Корпус чувашского языка

Пичӗ хӗрелсе кайнӑ Саша ҫӑкӑртан пӗчӗк ҫаврашкасем туса ларать, никам ҫине те пӑхмасть.

Саша с красным, упрямым лицом, не поднимая глаз, катал из хлеба шарики.

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Типсе саралса кайнӑ пичӗ тӑрӑх кӑткӑсем чупса ҫӳреҫҫӗ.

По желтой, обтяну— той на щеках коже бегали муравьи.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унӑн вӑрӑм та ырхан пичӗ хӗрелсе кайрӗ, куҫӗсем ялкӑшма пуҫларӗҫ:

На длинном, худом лице его выступил румянец, глаза засияли.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӑрӑхларах пичӗ унӑн шуралса кайрӗ.

Продолговатое смуглое лицо его побледнело.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пичӗ унӑн тӗксӗмленнӗ, куҫӗсем кӑвар пек ялкӑшса ҫунаҫҫӗ.

Лицо у него потемнело, губы крепко сжаты, брови нахмурены.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ун пичӗ тӑрӑх куҫҫуль тумламӗсем шӑпӑртатса юхаҫҫӗ.

Слезы ручьем текут у него по щекам.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Аслашшӗн пичӗ кӑвайт умӗнче хӗп-хӗрлӗ пулса кайнӑ, Саша мӗнле ӗҫленине вӑл хӑй вӗрире пӗчӗкленнӗ куҫӗсемпе ҫивӗччӗн сӑнаса тӑрать.

Лицо у него краснело от жары, а сузившиеся, слезящиеся глаза добродушно и заботливо следили за Сашей.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Халӗ аслашшӗн пӳрчӗ те вӑл мар, асламӑшӗн пичӗ ҫинчи картламсем те ун чухнехинчен тарӑнрах курӑнаҫҫӗ, аллисем те унӑн Сашӑна пуҫран лӑпканӑ чухне ун чухнехинчен чылай хытӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Теперь и изба у дедушки уже не та — плотники перестроили, и бороздки морщин на лице у бабушки глубже, и руки ее кажутся более жесткими, когда она гладит Сашу по голове.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасем ун ҫине питӗ интересленсе пӑхрӗҫ: пичӗ ҫинчи тарӑн ҫӗвӗ ҫине те, сарлака куҫхаршийӗсем айӗнчи чӗрӗ, йӑлтӑртатса тӑракан куҫӗсем ҫине те.

Ребята с интересом смотрели на него: на глубокий шрам, на живые, блестящие глаза под мохнатыми бровями.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Перекомскин пичӗ хӗрелсех кайнӑ.

Лицо Перекомского побагровело.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Пичӗ хӗп-хӗрлӗ пулса кайнӑ Мазин, сӑмсине чӑмӑртаса, Ваҫҫук умӗнчен чупса иртрӗ.

Мазин с багрово-красным лицом пробежал мимо Васька, зажимая нос.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митьӑн хура тутлӑ пичӗ хӗрелсе кайрӗ, вӑл вӑтанса йӑл кулса илчӗ.

Веснушчатое лицо Мити зарделось, он смущенно улыбнулся:

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ун кӑвакарса кайнӑ пичӗсем тӑрӑх шултра тар тумламӗсем юхса анчӗҫ, пичӗ ҫинчи пысӑк ҫӗвӗкӗ шуралса кайрӗ, куҫхаршисем пӗркеленчӗҫ.

По багровым щекам его катились крупные капли пота, глубокий шрам побелел, брови сдвинулись.

14 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Лапка ҫинче кивӗ утиял выртать, кӗтесре ҫитсӑран ҫӗленӗ, лӳчӗркенсе пӗтнӗ минтер пичӗ, ун айӗнчен ҫӗнӗ атӑ курӑнать.

На полатях лежало старое одеяло, в углу — скомканная подушка в ситцевой розовой наволочке; из-под нее выглядывали новые яловые сапоги.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Михайло, питшӑлли ярса тытса, Генка пичӗ тӗлӗнче сулкалама тытӑнчӗ.

Михайло схватил полотенце и с озабоченным лицом замахал над Генкой:

7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Генкӑн хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ пичӗ ҫинче хӑмӑр куҫӗсем савӑнӑҫлӑн ялкӑшса тӑраҫҫӗ, сахӑр пек шурӑ шӑлӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

На свежем, загорелом лице Генки задорно блестели карие глаза и белые, как сахар, зубы.

7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шур тутӑр ҫыхнипе унӑн тар пӗрчисем тапса тухнӑ пичӗ пушшех те хытӑ пиҫсе хуралса кайнӑ пек туйӑнать.

Белый платок подчеркивал загар ее лица, покрытого крошечными росинками пота.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Наука сотрудникӗн сарлака пичӗ пуҫ таранах, талккӑшпех мӑкланса кайнӑ, ӗҫре тӑхӑнакан тӗссӗр костюмӗ сап-сарӑ тусанпа вараланса пӗтнӗ.

Скуластое лицо научного сотрудника заросло до глаз густейшей щетиной, серый рабочий костюм весь пропитался желтой пылью.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Пирӗн, — Коскиненӑн пичӗ пӑртак тӗксӗмленчӗ, — виҫӗ курсант вилчӗ, ҫиччӗшӗ аманчӗҫ.

Мы, — здесь лицо Хейконена немного вытянулось, — потеряли трех курсантов убитыми и имеем семь ранеными.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Унӑн суранланса тата хуралса пӗтнӗ таса мар пичӗ тӑрӑх куҫҫульсем юхнӑ.

Слезы текли по его грязному, заросшему струпьями лицу.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.