Поиск
Шырав ĕçĕ:
«Хаклӑ аннеҫӗм», — тесе ун патне ҫырусем ҫырнӑ вӑл — тӗрмерен, ссылкӑран, эмиграцирен.«Дорогая мамочка», — обращался он к ней в письмах из тюрьмы, из ссылки, из эмиграции.
Умсӑмах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
«Аннеҫӗм!» — ҫапла ачашшӑн чӗннӗ амӑшне Владимир Ильич ача чухне.«Мамочка!» — ласково называл Владимир Ильич свою мать в детстве.
Умсӑмах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Аннеҫӗм, — терӗ Шура ҫӗрле, ман вырӑн ҫине пырса ларнӑ хыҫҫӑн, — эсӗ ӑнлансам.— Мамочка, — говорил Шура ночью, присев ко мне на кровать, — ты только пойми.
«Ырӑ ҫул сун мана!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
«Аннеҫӗм», — тет вӑл шӑппӑн.
Шура // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вера Сергеевна Чернышевский биографийӗпе паллаштарнӑ урокран киле таврӑнсан, Зоя татӑклӑн ҫапла каларӗ: манӑн ун ҫинчен пурне те пӗлес килет: ӑнланатӑн-и эсӗ, аннеҫӗм?
Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Аннеҫӗм, ан йӗр! — тет Зоя вӗҫӗмрен, ашшӗн пӗр хускалман пичӗ ҫине хӑйӗн хӗрелсе кайнӑ типӗ куҫӗсемпе пӑхса.Мамочка, не плачь! — повторяла Зоя, глядя на неподвижное лицо отца сухими покрасневшими глазами.
Xуйxӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Юратнӑ, хаклӑ аннеҫӗм, кайсамччӗ директор патне, ыйт унран, — эпӗ тепӗр хут экзаменсем парӑп, пӗлетӗп, паратӑпах эпӗ, мӗншӗн тесен хам пултаруллӑ иккенне пӗлетӗп, вӗренме пултаратӑп эпӗ!
Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Юратнӑ аннеҫӗм, ан тив вӑл кайтӑрах, хам мӗн тӳссе ирттернине сана калаймастӑп та эпӗ, анчах эсӗ мана каҫарман пулсан, эпӗ пӗлместӗп…
Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Аннеҫӗм, кӑвакарчӑнӑм, ан йӗр эсӗ! — сивӗ чир тытнӑ ҫын пек чӗтрет Тёма.— Мама, голубка, не плачь, — ревел Тёма, дрожа, как в лихорадке.
Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Вара, Аглаида Васильевна ӑна укҫа илсе тухса парсан, амӑшне ыталаса илчӗ те, хӑй ӑна суйнӑшӑн ӳкӗннипе тарӑхса: — Юратнӑ аннеҫӗм, урӑх эпӗ нихҫан та апла тумӑп, — терӗ.
Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Сыв пулӑр, аннеҫӗм!
XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ав ӑҫталла кайрӗ вӑл, аннеҫӗм?
XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Эсир, аннеҫӗм, мана ӗненӗр, эпӗ тӗрлӗрен шут тӑвас енӗпе ҫивӗч шельма, вӑл пуриншӗн те паллӑ.Вы, мамаша, мне верьте, я на всякие штуки шельма острая, это очень всем известно.
XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Сирӗн, аннеҫӗм, хӑвара палӑртасран кунтан иртерех тухса каяс пулать.— Вам, мамаша, для незаметности, так сказать, нужно выехать отсюда пораньше.
XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Тӗрӗс калатӑп-и эпӗ, аннеҫӗм?
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл каллех сасартӑк калаҫма чарӑнчӗ, шухӑшласа тӑчӗ те: — Калӑр-ха, аннеҫӗм, ҫав ҫын сирӗн тӑван-и вӑл? — тесе ыйтрӗ.
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Хаҫат вӑл, аннеҫӗм, аван япала, хӑй ӗҫне тӑвать вӑл — куҫа уҫтарать!А газета, мамаша, хорошая, и дело свое она делает — протирает глаза!
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Питӗ аван пулать, аннеҫӗм!
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Пӗтӗмпех йӗркеллӗ пулать, аннеҫӗм.
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ятласса вӑл сире, аннеҫӗм, ятлатех.
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.