Поиск
Шырав ĕçĕ:
Лукерья (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Акӑ, Лукерья Ильинична, ӑнлантарса парӑр ӗнтӗ мана ҫак тӗлӗке, — тетӗп эпӗ хамӑрӑн канцеляринче ӗҫлекенскере, вӑл ӗлӗкхи тумтире хисеплерех параканскӗр, хӑй ватӑрах ҫын, темӗнле вӑл мана Даша инкене аса илтерет.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Хӗрарӑмсем, Василисӑпа Лукерья, Дубровскипе Эрхип тимӗрҫӗ пушар умӗн темиҫе минут кӑна маларах курни ҫинчен каласа панӑ.
VII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
— Эпир, Василисӑпа Лукерья та-ха, батюшка, — терӗ ӑна хирӗҫ ҫинҫе сасӑ.– Мы, батюшка, – отвечал тонкий голос, – Василиса да Лукерья.
VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949