Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чиксе (тĕпĕ: чик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эппин, ман тинӗс хӗррине ҫитичченех пӳрнене ҫӑвара чиксе пымалла-и?

Так я с пальцем в роте и должен до моря ехать?

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫ пуларахпа Пантелей Прокофьевич ҫуна ҫине утӑпа сӗлӗ майласа хучӗ, ирхине вара илӗм-тилӗмлех тӑлӑп тӑхӑнса ҫиелтен пиҫиххи ҫыхрӗ те, пиҫиххи хушшине алсисене тӗркелесе чиксе, турра пуҫҫапрӗ, кил-йышӗпе сывпуллашрӗ.

С вечера Пантелей Прокофьевич уложил в сани сено и овес, а утром, чуть забрезжил рассвет, надел тулуп, подпоясался, заткнул за кушак голицы, помолился богу и распрощался с семьей.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫакна Ильинична Мишатка ҫийӗнчи кӗпене курсах пӗлчӗ: ҫурса пӑрахнӑ кӗпе ҫаннине — Ильинична ӑна ирхине чиксе туртма ӗлкӗреймерӗ — ҫӗвви палӑрмалла мар типтерлӗ ҫӗлесе хунӑ, кӗпе ҫухи ҫумӗнче вӗр-ҫӗнӗ тӳме чӑлт-шуррӑн ҫуталса тӑрать.

Ильинична узнала об этом, глянув на Мишаткину рубашонку; разорванный рукав, который она не удосужилась утром зашить, был искусно прострочен, а на воротнике белела перламутром новенькая пуговица.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мишатка, кӗсйинчен сахӑр катӑкӗ кӑларса, савӑнсах асламӑшне кӑтартрӗ, унтан каллех кӗсйине чиксе хучӗ.

— Мишатка вытащил из кармана кусок сахара, с гордостью показал его и снова спрятал в карман.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка самантлӑха пуҫне чиксе тӑчӗ, унтан, ултавсӑррӑн пӑхакан куҫӗсене ҫӗклесе, пӑшӑлтатса каларӗ:

Мишатка на секунду потупился, но потом поднял правдивые глазенки, шепнул:

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн пек юхӑнчӑк вӑхӑтра ӑҫта чиксе пӗтерем эпӗ ытлашши тырра?

В такую разруху куда его, хлеб, девать?

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий Наталья ачисемпе епле сывпуллашни, вӗсене чуптуни, тен, тата вӗсем ҫине хӗрес те хуни ҫинчен шухӑшларӗ, унтан каллех, вӑл вилни ҫинчен илнӗ телеграммӑна вуланӑ чухнехи майлах, чӗри хыттӑн чиксе кайнине, хӑлхисем шавлӑн янӑранине туйрӗ.

Григорий представил, как Наталья прощалась с ребятишками, как она их целовала и, быть может, крестила, и снова, как тогда, когда читал телеграмму о ее смерти, ощутил острую, колющую боль в сердце, глухой звон в ушах.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична, Натальйӑна ҫурӑм айӗнчен ҫӗклесе, айне сарнӑ ҫитте кӑларса илчӗ, аран тӗрмекленкелесе ҫӗннине чиксе хучӗ.

Ильинична, поддерживая Наталью под спину, вытащила подстилку, кое-как подсунула новую.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӳретпӗр чӗререн чиксе кайиччен, йӗри-тавра ним те асӑрхамастпӑр…

Пока под сердце не кольнет — ходим и округ себя ничего не видим…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Манӑн халь хӗрессем ҫаклатса илесчӗ!» — текелесе шӳтлерӗ — унтан, Ильиничнӑна курницӑна чӗнсе илсе, ҫанни ӑшне ҫирӗмшер тенкӗлӗх икӗ хут укҫа чиксе ячӗ, Ильинична аллине хӑйӗн вӗри аллисемпе кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса, пӑшӑлтатса каларӗ:

Шутила: «Мне бы теперича ишо крестов нахватать!» — потом отозвала Ильиничну в горенку, сунула ей в рукав две бумажки по двадцать рублей и, прижимая к груди горячими руками узловатую руку Ильиничны, зашептала:

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарья, мелсӗррӗн хускалса илсе, укҫана хӗве чиксе хучӗ, — халӑх ушкӑнӗ еннелле утса кайрӗ.

Дарья неловким движением сунула в разрез кофточки деньги, направилась к толпе.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дударева улӑштарас пирки Копылов халех приказ ҫырать, ӑна эсӗ пӗрлех чиксе кай.

Приказ о смене Дударова напишет сейчас Копылов, вези его с собой.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ватӑлас енне сулӑннӑ калмӑк хапха умӗнче ӗҫсӗр аптӑраса тӑракан ординарецсем патне пычӗ, учӗ ҫинчен анчӗ те тӑмран йӑваласа тунӑ чӗлӗмне кӗсйине чиксе хучӗ.

Пожилой калмык подъехал к ординарцам, праздно стоявшим у ворот, спешился, сунул в карман глиняную трубочку.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ акӑ пушар тенине илтрӗм те, чӗререн йӗп пек чиксе илчӗ!..

И вот как услышал про пожар, так и ударило меня в самое сердце!..

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑмака кӗтессинчи хӑмаран аллисемпе тытса, старик ҫӗре анчӗ, костылӗсене хул хушшине чиксе, сӗтел патнелле уксахласа ҫитрӗ.

Уцепившись за деревянный бортик печки, старик опустился на руках на пол, сунул под мышки костыли и проковылял к столу.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малта такам кӗсъене чиксе ҫӳрекен пӗчӗк хунарпа, тин ҫеҫ ӳкернӗ япалана шыранӑ евӗр, ҫула ерипен ҫутатса пӑхрӗ.

Впереди кто-то щупал лучом карманного фонарика дорогу — неторопливо, словно искал что-то недавно здесь оброненное.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун пек чухне вӑл аллине чӗри тӗлне тытнӑ, мӗн пур халӑх умӗнче яланах хӑйӗнпе чиксе ҫӳрекен эмелне ӗҫнӗ те е машинӑпа, е лавпа килне кайнӑ.

В этом случае он держал руку на сердце, перед всей толпой пил лекарство, которое всегда носил с собой, и уезжал то на машине, то на повозке.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени ҫатан ҫинче пӗкӗрӗлсе, шӑнса кайнӑ аллисене кӗрӗк ҫаннисем ӑшне чиксе, мӗн пур тӑванӗсене, ҫывӑх ҫыннисемпе пӗлӗшӗсене аса илсе ларчӗ, хӑйне пӑшӑрхантаракан япала ҫинчен каласа пама, канаш ыйтма юрӑхлӑ ҫын пӗр ҫын та тупаймарӗ…

Ксения сидела на плетне, сутуло сгорбившись, сунув озябшие руки в рукава шубки, перебирала в памяти всех родных, близких и знакомых людей и не находила никого, кому бы могла доверить свою тревогу, попросить житейского совета.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тирек турачӗ пек, — ӑна кирек ӑҫта чиксе ларт, вӑл пур ҫӗрте те тымар ярса ҫулҫӑ кӑларать…

Как ветка от тополя — куда ее ни ткни, всюду примется и зацветет…

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл кӗреҫине юр ҫине чиксе лартрӗ те тайкаланса Мажаров патне пычӗ, ӑна хулпуҫҫинчен тӗкрӗ.

Воткнув в снег лопату, он вразвалочку подошел к Мажарову и тронул его за плечо.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней