Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тин сăмах пирĕн базăра пур.
тин (тĕпĕ: тин) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр чӗлӗм васкамасӑр сӑвӑрса пӗтерсен тин вӑл Салакайӑк пӳртне кӗрсе яланхи вырӑнтан, кӑмака хыҫӗнчи пӑтаран, чиркӳ уҫҫине илчӗ.

Высосал трубку до белой золы и, войдя в поповский дом, снял с привычного места — с гвоздя за печкой — ключ от церкви.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вара тин вӗсене пусаҫҫӗ те шултра шӑртне татсан ӗнтеҫҫӗ, шакӑрах пуличчен шӑнтса, виҫ-тӑватӑ лавпа Шупашкара сутма турттарса каяҫҫӗ.

А тут уж приспела пора и резать, снимут крупную щетину, опалят, заморозят туши до звона и везут тремя-четырьмя возами на базар.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ашшӗ пӗр-икӗ хут пырса калаҫсан тин вӑл аяккалла пӑрӑнчӗ.

Только после того, как отец дважды позвал ее, она отошла в сторону.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗтӗмпе хывса пӗтерсен тин Павӑл васкаса каялла тумланса лартать.

Но полностью раздевшись, Павел тут же снова одевается.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Килне Яриле хӗвел ансан тин кӑштӑртатса ҫитрӗ.

Домой Яриле приплелся уже перед заходом солнца.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Тен, ҫӗр вӑрласа килмелле мар-и?» — хӑй шӑп кӑна ҫав шухӑшпа килнӗ пулсан та халь тин аса илнӗ пек ыйтрӗ вӑл.

— А, может, землю нам украсть у соседей? — будто его только что осенило, выпалил он, хотя пришел именно с этой думкой.

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ара-а-а, уншӑн ма ҫилленес, вӑл халь тин тухнӑ йӑла мар, ӑна ваттисем ҫапла хушса хӑварнӑ.

— Зачем сердиться, это не нами придумано, старики нам заказывали этот обычай.

Чӳк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ачисем лаҫран тухса кайсан тин вӑл арамӗ еннелле кӑтартать:

Потом, когда ребятишки, поев, разбежались, кивнул в сторону жены:

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Халь тин мар-ха та…

— Сейчас не сейчас…

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эс ӑна халь тин пӗлетни вара?»

— А ты только сейчас до этого додумался?

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл шӳт тӑвасшӑнччӗ, анчах сӑмахӗсем йӗкӗлтесе каланӑ пек пулса тухрӗҫ, ӑна сӑмахне персе ярсан тин туйса илчӗ Ухтиван.

Он хотел пошутить, но слова его самому показались в этот напряженный момент насмешкой.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Утма та тин ҫеҫ вӗреннӗ кукӑр ураллӑ ача ӗсӗкле-ӗсӗкле урай хӑми хушшинче темскер шырать.

Тут же хнычет едва научившийся ходить кривоногий младенец, все что-то старательно ищут в щелях между досок.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван таврӑннӑранпа саккӑрмӗш кун ҫине кайсан тин Яриле ура ҫине тӑчӗ.

Только на восьмой день после возвращения Ухтивана Яриле встал на ноги.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пуҫтарӑннӑ халӑх ҫӗрле тин килӗсене саланса пӗтет.

Уже ночью разошлись из избенки Яриле люди.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗр-арӑмсем пӗрер ҫӑвар сыпсанах танлантарма тытӑнаҫҫӗ, куркине каялла сӗнеҫҫӗ, «ай турах, хӑватлӑ» текелесе ту-тисене сурпан вӗҫӗпе хуплаҫҫӗ (кирек мӗнле ӗҫес килсен те йӑлине тумалла), вара виҫ-тӑватӑ хут сӗнсен тин куркисене тӗппипех ӗҫсе параҫҫӗ (шалтти курка тӑваҫҫӗ).

Женщины, едва пригубив, тут же возвращают ковш назад и, приговаривая: «Ух какое крепкое!», закрывают губы уголком сурбанов, может, кто и не прочь бы опрокинуть ковш до дна, но ничего не поделаешь — таков обычай, и только после долгих уговоров допивают до конца.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кашӑкӗ сӗтел ҫине ӳкнине илтсен тин вӑранса сивӗ шӳрпене сыпма тытӑннӑ старик.

А проснувшись от стука выпавшей из рук ложки, торопливо начинал хлебать остывший шюрбе — похлебку.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑй кашкӑрсенчен хӑтӑлнине пӗлсен тин упа урапа ҫинчен эхлеткелесе аннӑ та пахчаналла тухса мӗкӗлтетнӗ.

Медведь, опомнившись, понял, что спасся от волков, охая и кряхтя, вывалился из телеги и поковылял в огород…

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӑртакран тин вал кӗскен: «Пӗлместӗп», — тет.

Когда Ухтиван спросил еще раз, она коротко бросила: — Не знаю…

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хула автовокзалне ҫитсен тин куҫне уҫрӗ.

Помоги переводом

Кавӑн // Григорий Луч. «Капкӑн», 2012. — 12№ — 8–9 с.

Ах, ҫурӑлса кайрӗ те, Нарспи кайрӗ йӑванса; Тин ӑн килсе кӗчӗ те, Йӗрсе ячӗ кӑшкӑрса: «Эй, аттеҫӗм, аннеҫӗм, Мӗншӗн мана ҫуратрӑр?

Помоги переводом

Тӑватӑ вилӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней