Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑл сăмах пирĕн базăра пур.
йӑл (тĕпĕ: йӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫапах та кампа-ха эппин эсӗ?» — хӑйӗнчен хӑй ыйтать вӑл; унтан йӑл кулса илет те ҫапла шутласа хурать:

«Но с кем же ты-то в конце концов?» — задал он сам себе вопрос и, улыбаясь, решил:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сурхури ҫитес умӗн ҫанталӑк кӗтмен ҫӗртен ӑшӑтса пӑрахрӗ; пӗр талӑк тӗлли-паллисӗр ҫумӑр ислетрӗ те, Дон хӗрринчи ту ҫинчен, лапамсемпе шырлансем тӑрӑх урӑм-сурӑм шыв-шур кӗрлесе анчӗ; юртан тасалса ҫаралнӑ сӑмсахсем ҫинче иртнӗ ҫулхи кураксем тата мӑкпа витӗннӗ шурӑ чул ярӑмӗсем йӑл илсе симӗсленчӗҫ; Донӑн шыв ҫисе кайнӑ хӗррисене шурӑ кӑпӑк витсе эрешлерӗ; симӗс пӑр виле пек тӗссӗррӗн кӑвакарса кӳпчерӗ.

Перед Рождеством внезапно наступила оттепель; сутки шел дождь, с обдонской горы по ерикам шалая неслась вода; на обнажившихся от снега мысах зазеленели прошлогодняя травка и мшистые плитняки мела; на Дону заедями пенились окраинцы, лед, трупно синея, вздувался.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Валет хӑйне ҫавӑн пек тыткаланипе нимӗҫ ҫынни йӑл илчӗ пулас: вӑл, ют сасӑн хӑнӑхман интонацине итлесе, ҫӗкленӗ аллине аялалла антарчӗ.

Уверенные движения Валета покоряли пленного; тот опустил руку, чутко вслушиваясь в диковинные интонации чужого голоса.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Лев Ильич икӗ ылтӑн шӑлне кӑтартса йӑл кулчӗ.

— Лев Ильич улыбнулся, показав два золотых зуба.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей трибуна умне тухнӑ, малти ретре йӑл кулса ларакан Саввӑна, кӗтесре — ашшӗн кӑвакарнӑ мӑйӑхне, алӑкра — Артамашова курчӗ, — куҫ тӗлне пулни пурте палланӑ ҫынсем пек, анчах сӑмах калама йывӑр ӑна.

Сергей подошел к трибуне, в переднем ряду увидел Савву, в углу — седые усы отца, в дверях — Артамашова, — все лица, на кого он ни смотрел, казались ему знакомыми, а говорить почему-то было трудно.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Кондратьев каллех йӑл кулчӗ.

Кондратьев опять улыбнулся.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Жалоба? — терӗ те вӑл йӑл кулчӗ.

— Жалоба? — спросил он.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анюта, хирӗҫ каласса кӗтсе, вӑрттӑн кулса илчӗ, Сергей те йӑл кулса, арбуза чӗллӗн-чӗллӗн касрӗ.

Анюта ожидая ответа, незаметно улыбнулась, и Сергей тоже улыбаясь нарезал арбуз кусками.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ирина Сергей ҫине лӑпкӑн кӑна, хӑй патне чупса пырсан та, иртсе кайсан та уншӑн пурпӗрех тӗнӗ пек пӑхса илчӗ, анчах савӑнӑҫне пытарма пултарайман тутисем йӑл кулчӗҫ.

Ирина смотрела на Сергея так спокойно, точно ей было совершенно безразлично — подойдет он к ней или проедет мимо, только губы ее, сдерживая улыбку, чуть-чуть вздрагивали.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ну, Кубань ҫынни, — йӑл кулса ыйтрӗ генерал, — Сталин юлташа куртӑн-и?

— Ну, кубанец, — спросил генерал, — увидел товарища Сталина?

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей йӑл кулчӗ…

Сергей улыбнулся…

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Тӗрӗсех, — йӑл кулчӗ Кравцов.

— В порядке, — улыбнулся Кравцов.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл ҫынсем асӑрхиччен хӗрринчи сӗтел патне пычӗ те, йӑл кулса, хӑйсен рота командирӗ — Кравцов лейтенант умне йӑрӑст юсанса тӑчӗ…

Незаметно подошел к крайнему столику и, улыбаясь, стал во фронт перед старшим лейтенантом Кравцовым — командиром своей роты…

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпӗ мар, анчах эпӗ ыйтнипе, — йӑл кулса каларӗ генерал.

— Не я, но по моей просьбе, — улыбаясь сказал генерал.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Так точно! — йӑл кулса, юри хыттӑн каларӗ старшина.

— Так точно! — громко ответил старшина.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Автомобиль ҫутисем пӗр площадьрен тепӗр площаде ҫутатса вӗҫнӗ; магазинсен сарлака чӳречисем Сергее тӗлӗнмелле ҫутӑпа саламланӑ; тӗл пулакан ҫынсем, иртсе каякан ҫынсем ӑна кӑмӑллӑн йӑл кулнӑ, пурте ырӑ кӑмӑллӑ, тарават курӑннӑ…

Автомобильные огни бежали освещая одну площадь за другой; широкие окна магазинов приветствовали Сергея удивительным светом; встречные люди, проходящие мимо, улыбались ему, все выглядели добрыми, гостеприимными…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Генерал йӑл кулса Сергее хулӗнчен тытать — ҫук, машина кирлӗ мар!

Генерал улыбается и берет Сергея под руку и говорит шоферу: «Нет, нам не нужна машина!

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ку телей ӗнтӗ! — йӑл кулса каларӗ Сергей.

— Да, это счастье! — сказал Сергей с улыбкой.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Кунӗпе сана шыратпӑр, — терӗ Кондратьев, ӑслӑ куҫӗсемпе йӑл кулса.

— Целый день тебя ищем, — сказал Кондратьев, улыбаясь умными глазами.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лутра пукан ҫине ларчӗ те йӑл кулчӗ:

Сел на низенький стульчик.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней