Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ҫакна асӑрхасан Гелли именсе хӗрелчӗ, — ӑна, ҫывӑрнӑскере, ҫӗрӗпех арҫын пӑхса пынине умне кӑларса тӑратрӗ.Заметив это, Гелли смутилась — она вспомнила, что на нее, спящую, всю ночь смотрел мужчина.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Арҫын ача пачах нимӗн те пӗлтереймерӗ, мӗншӗн тесен калаҫма вӗренейменпе пӗрех, хӗр ача вара утрав ҫинчи пурнӑҫ пирки аса илӗвне, ахӑртнех, ҫул ҫӳревӗн тата пысӑк хулана курнин ӳкерчӗкӗсемпе пӑтраштарать, ҫавӑнпа кӗретех айван япаласем кала-кала парать:
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Ҫапла вара, утрав халӑхӗ хӑйне хӑй пӗтӗмпех вӗлернине ҫирӗплетекен ҫак ӗнентерӳсемпе яккӑр ячӗ «Виола» Ахуан-Скапра: наркӑмӑшлӑ шӗвек юлашкиллӗ (вӑл кӑштах пур) кӗленче савӑт (питӗ тӗплӗ питӗрчӗҫ); ӑсран тайӑлнӑ Скоррей; вилнӗ ҫирӗм тӑватӑ ҫыннӑн пӗрлехи ҫырӑвӗ; пирӗн ӑнлавпа — питех те тискер хӗр ачапа арҫын ача.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Капитан арҫын ачаран ыйтса тӗпчеме пуҫлать, анчах хурав кӗтсе илейменнипе хӗр ачаран ыйтать.Капитан стал расспрашивать мальчика, но, не добившись ответа, обратился к девочке.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Ун патӗнче хытӑ хӑраса ӳкнӗ, макӑракан ултӑ-ҫичӗ ҫулти арҫын ачапа хӗр ача тӑраҫҫӗ.Около него стояли сильно напуганные и плачущие мальчик и девочка лет шести-семи.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
— Чӑнах, — терӗ капитан арҫын ачалла хӗрелсе кайса, — ҫырӑва вӑрланӑ Варнава тӑван! —— Ну-да, — сказал капитан, краснея как мальчик, — украл письмо брат Варнава! —
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.
— Манӑн шухӑшӑмпа — вӑл… — Ленур унпа хӑйне танлӑн, шӳтлемесӗр тытнине кура арҫын ача хӑйӑлти баспа калаҫать, — вӑл сан пирки вуҫех маннӑ.— Я думаю, — сказал сиплым баском мальчик, польщенный серьезным тоном Ленура, — что он о тебе забыл.
Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.
— Нимӗн те, — арҫын ача кукленсе ларчӗ, пӗлес килнипе ҫунакан ҫаврака куҫӗсемпе матроса тирӗнчӗ.— Ничего, — мальчик присел на корточки и уставился на матроса круглыми от любопытства глазами.
Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.
Мӑн кӑмӑллӑнрах, куларах пӑхакан куҫ харшисем ҫеҫ кӑштах ҫӗкленсе туртӑнчӗҫ: унӑн аллине арҫын чуп турӗ.Только слегка поднялись брови над снисходительно улыбнувшимися глазами: руку поцеловал мужчина.
VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.
— Арҫын ачасем ытла та хӑвӑрт ҫитӗнеҫҫӗ!
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.
Вӑл чи тулли пӗлтерӗшпе — арҫын.
«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.
Ехрем тумланса Оглоблинпа пӗрле Машук патне ҫитнӗ ҫӗре Уравйшран Утаралла темле икӗ арҫын тухса та утрӗҫ ӗнтӗ.
4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Кӗҫех ҫырман тепӗр ҫыранӗпе унталла темиҫе арҫын кӑмӑлсӑррӑн мӑкӑр-мӑкӑр калаҫса иртрӗҫ.
4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
«Эс ман хӑрпӑк Мина пек мар, ҫав тери тутлӑ арҫын, — пӑшӑлтатать хӑй кайран хӑлхаран.
3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Вӗсемсӗр пуҫне вӗлле пӳртӗнче темиҫе арҫын ӗрлешетчӗҫ…
3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Сӑпани ӑна милици тумӗпе курма хӑнӑхманран-тӑр вӑл, темшӗн, юттӑн, хӑй патне никама та ҫывӑха яман арҫын пек курӑнать.
3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Тӗлӗнтермӗш пӳртре (тӗлӗнмелли — пӗр пӳлӗмрех тӑватӑ тимӗр кравать ҫума-ҫумӑн ларни) нумай кӗтсе ларма тивмерӗ, часах калинкке шалтлатни, тепӗртакран ҫенӗкре темиҫе арҫын таплаттарса утни илтӗнчӗ.
3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Кӗҫех пӳртрен утарҫӑ — сухаллӑ арҫын ҫавӑ иккен — тухрӗ, шалти кӗсйине хыпашласа пӑхрӗ те вӑрманалла чупнӑ йытӑ хыҫҫӑн уттарчӗ.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Кам пулчӗ паҫӑрхи сухаллӑ арҫын?
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Куҫне уҫрӗ те пӳртри уҫӑлсах ҫитеймен сӗмлӗхре питне сухал пусса илнӗ пӗр арҫын ӑна шӑтарасла пӑхса тӑнине курчӗ.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.