Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫавӑнпа ӗнтӗ ҫумӑр ҫунӑ чух ҫанталӑк сивӗрех пулать, ҫумӑр умӗн ӑшӑрах пулать.
От этого бывает холоднее, когда идет дождь, и теплее, когда собирается дождь.

Пӑр, шыв, пӑс // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кунта та ҫавӑн пекех: пирӗншӗн пулсан ҫумӑр тин анчах тапранать, эрешменшӗн вӑл ҫӑвать.
А одетый не заметит ее, так и для паука идет дождь, когда для нас он только собирается.

Нӳр. I // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эрешменӗн ҫумӑр ҫӑва пуҫланӑ ӗнтӗ.
Для паука уже идет дождь.

Ҫумӑр ҫумалла пулсан, эрешмен карти варринчен тухмасӑр хӗсӗнсе ларать.
Если паук сидит, забившись в середине паутины, и не выходит,— это к дождю.

Ӑшӑ шыва пӑс туса ҫӳле хӑпартмасан, нихӑҫан та ҫумӑр ҫумӗччӗ.
Оно подняло воду парами вверх, и без этого вода не падала бы книзу.

Ӑшӑ — хӗвелте // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫумӑр пӗлӗчӗсем хускалаҫҫӗ; пӗрре вӗсем пӗр ҫӗре пуҫтарӑнаҫҫӗ, тепре тӗрлӗ ҫӗрелле саланса каяҫҫӗ, ҫиҫӗм ҫиҫе пуҫлать.
Поднимутся облака, станут сходиться и расходиться,— ударит молния.

Юр ӑшӑнса пусӑрӑна пуҫлать, ҫырмари пӑр йӑшса ҫӗкленет, тусем ҫинчен шыв юхса анать, шывран пӑс пулса ҫумӑр пӗлӗчӗ пулать те, ҫумӑр ҫӑвать.
Станет снег осаживаться, станет отдувать лед на реках, польется вода с гор, поднимутся пары из воды в облака, пойдет дождь.

— Вӑл ҫумӑр пӗлӗчӗ пекех салхуллӑччӗ, ӑна темскер, пит кӑмӑла килмен япала пӑшӑрхантарнӑ пулмалла.
— Он был мрачен, как туча, и, повидимому, его тревожило что-то весьма неприятное.

XIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫумӑр пӗлӗчӗ пулнӑ.
Это были тучи.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сасартӑк ҫумӑр пӗлӗчӗ хӗвеле хупласа илчӗ.
И вдруг она закрыла солнце.

Хӗвел ҫӳлте-ха, анчах хӗвеланӑҫӗ енчен ҫумӑр пӗлӗчӗ киле пуҫларӗ.
Солнце стояло еще высоко, но на закате тянулась туча.

Ҫапах та хӗвел ҫумӑр пӗлӗчӗсем хыҫне пытанса ларни ҫулҫӳренсен кӑмӑлӗсене ытлах та пӑсса пӑрахнӑ.
Однако самый факт, что солнце скрылось за тучи, угнетающе подействовал на настроение путников.

III сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫапла эпӗ ҫумӑр чарӑничченех выртнӑ.
И лежал до тех пор, пока перестал дождь.

Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ вӑрмана ҫитсе кӑмпа пуҫтартӑм та киле таврӑнас тесе тӑраттӑм ӗнтӗ, сасартӑк ҫанталӑк тӗттӗмленсе ҫитрӗ те, аслати авӑтса ҫумӑр ҫӑва пуҫларӗ.
Я дошел до лесу, набрал грибов и хотел идти домой; вдруг стало темно, пошел дождь и загремело.

Мганнга пирога-кимӗ тӗпне хӑй ҫӗклемне асӑрхануллӑн хучӗ, ҫӑмӑл кимме шывалла тӗртсе хӑй ларчӗ, хӑвӑрт юхакан шыв ӑна хӑй ытамне илсе юхтара пуҫласан, вӑл уҫӑ сасӑпа: — Капитан, Уэлдон миссиспа ун ывӑлне сирӗнпе паллаштарма ирӗк парсамӑр! Халӗ ӗнтӗ — ҫула! Казондере вара ухмахсен пуҫӗсем ҫине ҫӳлти пӗтӗм пӗлӗтсем пӗрле пухӑнса шалкӑм ҫумӑр пулса тӑкӑнччӑр! — терӗ.
Мганнга опустил на дно пироги свою ношу, столкнул легкое суденышко в воду и, когда быстрое течение подхватило его, сказал звучным голосом: — Капитан, позвольте вам представить миссис Уэлдон и ее сына Джека! А теперь в путь, и пусть в Казонде все тучи небесные прольются ливнем над головами этих идиотов!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пач урӑхла, шӑп та шай патшапа халӑх хӑйсем ҫине ҫавӑн чухлӗ ҫумӑр тӑкнӑ усал сывлӑша ҫапса хуҫрӑмӑр тенӗ самантра вӑхӑтлӑха ҫуталнӑ тӳпе каллех тӗксӗмленчӗ, малтанхи йывӑр тумламсем ҫӗре патлатса ӳкрӗҫ.
Напротив, как раз в ту самую минуту, когда королева и народ уже воображали, что злые духи, которые обрушивали на них столько ливней, сломлены, небо, на миг просветлевшее, нахмурилось еще больше, и первые тяжелые капли дождя упали на землю.

Тӑрӑ пӗлӗтсене ҫумӑр пӗлӗтпе пӗрлештерекен усал сывлӑша хӑваласа яма нимле май та тупӑнмарӗ.
Злых духов, собирающих облака в тучи, никак не удавалось прогнать.

Инкек ҫав тери пысӑк пулнипе хуйӑха мганнгсем — ҫумӑр чӗнсе илекен е хуса яракан тухатмӑшсем — ҫеҫ сирме пултараҫҫӗ.
Размеры бедствия были так велики, что только самые искусные мганнги — колдуны, умеющие вызывать и прогонять дожди, — могли помочь горю.

Уэлдон миссисшӑн ҫумӑр факторире уҫӑлса ҫӳреме кансӗрлекен япала ҫеҫ пулчӗ пулсан, вырӑнти халӑхшӑн ку чӑн-чӑн инкек.
Если для миссис Уэлдон дожди были только досадной неприятностью, поскольку они мешали ее ежедневным прогулкам по фактории, то для туземного населения это представлялось настоящим бедствием.

Тӳпене пӗлӗтсем карса илчӗҫ, пӗр чарӑнми шалкӑм ҫумӑр Казонде таврашне йӑлт шыв айне турӗ.
Небо было затянуто тучами, и непрерывные ливни затопляли всю область Казонде.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика