Поиск

Шырав ĕçĕ:

темӗн (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Темӗн кӗрӗслетрӗ; шӑпах та — уйри пин-пин ҫынлӑ ушкӑна шартах сиктернӗ малтанхи шатӑртату.
Раздался глухой удар, — тот первый треск, от которого вздрогнула на пустыре тысячная толпа.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хура аппарат сарай тӑрринче пӗтӗмпех курӑнать, темӗн виҫсе тӗрӗслесшӗнле — сывлӑшра ҫакӑнса тӑрать.
Чёрный аппарат появился весь над крышей и повис в воздухе, будто примериваясь.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Темӗн чухлӗ, шутласа кӑларайми.
— Неограниченное количество.

Кунта чӑннипех те истори пулӑмӗ, эсир вара турӑ пӗлет темӗн пакӑлтататӑр.
Тут, в самом деле, историческое событие, а вы Бог знает что несёте.

Ку — иккӗленместӗп — унчченхисенчен, кунтисенчен пӗри, ҫӗрлесерен ҫапкаланса ҫӳрет, темӗн пӑшӑлтатать, пире кунтан кӑларса ярассшӑн…
Это непременно кто-нибудь из бывших, здешних, бродит по ночам, нашёптывает, выживает.

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑна алӑк хыҫӗнче, пушӑ залра, тахҫанах темӗн чӑшӑлтатни туйӑнать.
Уже давно ей чудился какой-то шорох за дверью, в пустой зале.

Ҫӗрле ӑна темӗн тӗлленет те — вӑл шӑлне шатӑртаттарать, шӑппӑн кӑшкӑрать те — тӑрса вырӑн ҫинче ларать: ассӑн-ассӑн сывлать, шӑлӗсене ҫыртнӑ, пичӗ те, кӑкӑрӗ те тарпа исленнӗ.
Ночью приснится ему, — заскрежещет, вскрикнет глухо, сядет на постели и дышит, — зубы стиснуты, в поту лицо и грудь.

Командующи куҫӗ умне Амур лӑпамӗн темӗн пысӑкӑш лаптӑкӗ курӑнса тӑнӑ, — ун тӑрӑх чалӑш куҫлӑ пӗчӗк ҫынсен цепочкисем, квадрачӗсем, линийӗсем улшӑнса йӗркеленсе пынӑ, вӗсем Кедровая речка позицийӗсене хӳтӗлекенсене калама та ҫук хӑратнӑ.
Перед мысленным взором командующего все время лежал громадный кусок Амурской долины, по которому уверенно перестраивались цепочки, квадратики, линии маленьких косоглазых людей, внушавших ужас защитникам кедровореченских позиций.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Вӑл питех те чеен кулкаласа ларать, сӗтел ҫинче мар, темӗн шӗвӗр япала ҫинче ларнӑ пек, вӑл пӑр-парр кӑна ҫавӑрӑнкаласа ларать.
Он же хитро улыбался, вертелся так, будто сидел не на стуле, а на перевёрнутой кнопке.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьеро, темӗн ҫинчен шухӑшласа, хӑйӗн ҫамкине чӑмӑрӗпе хыҫса ларать.
Пьеро тёр кулаком лоб, соображая.

Мана ура явса ӳкереймен пулсан, вӗсем темӗн тусан та ҫӗнтерейместчӗҫ, — терӗ Пьеро пысӑк сасӑпа.
Кабы не подножка — нипочём бы меня не взять, — грубым голосом сказал Пьеро.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анчах вӗсем, хуть те темӗн чухлӗ ҫаврӑнкаласа пӑхрӗҫ пулсан та, Буратинона ниҫта та кураймарӗҫ.
Но сколько они ни оглядывались, Буратино нигде не было видно.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Унта темӗн шурӑскер курӑнать, — тесе хучӗ Дуремар.
— Там что-то белеется, — подтвердил Дуремар.

— Унта темӗн хураскер курӑнать, — тесе кӑшкӑрса ячӗ Карабас Барабас.
— Там что-то чернеется, — прохрипел Карабас Барабас.

— Хӗрача пире каллех вӗрентме тытӑнать пулсан, сӗт ӗҫетпӗр те, — эпӗ темӗн тусан та юлмастӑп, — тет Буратино.
— Если девчонка опять надумает нас воспитывать, напьёмся молока — и нипочём я здесь не останусь, — сказал Буратино.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпӗ ҫав ҫӑраҫҫине илессишӗн тӗнчере темӗн те пӗр тума хатӗр таракан пӗр ҫынна пӗлетӗп…»
Я знаю одного человека, — он готов сделать всё на свете, чтобы получить этот ключик…»

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Сирӗн хырӑмӑр ыратать пулсан, сирӗн пуҫӑр питех те ыратать пулсан, е хӑлхӑрсенче темӗн шакканӑ пек пулсан, — эпӗ сирӗн хӑлхӑрсем хыҫне ҫурӑ дюжин питех аван сӗлӗхсем лартма пултаратӑп, — терӗ вӑл, хӑйӗн ҫурӑмне ҫурмаран хуҫса лартнӑ пек тайӑлса.
«Если у вас болит живот, — сказал он, кланяясь, будто спина у него была сломана посередине, — если у вас сильная головная боль или стучит в ушах, я могу вам приставить за уши полдюжины превосходных пиявок».

Алиса тилӗ шӑппӑн: — Ҫаксем пурте тӗлӗнмелле Ӗҫсен Хирӗнче укҫасем акаҫҫӗ. Паян акмалли юлашки кун ӗнтӗ. Ирпеле темӗн чухлӗ укҫа пухӑн та, темӗн те пӗр илсе тултарӑн… Кайӑпӑр часрах… — тет.
Лиса Алиса шепнула: — Это гуляют те, кто посеял деньги на Поле Чудес… Сегодня последняя ночь, когда можно сеять. К утру соберёшь кучу денег и накупишь всякой всячины… Идём скорее…

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унта темӗн те пӗр пиҫсе тӑрать.
Там на вертелах и сковородках жарилась всякая всячина.

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫапла темӗн чухлӗ апчхилетнӗ пирки вӑл халран кайса пынӑ та, унӑн кӑмӑлӗ те кӑштах ҫемҫелсе пынӑ.
От такого необыкновенного чихания он обессилевал и становился добрее.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика