Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑрӑшса (тĕпĕ: тӑрӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан вара эпӗ унӑн ашшӗне нацилле геройсен шутне кӗртме тӑрӑшса, ӑна пӗтӗм тӗнче пӗлсе тӑтӑр, тесе тӳррӗн ӗҫлерӗм.

Потом я сделал то, что весь мир узнал о её отце и он стал национальным героем.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Петя куҫне мӗнле хӗссе, тӑрӑшса пӑхнӑ пулсан та, — тӳррипе каласан, пушӑ тинӗсре нимӗн тӗ курайман.

Но Петя, как ни щурился, как ни напрягал зрение, по совести говоря, ничего не видел в пустыне моря.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шӑпах ҫак минутра ӗнтӗ эпӗ ҫав тӑрӑшса хыпкӑнакан пӗчӗк пӑрахут ҫине пӑхрӑм та, вӑл американсен «харрикейнсем» тиенӗ карапран пӑрӑнса, чарӑнмалли вырӑна ҫывхарчӗ.

И вот именно в эту минуту маленький пароходик, энергично пыхтя, обогнул большое американское судно с «харрикейном» на носу и стал подходить к причалу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук, — терӗ Ромашов хӑйне ҫирӗп тытма тӑрӑшса; унӑн хускалми пичӗ ҫинче темле пӗр шӑнӑрӗ ҫеҫ туртӑнса илчӗ.

— Не имеется, — отвечал Ромашов почти хладнокровно. Только какая-то жилка билась на его неподвижном лице.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эппин мана итле, — хӗремесленес марччӗ тесе тем пек тӑрӑшса каларӑм Ромашова.

— Так слушай же меня, — стараясь не волноваться, сказал я Ромашову.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗнчере нихҫан та ӑвӑслӑх кати те, йӗпе ҫулҫа куписем те, хама сулӑнса ҫапма кансӗрлекен вутӑ сыпписем те пулман тейӗн ҫав, ал вӑйӗпе ҫӗре тӗренсе «Ромашов, ҫаврӑн!» тесе калас мар тесе тӑрӑшса эпӗ пӗртте выртман тейӗн ҫав.

Как будто и не было никогда на свете осиновой рощи, кучи мокрых листьев и поленницы, которая помешала мне размахнуться, как будто я не лежал, опершись руками о землю и стараясь не крикнуть ему: «Вернись, Ромашов!» — 

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Сирӗн патӑрта кӗтме пултарӑп-ши Михаил Васильевича? — терӗм эпӗ, ырӑ кӑмӑллӑ сасӑпа калаҫма тӑрӑшса.

— Может быть, вы позволите мне подождать Михаила Васильевича? — сказал я очень вежливо.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Акӑ мӗн, пулӑшсамччӗ мана, — терӗм эпӗ, ҫак пӳлӗм майӗпен ҫаврӑна пуҫланине чарма тӑрӑшса, — эпӗ эшелонран килнӗ аманнӑ летчик.

— Вот что: нужно мне помочь, — сказал я, стараясь остановить эту комнату, которая уже начала вокруг меня своё проклятое медленное движение, — я раненый лётчик из эшелона…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эппин ҫапла та пултӑр, анчах сана мӗн усси пур ҫапла туса, — терӗм эпӗ, вӑхӑта кӑштах тӑсма тӑрӑшса мӗн те пулин калас тесе.

— Допустим. Но, как ни странно, ты ничего не выиграешь на этом, — сказал я что-то такое — всё равно что, лишь бы затянуть время.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурте тӑрӑшса: кашни вутсыппи — нимӗҫе ҫапса антаракан снаряд тесе ӗҫлетпӗр.

Все страются: я им говорю, что каждое полено — это снаряд по немцу.

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сире эвакуацилеҫҫӗ, тӑрӑшса илсе каяҫҫӗ, эсир пур — каялла вӑрт та вӑрт! вӑрт та вӑрт!

— Эвакуируют вас, везут, везут, а они обратно шнырь-шнырь!

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунта Георгий пичче (вӑл час Мускава таврӑнмалла) хӑй валли тата пирӗн валли нумай пулмасть тӑрӑшса ҫӗнӗ хваттер илчӗ.

Здесь брат Георгий, которого должны были скоро вызвать в Москву, выхлопотал квартиру себе и нам.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан ҫӳхе тутисене ҫыртса, юратнӑ автомат ручкипе тем пек тӑрӑшса, ҫакна ҫырчӗ пуль: «Хирӗҫ тух вырсарни кун ҫулталӑкри чи пысӑк хирӗҫтӑру кунне пӗрле ирттерӗпӗр».

А потом, закусив тонкую губу, старательно выводил автоматической ручкой, которой так гордился: «Встречай воскресенье проведем вместе день противостояния самый большой день в году».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пуҫ тӑрринче ҫеҫ унӑн пӗр пайӑрка ҫӳҫӗ епле тӑрӑшса якатнӑ пулин те хӑйне итлемест.

Только на макушке торчал прежний упрямый хохол, хотя приглаженный и тоже какой-то постарше.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эппин акӑ мӗн, хаклӑ ҫыннӑм, — терӗм эпӗ, хӑватӑм ҫитнӗ таран лӑпкӑн пулма тӑрӑшса, — ӑҫта-ха сирӗн шӗлепкӗрпе пальто?

— Ну вот что, дорогой мой, — сказала я всё ещё спокойно, но уже не так, как бы мне хотелось: — где ваше пальто и шляпа?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗрремӗш тетрачӗн малтанхи страницинче питех те тӑрӑшса мӗлкелетнӗ саспаллисем: «Пурнӑҫра хам мӗн курни», тесе ҫырнӑ, хӑҫан ҫырнине те кӑтартнӑ — 1916. Мемуарсем!

На первой странице первой тетради было написано великолепными буквами с тенями: «Чему свидетель в жизни был» и дата — 1916. Мемуары!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Св. Мария» тесе ҫырнӑ пакурӗ Заполярьере юлнӑ, анчах Саня унтан фотоӳкерчӗк туса килнӗ, ун пек тӗнчере пӗр пакура та ҫапла тӑрӑшса ӳкермен-тер!

Багор с надписью «Св. Мария» остался в Заполярье, но Саня привёз фото, должно быть, ни один багор в мире ещё не был снят так превосходно!

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валя вара чӑнах та питӗ тӑрӑшса пӑхатчӗ, хӑй мӗн тунине ыттисем курмаҫҫӗ, тесе шухӑшлатчӗ ӗнтӗ.

И он действительно ухаживал за ней по всем правилам и в полной уверенности, что об этом никто не подозревает.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юлашкинчен эпӗ, Оренбург хули хуптӗрлӳри инкеке лексен, ӑна хупӑрласа илнӗ тӑшмана хирӗҫ епле тӑрӑшса ҫапӑҫнине хамӑн генерал та каласа пама пултарнине кӑтартса патӑм.

Наконец я сослался и на моего генерала, который мог засвидетельствовать мое усердие во время бедственной оренбургской осады.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Халӗ ӗнтӗ акӑ хам саншӑн тӑрӑшса ҫӳренӗшӗн ӳкӗнме пуҫлатӑп.

Но теперь я начинаю жалеть, что хлопотал об этом.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней