Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хаяр сăмах пирĕн базăра пур.
хаяр (тĕпĕ: хаяр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сухалне тӑрмалантарса тата ылтӑн пенсне витӗр хаяр куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, вӑл палламан ҫынпа калаҫать.

Лохматя бороду, поблескивая из-под золотого пенсне злыми глазами, изливал свою желчную горечь перед случайным собеседником.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Яланах ҫӗтӗлекен хаяр ҫын пулас ку», — тесе шухӑшларӗ Григорий, пиччӗшӗ еннелле йӑл кулса тата есаулӑн вырнаҫуллӑ ҫирӗп кӗлеткипе ун айӗнчи курпун сӑмсаллӑ учӗ ҫине куҫ хӗррипе пӑхса илсе; вӑл утланнӑ ут калмык учӗсен ӑрӑвӗнчен пулас.

«Хрипатый, должно, и злой», — подумал Григорий, улыбаясь брату и оглядывая мельком крепко подогнанную фигуру есаула, горбоносого коня под ним, калмыцкой, видно, породы.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Святой Дмитрий Сослуцкий, сыхла мана, туррӑн чурине, тата манӑн юлташӑмсене тӗнчен мӗнпур тӑватӑ кӗтессине ҫитсен те; хаяр этемсем ан перейччӗр, сӑнӑпа та ан чикейччӗр, вердышпа та ан касайччӑр, пуртӑ тӑршшипе те ан ҫапайччӑр, пуртӑпа та ан касайччӑр, хӗҫпе те ан витерейччӗр, ҫӗҫӗпе те ан касайччӑр, ан чикейччӗр; ни ват ҫын, ни яш ҫын, ни ҫырӑ ҫын, ни хура ҫын; ни еретик, ни тухатмӑш тата нимӗнле ӑрӑмҫӑ та ӑн тивейтӗр.

Святой Дмитрий Солунский, ущити меня, раба Божьего, и товарищей моих на все четыре стороны: лихим людям ни стрелять, ни рогаткою колоть и ни бердышом сечи, ни колоти, ни обухом прибити, ни топором рубити, ни саблями сечи, ни колоти, ни ножом не колоти и не резати, ни старому и ни малому, и ни смуглому и ни черному; ни еретику, ни колдуну и ни всякому чародею.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Салтакра чухне Сашка (Богучар енчи ҫын пулнӑ вӑл) ӳсӗр пуҫпа эрех вырӑнне кӗленче тутинчен питӗ хаяр крепки водки янклаттарнӑ та, ҫунтаракан япала, унӑн аялти тутине янахӗ ҫумнех тавӑрса какӑртса лартнӑ.

Под пьянку в солдатчину (родом Сашка был из богучарских москалей) вместо простой водки хватил он из косухи «царской водки»: огненная струйка и пришила ему нижнюю губу к подбородку.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑйне ӑна хаяр вар чирӗ аптратнӑ.

Точила его злая желудочная болезнь.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Донӑн икӗ хӗррипе тӗллӗн-тӗллӗн юр хывса кайнӑ симӗсрех пӑр ҫирӗпленсе пырать, ун айӗпе юхӑмпа хутшӑнайман шыв кӑпӑкланса явкаланать, шыв варринчен леререхре, хура ҫыртан ҫӑлкуҫӗсем палкаса юхса выртакан ҫыран хӗрринерехре, хаяр та ӑмсануллӑ пысӑк авӑр шурӑ юрпа шӑлланса выртать, ун тӑрӑх хӗл каҫма кунтах юлнӑ кайӑк кӑвакалӗсем чӑмкаласа ҫӳрени хура пӑнчӑсем евӗр курӑнать.

По краям зеленоватый, в снежных переносах, крепнул лед, под ним ластилась, пузырилась не захваченная стременем вода, а подальше середины, к левому берегу, где из черноярья били ключи, грозная и манящая, чернела полынья в белых снежных заедях; по ней черными конопушками переныривали оставшиеся на зимовку дикие утки.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Хохолсем вӗсем питӗ хаяр, — тӑрӑхласа илчӗ Афонька Озеров.

— Хохлы, они огромадно сердитые, — усмехнулся Афонька Озеров.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тахӑшӗн урмӑшса кайнӑ хаяр сасси ҫӗтӗлешет:

Чей-то охриплый, злой голос тявкал:

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ, хаяр куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, ҫапла калаҫать:

И тот, посверкивая злыми глазами, говорил:

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗрӗве хаяр куҫ ӳксе мӗн те пулин инкек ан вӑрӑнтӑр тесе ҫапла тӑваҫҫӗ.

Для того, чтобы не сделалось чего с женихом с дурного глаза.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хаяр курайманлӑхпа хӗрӳ юрату ҫивӗтленсе ларчӗҫ ун чунӗнче.

И плелась в душе ненависть с великой любовью.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталья унӑн кӗпи-йӗмне ҫӑвать, саплать, ӑна чӑлхасем ҫыхса парать, шӑлаварӗсемпе кӗписене тӳрлетет-ҫке-ха, — ҫавӑнпа та Гришака мучи, ку хыпара пӗлсен, Наталья ҫине икӗ кун хушши хаяр сивлеклӗхпе пӑхса пурӑнчӗ.

Наталья стирала его бельишко, штопала, вязала чулки и чинила шаровары и рубахи, — оттого дед Гришака, узнав, и глядел дня два на нее с суровой строгостью.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак кунтан пуҫласа Мелеховсемпе Степан Астахов хушшинче хаяр ҫилӗ, курайманлӑх вилӗм тӗвви ҫавӑрса ҫыхнӑ тӗвӗ пек тӗвӗленсе ларчӗ.

С этого дня в калмыцкий узелок завязалась между Мелеховыми и Степаном Астаховым злоба.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӑнахах та питӗ хаяр пулнӑ вӑл.

Он действительно был страшен.

I. Иван Федорович Шпонька // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак хаяр учитель хӑй урокӗнче кафедра ҫине икӗ ҫыхӑ хулӑ хунӑ, урокне итлекен ачасенчен ҫурри вара яланах чӗркуҫҫи ҫинче ларса ирттернӗ.

Этот страшный учитель, у которого на кафедре всегда лежало два пучка розг и половина слушателей стояла на коленях.

I. Иван Федорович Шпонька // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тӗрӗссипе каласан, ку хаяр учитель кӑмӑлне ҫырлахтарма майӗ те пулман.

По правде говоря, ему было сложно угодить, он наводил страх на весь класс.

I. Иван Федорович Шпонька // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ак ӗнтӗ Катерина ашшӗ тапӑнма тытӑнать — Данило каялла чакса пырать: пан Данило тапӑнать — хаяр старик чакма пуҫлать, унтан вара каллех пӗр пек.

Вот наступает Катеринин отец — подается пан Данило — Наступает пан Данило — подается суровый отец, и опять наравне, кипят.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Катерина ашшӗн хаяр сӑн-пичӗ хӗрелсе кайрӗ, куҫӗсем тискеррӗн ялкӑшса илчӗҫ.

Краска выступила на суровом лице тестя и очи дико блеснули.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Лешсем халь тикӗт сӗрнӗ аттисене хӑйсен айне хӗстерсе пурҫӑн тыттарнӑ дивансем ҫине ларнӑ та табак туни теекен чи хаяр табак туртса лараҫҫӗ.

Сидевших на шелковых диванах, поджав под себя намазанные дегтем сапоги, и куривших самый крепкий табак, называемый обыкновенно корешками.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Эпӗ ӗнтӗ, чӑнах та, хаяр.

Я в самом деле сурова.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней