Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пичӗ (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗвел пайӑркисем вара, тин ҫеҫ рашчана пырса ӳкнӗскерсем, шуралса кайнӑ пит ҫинче выляса тӑнӑ: яш ачан пуҫне кӑштах шурӑ панама хӳтӗлесе тӑнӑран пичӗ тата шуранкарах туйӑннӑ.

А белая панама лишь слегка прикрывала голову, и лучи солнца, только что начавшие проникать в рощу, скользили по бледному лицу, обращенному к небу.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хай пичӗ умӗнче аллисемпе сулланӑ.

а сама руками у лица все машет, —

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пичӗ пӗркеленсе пӗтнӗ, кирпӗчӗ пек хӗп-хӗрлӗ пулнӑ; сӑмси хурчӑка сӑмси пек авӑнчӑк пулнӑ; кӑн-кӑвак хаяр куҫла пулнӑ; шӑлӗсем пӗртте пулман, икӗ асав шӑлӗ анчах юлнӑ.

А лицо сморщенное в красное, как кирпич; нос крючком, как у ястреба, а глаза серые, злые и зубов нет — только два клыка.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑруках вара унӑн пичӗ вилӗ пек шуралса кайнӑ: куккӑш хӗрӗн пӳлӗмӗнчи чӳрече уҫӑ пулнӑ.

И вдруг смертельная бледность покрыла его лицо: окно было открыто в комнате кузины.

ХХХIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сеньорита ӗнтӗ лассона чӗркесе хума ӗлкӗрнӗ те, пичӗ ҫине каллех шарф антарса лартса, ним те пулман пекех, малалла кайнӑ.

А сеньорита уже успела свернуть лассо и, спустив на лицо шарф, продолжала путь как ни в чем не бывало.

XXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юланутлӑ хӗрарӑм пичӗ ҫине карнине сирсе, сывлӑшра сылтӑм аллипе темиҫе хутчен ҫавӑркаласа илнӗ.

Наездница, сорвав с лица покрывало, сделала в воздухе несколько кругообразных движений правой рукой.

XXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Каҫарӑр, мистер Джеральд, — терӗ татах ҫамрӑк хӗр, пичӗ унӑн кӑшт салхуланчӗ.

Простите, мистер Джеральд, — продолжала молодая девушка, и тень грусти набежала на ее лицо.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эсир тухма пултаратӑр, — терӗ вӑл, хӑй пичӗ ҫинчен крепрен ҫӗленӗ шарфа илсе пӑрахса.

— Вы можете выйти, — сказал он, отбрасывая креповый шарф со своего лица.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Китай крепӗнчен ҫӗленӗ шарфне ҫавӑн пекех вӑр-вар салтнӑ та ӑна шлепки тавра чӗркесе хӑрах вӗҫне лента хушшине чиксе хунӑ, тепӗр вӗҫне аялла усӑнтарса янӑ, — ҫапла вара хӑйӗн пичӗ валли хӳтлӗх пекки тунӑ.

С не меньшей ловкостью он развязал свой шарф из китайского крепа и обтянул его вокруг шляпы, заткнув один конец за ленту, а другой спустив вниз, — таким образом он устроил для своего лица нечто вроде забрала.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн шӑлӗ пӗртте ҫукчӗ, пичӗ пӗркеленсе кайнӑччӗ; аялти тути чӗтресе тӑратчӗ.

Зубов у него совсем не было, лицо было сморщенное; нижняя губа его тряслась.

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗнекин хытӑ хуплашкине аллинче туйса илсен, чирлӗ ватӑ ҫыннӑн пичӗ ҫинче кулӑ палӑрнӑ.

Помоги переводом

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тин анчах кулкаланӑ Геркулес пичӗ тӑрӑх шултра куҫҫуль тумламӗсем юха-юха анчӗҫ, вӑл вӗсене чарма шутламарӗ те.

И по лицу Геркулеса, только что сиявшему добродушной улыбкой, потекли крупные слезы, которые он и не пытался сдержать.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вара Африка мантикорин — пичӗ ҫыннӑнни, кӗлетки арӑсланӑнни пек юмахри чӗрчун ятне йышӑннӑ шӑнан — чаплӑ тӗслӗхӗ унра пулатчӗ.

И он обладал бы сейчас великолепным образцом африканской мантикоры — насекомого, которому дали имя сказочного животного, якобы обладавшего лицом человека и туловищем льва.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫакна каланӑ чухне хӑйне аран-аран лӑпкӑн тытма пултарнӑ Негоро, ӑна ҫисе ярасшӑн пулнӑ пек, Дик Сэнд патнелле пӗшкӗнчӗ, ун сасартӑк тискерленнӗ пичӗ ҫамрӑк моряка халӗ перӗннӗпе пӗрех.

И, говоря это, Негоро, чье внешнее спокойствие стоило ему огромных усилий, склонился над Диком Сэндом; лицо его, внезапно ставшее жестоким, почти касалось молодого моряка, словно он хотел его съесть.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫунакан шӗвекрен тилӗрсе ташлакансен пичӗ ҫине кӑвак ҫутӑ сӑрхӑнчӗ.

От огненной жидкости на лица бесновавшихся танцоров падали синие отсветы.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Иккӗшӗ те калама ҫук чиперскерсем; хӗрӗн — пӗр пичӗ уйӑх та, тепӗр пичӗ — хӗвел, каччин сӑнӗ-пуҫӗ кӑйкӑр та, пӗвӗ-сийӗ — кӗреш.

Красивые и ладные были оба; одна щека у девушки — луна ясная, другая — солнце красное, да и парень был ей под стать: глаза соколиные, а сам как молодой ясень — статный, высокий, сильный.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ох, йытӑ пичӗ!

— Ох, собачья рожа!

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӗр, ҫавна сиссе, йӗкӗте кутӑн ҫаврӑнать те урисемпе ун пичӗ умӗнчех ҫатӑл-ҫатӑл тутарать, шыв пӗрхӗнтерет.

Девушка, чувствуя это, перевернувшись на спину, изо всех сил молотит по воде ногами, поднимая тучку брызг.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Хӑй вӑрӑ-хурах маррине ӗнентересле, пичӗ ҫине вӗлт-вальт хӗрес хывса та илчӗ Матви.

— Уверяя, что он не разбойник, Матвей быстро осенил своё лицо крестом.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Амӑшӗн пичӗ тӑрӑх тар шӑпӑртатса юхать.

Пот заливает лицо матери.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней