Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пулмарӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пире ҫул ҫине пӗр фляга спирт пачӗҫ, эпир ӑна тутанма та ӗлкӗреймерӗмӗр — ерҫӳ пулмарӗ, пурне те илӗр, анчах машинӑна сӗтӗрсе кӑларса парӑр, — тесе илӗртрӗҫ шоферсем.

Нам флягу фронтовой на путь дали, мы и начать не успели — не до неё было, забирайте всю, только вытащите, — соблазняли шофёры.

Вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 172–187 с.

Халь вара генерал пӑшӑрханать, пӑшӑрханнине пытарасшӑн та пулмарӗ.

Сейчас он явно волновался и даже не пытался этого скрыть.

Вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 172–187 с.

Вӑл суранӗсем ыратнипе питӗ тертленнӗ пулас, ҫапах та хайӗн тертне тӑшмансене кӑтартасшӑн пулмарӗ.

Он, видимо, очень страдал от ран, но не желал, чтобы враги заметили его страдания.

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Турӑҫӑм, мӗн кӑна пулмарӗ унта!

Боже, что там было!

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Мӗн кӑна пулмарӗ!

Что только было!

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Туапсерен никам та самолет ҫине лартса килекен те пулмарӗ пуль ҫав?

И из Туапсе не потрафил никто самолета?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пирӗн ҫара хирӗҫ чупса пыракан никам та пулмарӗ, никам та инкек тӳсекенсем пек сывлӑшалла пемерӗ.

Никто не побежал навстречу нашему войску, никто не стрелял в воздух, как потерпевший бедствие.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Савӑнни те, хавасланни те пулмарӗ.

Не было ни радости, ни восторга.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑрахчен асаплантӑмӑр эпир унпа, ҫапах та усси пулмарӗ.

Мы долго бились над ней, но безуспешно.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Никамах та йӑванса кайни пулмарӗ темелле.

Потерь пока не было.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Тытӑҫуран хӑтӑлма пулмарӗ.

 — Стычка оказалась неизбежной.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ Анютӑна яман ҫыру ҫинчен калатӑп — ӑна ҫырма ерҫӳ пулмарӗ.

Я говорю о письме, не посланном Анюте, может быть, его просто некогда было писать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн ыйтӑвӗ маншӑн кӗтмен ҫӗртен пулмарӗ.

Его вопрос теперь не захватил меня врасплох.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унччен те пулмарӗ, темле пӗр хӗрарӑм ҫари ҫухӑрса ячӗ.

И тогда закричала какая-то женщина.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсене ниепле те пытарма пулмарӗ.

Разве их можно было скрыть?

XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫак самантра ҫарсенче, вӑраннӑ кӑвак тӳпе ҫине пӑхса, «Ҫуркунне!» тесе шухӑшламан ҫын та пулмарӗ пулӗ.

Наверно, не было в эту минуту в войсках ни одного человека, который не взглянул бы зачарованно в разбуженное синее небо и не подумал: «Весна!»

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн Зинӑран тӗплӗрех ыйтса пӗлме те вӑхӑт пулмарӗ, вӑл унӑн хушаматне те пӗлмесӗрех юлчӗ.

У него не было времени расспросить Зину подробнее, он даже не узнал ее фамилию.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сагайда ӑна хӑйӗн ҫурӑмӗ ҫинче дамба урлӑ йӑтса каҫсан, юн юхтарса выртакан ҫын Иван Антонович пулнине никам та ӗненесшӗн пулмарӗ.

Когда Сагайда перетащил его на своей спине через дамбу, никому не верилось, что это лежит, заплывая кровью, Иван Антонович.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ярса пусрӗ те… нимӗн те пулмарӗ.

Ступил и… ничего не случилось.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ӑна виҫҫӗ хыҫҫӑнах тӑваттӑ паллӑ илессӗн туйӑнатчӗ, анчах ӗҫ пачах ун пек пулмарӗ.

Ему казалось, что после тройки он тут же сразу получит четверку, а потом и пятерку, но не тут-то было!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней