Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пуҫӗ (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӗр пилӗк утӑма ҫывхарсан, упа мана йӑлтах курӑна пуҫларӗ: ӑмӑри хуп-хура, пуҫӗ пысӑк, ҫамки ҫийӗ хӗрлӗрех.
Шагах от меня в пяти весь мне виден: грудь черная, и головища огромная с рыжинкой.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Акӑ пӗтрӗ те, мистер Фелим! — терӗ Зеб, ҫӗлен пуҫӗ ҫине хӑйӗн йывӑр атӑ кӗлипе пусса.
— Вот и все, мистер Фелим, — сказал Зеб, наступая змее на голову своим тяжелым каблуком.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мистер Фелим сирӗншӗн чӑрмавлӑ пулмасан, тархасшӑн, ман кӗсре патне кайса, хир кӑрккине илсе килӗр — ӑна йӗнер пуҫӗ ҫумне ҫыхса хунӑ; эпӗ ӑна ҫулпа килнӗ чух персе ӳкертӗм.
Мистер Фелим, если вас не затруднит, пройдите, пожалуйста, к моей кобыле и принесите дикую индюшку — она привязана к луке седла; я ее подстрелил по дороге.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шлепки те костюмне кура пулнӑ, унӑн хӗррисем ҫӳлелле тавӑрӑнса тӑнӑ; хуҫи ӑна пуҫӗ ҫине чалӑшшӑн лартса янӑ.
Надетая набекрень шляпа с загнутыми кверху полями дополняла костюм.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Палламан ҫын хӑйӗн серапине хӑвӑрт сарса ярса, ӑна лаша пуҫӗ ҫинелле витӗнтернӗ, вӗҫӗсене мӑйӗ тавра ҫыхса лартнӑ.
Быстрым движением незнакомец развернул свое серапэ и набросил его на голову лошади, завязав концы вокруг шеи.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Палламан ҫын йӗнер пуҫӗ ҫине чӑркаса хунӑ кантрине илчӗ те пушӑ вӗҫне ҫӗрелле пӑрахрӗ, тепӗр вӗҫне йӗнер ҫумӗнчи ункӑран ҫыхнипех хӑварчӗ.
Незнакомец снял с седельной луки свернутую веревку и бросил свободный конец на землю, оставив другой конец прикрепленным к кольцу на седле.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юланучӗн пуҫӗ ҫук!
У всадника нет головы!

Пролог // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Атте пӳрт ҫинчен пӗр йывӑрлӑх туртса антарчӗ те, валашка пуҫӗ ҫине хурса, ӑна пуртӑпа хыттӑн сулса, часах таткаласа пӑрахрӗ.
Отец сдернул с крыши жердь, положил на колоду, взмахнул топором, живо перерубил.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Карачӑм пичче туй пуҫӗ пулнӑ.
Дядя Герасим был дружкою.

Акка: «Живчик, Живчик», — тесе чӗнетчӗ те, вӑл унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине, е пуҫӗ ҫине, е алли ҫине вӗҫсе пыра-пыра ларатчӗ.
Когда, бывало, сестра закричит: «Живчик, Живчик!», он прилетит, сядет ей на плечо, на голову или на руку.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мӑйӗ ҫинче кайӑк пуҫӗсенчен тунӑ мӑй ҫакки, пуҫӗ ҫине тӗксемпе, шӑрҫасемпе илемлетнӗ тир калпак, пӗҫҫи тавра тир пиҫиххи, ун ҫинче ҫӗршер хӑнкӑрмапа шӑнкӑрав — вӗсем мганнга хусканмассерен испани мулӗн ут таврашӗсенчен те хытӑ шанкӑртатаҫҫӗ, — ҫакӑн пек Африкӑри тухатмӑшсен пӗрлешӗвӗнчи чаплӑ асамҫӑн тумӗ.
Ожерелье из птичьих черепов на шее, кожаный колпак, украшенный перьями и бусами на голове, кожаный пояс вокруг бедер, на котором висели сотни бубенчиков и колокольчиков, при каждом движении мганнги гремевших сильнее, чем сбруя испанского мула, — таково было облачение этого великолепного представителя корпорации африканских колдунов.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑна сывлӑшра ун пуҫӗ тӑрринче явӑнать иккен, — ученӑй пӗчӗк хура пӑнчӑ уйӑрса илчӗ.
Насекомое кружилось в воздухе над его головой, и он различал только маленькое черное пятнышко неопределенной формы.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах ун шӗвӗр пуҫӗ тӑрринчен вӑрӑм сӑмси вӗҫне ҫитмелли хушӑ чылаях пысӑк.
Но расстояние от остроконечной макушки его головы до кончика его довольно длинного носа было очень велико.

Сӗрлекен шӑна йӗри-тавра явӑнса вӗҫсе ҫӳренӗ хыҫҫӑн юлашкинчен ун пуҫӗ ҫине ларчӗ.
Наконец жужжащее насекомое, описав множество кругов около него, село ему на голову.

— Тӗрӗс, — тавӑрнӑ ӑна хирӗҫ ҫулҫӳревҫӗ, тараватлӑн кулса, карттусне пуҫӗ ҫинчен кӑшт кӑна ҫӗкленӗ.
— Да, — ответил путешественник и, радушно улыбаясь, приподнял фуражку.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ун пуҫӗ тӑрринче — арлекин йӗмӗ пек, тӗрлӗ тӗслӗ татӑкпа сапласа пӗтернӗ сунчӑк, мӑйран ҫакнӑ лупа, сӑмси ҫинче — ӑна илемлетекен куҫлӑх.
Парадный наряд короля довершали вздымавшийся над его головой старый зонт, испещренный разноцветными заплатами, как штаны арлекина, висевшая на шее лупа и украшавшие нос очки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пуҫӗ ҫинче унӑн хӗрлӗ сӑрпа сӑрланӑ леопард чӗрнисемпе шурӑ ҫӑм пайӑркипе илемлетнӗ тиара евӗрлӗ япала.
На голове у него красовалось некое подобие тиары, отделанной когтями леопарда, выкрашенными в красный цвет, и пучками белой шерсти.

Мана хир сыснин аяккипе пуҫӗ курӑна пуҫларӗ.
Мне стал виден бок кабана и его голова.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан вӑл, Булькӑна пусарса вӗлерес тесе, пуҫӗ ҫине йӑванса кайрӗ.
и повалился на голову, чтобы раздавить Бульку;

Булька // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Малтан ҫерҫи мӑйӗ таран курӑнатчӗ, унтан пуҫӗ анчах курӑнакан пулчӗ, кӑшт тӑрсан сӑмси анчах курӑна пуҫларӗ.
Сначала видна была шея воробья, потом уже одна головка, потом носик.

Ҫерҫипе чӗкеҫсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика