Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

патша сăмах пирĕн базăра пур.
патша (тĕпĕ: патша) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара пурте тӗлӗнеҫҫӗ, патша тарҫи-тӗрҫи ӳксе пуҫҫапать.

Тогда все тому подивилися, свита до земли преклонилася.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Пуҫне патша коронине тӑхӑннӑ ҫамрӑк принц ӑна ҫапла калать:

И возговорит к ней молодой принц, красавец писаный, на голове со короною царскою:

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Акӑ вӑл ылтӑн, мерченпе ӗнчӗ чулӗсемпе чеченлетнӗ патша престолӗнче ларать.

Сидит она на золотом престоле со каменьями драгоценными.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Аппӑшсем вара йӑмӑкӗ ҫапла пуян пурӑннине хапсӑнаҫҫӗ, вӑл хӑйӗн хуҫине чура вырӑнне хурса хӑйне патша пек тыткалама пултарни ҫинчен илтнипе кӗвӗҫе пуҫлаҫҫӗ.

Сестрам же старшим, слушая про богатства несметные меньшой сестры и про власть ее царскую над своим господином, словно над рабом своим, инда завистно стало.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ырӑ купца вара, хӗрӗ патша пек пурӑнать тенине илтсен, питӗ хӗпӗртесе каять, хӗрӗ вӑрман тискерӗнчен, тинӗс эсрелӗнчен — хӑйӗн ӗренкесӗр хуҫинчен хӑрамасӑр пурӑннипе тӗлӗнет, хӑй вӑл ун ҫинчен асне илсессӗнех сивӗ тытнӑ пек чӗтренӗ иккен.

И возвеселился честной купец ее житью богатому, царскому, королевскому, и дивился, как она привыкла смотреть на своего хозяина страшного и не боится зверя лесного, чуда морского; сам он, об нем вспоминаючи, дрожкой дрожал.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Савӑннипе вӑл тавҫӑрса та илеймен, вӑл хӑйӗн чи юратнӑ, чи илемлӗ кӗҫӗн хӗрне курать те, ун ҫамрӑк сӑн-пичӗпе ун ҫинчи патша хӗрӗсем ҫеҫ тӑхӑнакан тумне курса тӗлӗнет.

И не вспомнился он от радости, увидавши свою дочь милую, хорошую, пригожую, меньшую, любимую, и дивился он красоте ее девичьей, ее наряду царскому, королевскому.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ҫӳллӗ пусмасем тӑрӑх ашшӗ керменне кӗрет, килти тарҫӑ-тӗрҫӗ пуҫтарӑнать, шӑв-шав хускалать, юратнӑ аппӑшсем те килсе ҫитеҫҫӗ, ун ҫамрӑк та хитре сӑн-пичӗпе патша хӗрӗсем тӑхӑнакан тумне курсан вӗсем тӗлӗнсе каяҫҫӗ; хулӗсенчен ытакласа тӑван ашшӗ патне ертсе пыраҫҫӗ; анчах ашшӗ чирлӗ выртать, сывмар та кӑмӑлсӑр, вӑл ир те каҫ та ӑна асӑннӑ-мӗн, ун пирки вӗри куҫҫуль тӑкнӑ.

Идет она на высокое крыльцо его палат каменных; набежала к ней прислуга и челядь дворовая, подняли шум и крик; прибежали сестрицы любезные и, увидевши ее, диву дались красоте ее девичьей и ее наряду царскому, королевскому; подхватили ее под руки белые и повели к батюшке родимому; а батюшка нездоров лежал, нездоров и нерадостен, день и ночь ее вспоминаючи, горючими слезами обливаючись.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Уҫланкӑ варринче курать акӑ: ҫурт тесен ҫурт мар, пӳрт тесен пӳрт мар, анчах король е патша керменӗ, йӑлтах вут пек ҫиҫсе те йӑлкӑшса тӑрать, хӑй ылтӑн та кӗмӗл, ахах пӗрчисемпе мерченӗсем ялкӑшса тӑраҫҫӗ, хӑй ҫунать те ҫутатать, анчах ниҫта та вут курӑнмасть, хӗвел ҫӗр ҫине анса ларнӑ тейӗн ҫав, куҫпа пӑхма ҫук — куҫ йӑмӑхать.

И посередь той поляны широкой стоит дом не дом чертог не чертог, а дворец королевский или царский весь в огне, в серебре и золоте и в каменьях самоцветных, весь горит и светит, а огня не видать; ровно солнышко красное, инда тяжело на него глазам смотреть.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Яшка мар, патша апачӗ!

Помоги переводом

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вара ӗмпӳ патша хӑйӗн ҫутӑ куҫӗсемпе хӑй курӗ: акӑ кам иккен ун тӗрӗс тарҫисем, акӑ мӗн чухлӗ ӑс, халиччен аякра тӑрса, пуҫтарнӑ вӗсем…

Тогда государь император воочию узрит светлыми очами, кто есть его верные слуги и сколько они в бездействии рук ума в себе накопили…

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑҫта килчӗ унта, е садӑн пӗр-пӗр уллах кӗтессинче ларнӑ чух, е килте вырӑн ҫинче выртнӑ чух, унӑн умне юмахри патша хӗрӗсем туха-туха тӑнӑ, — вӗсем Люба пек палӑрса, е ытти пӗлӗш хӗрсен сӑнарӗпе курӑнса, каҫхи тӗксӗмлӗхре ним сас-чӗвсӗр ишсе ҫӳренӗ, унӑн куҫӗсенче темӗнле юптаруллӑн пӑхнӑ.

Сидя где-нибудь в темном уголке сада или лежа в постели, он уже вызывал пред собой образы сказочных царевен, — они являлись в образе Любы и других знакомых барышень, бесшумно плавали перед ним в вечернем сумраке и смотрели в глаза его загадочными взорами.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— «Эй, пӗтӗм тӗнчене тытса тӑракан патша турӑ, мӗнпур чир-чӗрсенчен тасатакан… хӑвӑн чуруна, паян ҫӑмӑлланнӑ Натальйӑна, вырӑнӗ ҫинчен сыватса тӑрат…

— «Владыко господи вседержителю, исцеляяй всякий недуг… и сию, днесь родившую, рабу твою Наталью исцели… и восстави ю от одра, на нем же лежит…

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ун чухне Российӑри патша II-мӗш Микулайччӗ.

Тогда в России был царь Николай II.

Алса тата Катушка ятлӑ чӗрӗпсем // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Вӑл урисем ҫине тӑнӑ та, патша портречӗсем ҫине кӑтартса, кӑшкӑрнӑ:

Он встал на ноги и, указывая на портреты царя, крикнул:

Дуров мучи // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Ӗлӗк патша саманинче: пирӗн район ҫыннисем нихӑҫан та ырӑ пурӑнӑҫпа пурӑнса курман.

Раньше, в царские времена, жители нашего района никогда не видели хорошей жизни.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Хӑйне сӑнчӑрланӑ пулин те, патша палачӗсене пурӗ-пӗр ҫӗнтернӗ вӑл.

Он хоть и был закован, но всё равно победил царских палачей.

Сӑнчӑрсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Вӑл питӗ паллӑ революционер пулнӑ, ҫавӑнпа патша жандармӗсем ӑна тӗплӗрех ҫӗре, нихҫан тухса тармалла мар ҫӗре хупса хума тӑрӑшнӑ.

Он был крупным революционером, и царские жандармы всегда старались запрятать его покрепче, чтобы не было никакой возможности бежать.

Шыв, швабра тата лампа // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Унсӑрӑн, патша пӗлсен, тем курса тӑрӑн…

А то узнает царь, такое будет…

Тӗрмери восстани // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Патша жандармӗсем Дзержинские тӗрмене хупнипех ҫырлахма пултарайман.

Царским жандармам было недостаточно посадить Дзержинского в темницу.

Тӗрмери восстани // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Ун чух вӗсем иккӗшӗ те патша жандармӗсенчен тарса ҫӳренӗ пулнӑ, чылайранпа курнӑҫман вӗсем, ҫавӑнпа иккӗш те тунсӑхласа ҫитнӗ.

Оба они скрывались от царских жандармов, давно не видели друг друга и соскучились друг без друга.

Кофе тата пирожнӑйсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней