захотелось прочитать этот рассказ моим друзьям, и я принес книгу на Ярмарку.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эсӗ мӗн, мана намӑс кӑтартас тетӗн-и?

Ты что, хочешь меня осрамить?

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Мана вӑл хӑй мӗн пӗлнине пурне те каласа кӑтартман пек тупӑнатчӗ; унӑн тата темскер, хӑй каласа кӑтартас темен япала пур пек туйӑнатчӗ.

Мне казалось, что он говорит не все, что знает; есть у него еще что-то, о чем он не хочет сказать.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӑйӗнчен мӗнле кулнине закройщик майри пӗлнине эпӗ ӗненмерӗм, ҫавӑнпа та ун ҫинчен ӑна тӳрех каласа кӑтартас терӗм.

Не поверил я, что закройщица знает, как смеются над нею, и тотчас решил сказать ей об этом.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑйна кӑтартас пулать, вӑй ҫук пулсан — чеелӗхе; кам пӗчӗккӗ те вӑйсӑр, вӑл — рая та, тамӑка та юрамасть.

Надо явить силу, а нет силы — хитрость; кто мал да слаб, тот — ни в рай, ни в ад!

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Час-часах, паллакан хӗрарӑма ҫепӗҫ те кӑмӑллӑ сӑмахсемпе тата пуҫ тая-тая ӑсатнӑ хыҫҫӑн, вӗсем ун ҫинчен намӑсла, чыссӑр сӑмахсем калаҫатчӗҫ, манӑн вара урама чупса тухса, хӗрарӑма хӑваласа ҫитсе, ун ҫинчен мӗнле калаҫнине каласа кӑтартас килетчӗ.

Часто, проводив знакомую покупательницу вежливыми поклонами и любезными словами, они говорили о ней грязно и бесстыдно, вызывая у меня желание выбежать на улицу и, догнав женщину, рассказать, как говорят о ней.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Акӑлчан Сербире партизансен отрячӗсем мӗн чухлӗ пулнипе интересленчӗ, вӗсем Титопа ҫыхӑну тытни-тытманни ҫинчен ыйтса пӗлчӗ, Павӑл ӑна ответлемерӗ, ун умӗнче темиҫе четнике тӗпченӗ май, хӑйсем мӗнле ҫынсем пулнине ӑна кӑтартас тесе, унпа калаҫма чарӑнма шутларӗ…

Англичанин интересовался численностью партизанских отрядов в Сербии, спрашивал о связи с Тито, Павле ничего ему не ответил и решил прервать разговор, чтобы в его присутствии допросить нескольких четников и показать таким образом англичанину их истинное лицо.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Нимӗҫсем тапӑннӑ вӑхӑтра хӑйӗн ӑсталӑхне кӑтартас вырӑнне вӑл отрядӑн ҫуррине яхӑн ҫухатрӗ.

В наступлении немцев, когда надо было показать все свои способности, он вместо того потерял половину отряда.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑй кӑтартас мар тесен те, вӑл ҫав тери хӑрани, хӑйне хӑй пӗтнӗ ҫын тесе шутлани унӑн мӑнаҫ та сӗмсӗр сӑн-питӗнче уҫҫӑнах палӑрать.

Печать животного страха, печать обреченности, помимо его воли, ясно проступала на высокомерно-наглом лице.

16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

«Эсӗ партизансем пурӑнакан вырӑна мӗншӗн килтӗн?» тесе тӗпчеме пуҫласан, вӑл ҫапла каланӑ: «Ахалех, хам шӑхличпе юрласа кӑтартас тесе ҫеҫ килтӗм. Темле кӗвӗ те калама пултаратӑп: «Камаринскине» те, «Верховина, тӑван кӗтес» текеннине те, «Ҫыран хӗррине Катюша тухрӗ» текеннине те, «Кам пӗлет ӑна, мӗншӗн куҫне хӗсет вӑл», текеннине те, «Каховкӑна» та, ҫавӑн пекех «Интернационала» та, — тенӗ.

Когда у него стали допытываться, зачем он пробрался в расположение партизан, он сказал: «А так, чтобы вы послушали мою дудку. Всё могу: и «Камаринскую», и «Верховино, свитку ты наш», и «Выходила на берег Катюша», и «Кто ж его знает, чего он моргает», и «Каховку», и даже… «Интернационал»…»

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Хӑйне пур енчен те кӑтартас тесе, Кларк атӑ кӗли ҫинче икӗ хутчен ҫаврӑнчӗ.

Кларк дважды перевернулся на каблуках, показывая себя со всех сторон.

14 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Хӑйӗн йӗрне кӑтартас мар тенӗ-и?

Скрыть свои следы?

10 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ытти пограничниксем хушшинче хӑйӗн чапӗ сарӑлнӑ хыҫҫӑн Смолярчук хӑй ҫӳҫне вӑрӑмрах ӳстернӗ, уссине чылаях пысӑк хӑварнӑ, ҫакна вӑл хӑй ҫамрӑккине кӑтартас мар, ҫынсем ватӑрах ҫын вырӑнне хуччӑр тесе тунӑ иккен.

С тех пор как Смолярчук стал знаменитым, он отрастил себе волосы подлиннее и пышные усы, чтобы не бросалась людям в глаза молодость.

5 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней