Корпус чувашского языка

Ӑна хирӗҫ ҫакӑнса тӑракан сехет пиллӗк ҫапма пуҫласан, юлашки вара уйрӑмах хытӑ ҫапсан — аякри ҫак сасӑ унра та шавлӑн янӑрарӗ, иртнӗ пурнӑҫне ҫавра ҫилпе шӑлса ывӑтрӗ.

Когда часы, висевшие против нее, начали отбивать пять и пробил последний, сильнее других прозвучавший удар, — удар вдали громко прозвучал в ней, вихрем сметая прошлое.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ертӳҫӗн кӑвак вӑрӑм ҫӳҫӗ шӗвӗр вӗҫлӗ сарлака хӗрӗллӗ шлепки айӗнчен ҫилпе варкӑшать; шӑтӑк плащӗ ялав пек вӗлкӗшет; ырханланнӑ питӗнче чарӑнми вут ялкӑшать.

Длинные седые волосы предводителя трепались по ветру из-под широкополой остроконечной шляпы; дырявый плащ развевался как знамя; изможденное лицо пылало неукротимым огнем.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Тильк, эсир-ҫке ку! — чарӑнса тӑчӗ Генри Гальтон — ҫилпе кушӑхнӑ сарлака питлӗ, вӑтӑр пиллӗксенчи ҫӳллӗ ҫын.

Это вы, Тильс! — сказал, останавливаясь, капитан Генри Гальтон, высокий человек лет тридцати пяти, с крупным обветренным лицом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Майлӑ ҫилпе тупа тӑватӑп!

Клянусь розой ветров!

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

— Пӑрахут рейсӗсен интернаци ишев тӗркӗвӗшӗсем йӑлӑхтарчӗҫ; сӑмалаланӑ палуба, тӑварлӑ ҫилпе тулса вӗлкӗшекен парӑссем шуратнӑ тӳпе, океанӑн ҫӑлтӑрлӑ каҫӗ, сирӗн тараватлӑхӑр асӑмра яланлӑхах, ӗмӗрлӗхех юлӗҫ.

— Мне надоели интернациональные плавучие толкучки пароходных рейсов; навсегда, на всю жизнь останутся у меня в памяти смоленая палуба, небо, выбеленное парусами, полными соленого ветра, звездные ночи океана и ваше гостеприимство.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Матроссем манахсем пулӑшнипе хӑйсен ӗҫне тунӑ вӑхӑтра эпӗ садра ларса канас терӗм; ӑшӑ ҫилпе тӳлекленсе, ывӑннӑскер, куҫӑмсем хупӑннине парӑнтӑм та кӗҫех ҫывӑрса кайрӑм; вӑраннӑ чухне сӗм ҫӗрлеччӗ.

Пока матросы, руководимые монахами, делали свое дело, я присел в саду; обвеянный теплым ветром, уставший, я не мог противиться смыканию глаз и скоро уснул, а когда очнулся, была ночь.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Суринэн ҫулӑмлӑ юратӑвне вӑл суйласа илнӗскерӗн пахалӑхӗсемпе ӑнлантарма юрамасть-тӗр, мӗншӗн тесен Пьер хитре мар, ҫилпе ҫуркаланнӑ пичӗ, чеччепе вӑйлах нӗрсӗрленнӗскер, портри ватӑ юххасене те, пылак «арҫын ачасем» пирки пулма пултарайман ӗмӗтпе, хӑнӑхнӑ йӑлапа ҫунакансене, пач та килӗшмест.

Пламенную любовь Суринэ едва ли можно объяснить качествами избранника, так как Пьер не был пригож, и обветренное лицо его, сильно попорченное оспой, не нравилось даже старым портовым шлюхам, лелеющим, по традиции, несбыточную мечту о жантильных «мальчиках».

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Эпир сывлӑша пӳлекен темӗнле ҫилпе вун-вун пин салтак ӳпкине ҫунтарнине, ытти нумай-нумай япалана, ҫакнашкал вӑрҫӑ татах пуласси-пулмасси паллӑ маррине те пӗлтӗмӗр.

Мы узнали, что посредством особого удушливого ветра сжигают легкие десяткам тысяч солдат, и многое другое, а также, что неизвестно, не повторится ли снова такая же война.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Вӑл чарӑнчӗ, палубӑна куҫ айӗн васкамасӑр пӑхса ҫаврӑнчӗ, эхлетрӗ те — ҫамкине ывӑҫ тупанӗпе шӑлса типӗтрӗ; унтан унӑн чул пек туйӑмсӑр пит-куҫӗнче палӑри-палӑрми куллӑн именчӗк мӗлки чӗтренкелерӗ, вӑйлӑ ҫилпе карӑннӑ парӑсӑн ӑнсӑрт хутланчӑкӗ евӗр — ҫав самантрах ҫухалчӗ.

Он медленно исподлобья осмотрел палубу, крякнул, вытер ладонью пот, и неуловимая, стыдливая тень улыбки дрогнула в его каменных чертах, пропав мгновенно, как случайная складка паруса в полном ветре.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Унӑн хӗрлӗ ҫӳҫӗ ҫӑмламас-ҫӑра, — утӑ уйӑхӗнчи ҫумӑр пек, ҫилпе кушӑрханӑ хӗрлӗ, сарлака пичӗ вара повар какай туракан ывӑса аса илтерет.

Его рыжая грива была густа, как июльская рожь, а широкое, красное от ветра лицо походило на доску, на которой повар крошит мясо.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Ҫапах, упранакана турӑ упрать тенине асра тытса, вӑл инҫе тарса каймарӗ, чӗрӗк сехетсем утсан, темле ҫырма хӗррине ҫитсе тухрӗ те, ҫилпе тӳннӗ улӑп юмана курсан, ун патне йӑпшӑнса пычӗ, кӑкӗ тӑпӑлса тухнӑ тӗлти самай пысӑк хӑвӑла кӗрсе выртрӗ, тымарсене чармаклантарса, ҫӳлтен курмалла мар хупланчӗ.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Йывӑҫсем, паҫӑрхи пекех, вӗл-вӗл ҫилпе выляса, симӗс, сарӑ, кӗрен ҫулҫӑсемпе ҫатӑлтатса лараҫҫӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав ҫӗрме пуянсем ялхуҫалӑх юлташлӑхне, ӗлӗк ниме ушкӑнне Кашкӑр Микули курайман пекех, тӳсме пултараймаҫҫӗ, май килсен, ӑна ҫунтарса, кӗлне ҫилпе вӗҫтерсе ярӗччӗҫ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Парӑссен ҫуррине карнӑ «Вӑрттӑнлӑх» йӳнейлӗ ҫилпе пырать.

«Секрет» шел с половиною парусов при попутном ветре.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Залив вӗҫӗнчен каҫхи хулан уҫӑмсӑр сасси хӑлхана кӗрет; хушӑран-хушӑ ҫилпе пӗрле сисӗмлӗ шыв тӑрӑх ҫыранран сӑмахсем вӗҫе-вӗҫе килеҫҫӗ; палуба ҫинче калаҫнӑнах туйӑнать.

Глухой шум вечернего города достигал слуха из глубины залива; иногда с ветром по чуткой воде влетала береговая фраза, сказанная как бы на палубе.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Илтӗнми сасӑ малай чӗлхи пек ӑнланмалла мар темиҫе сӑмах тата-тата кӑшкӑрчӗ; йӑтӑнса аннӑ чухнехилле — чылай вӑхӑт темӗн янӑрарӗ; библиотека сивлев ҫилпе тата ахрӑмпа тулса ларчӗ.

Беззвучный голос выкрикнул несколько отрывистых фраз, непонятных, как малайский язык; раздался шум как бы долгих обвалов; эхо и мрачный ветер наполнили библиотеку.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫилпе хумсем кимме енчен енне ывӑтаҫҫӗ, хӑрушӑ уҫлӑхалла хӑвалаҫҫӗ.

Ветер и волны, раскачивая, несли лодку в гибельный простор.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Лонгрен ретӗн-ретӗн ҫапса тухнӑ сӑвайсем ҫинчи вӑрӑм пусма ҫине тухать, ун хӗрринче ҫилпе хӗмленекен чӗлӗмне вӑрахчен мӑкӑрлантарса тӑрать, ҫырана пысӑк хумсем пыра-пыра ҫапӑннине, вӗсем каялла куса-куса кайнӑ хыҫҫӑн ҫаралакан шыв тӗпне, ҫыран хӗрри кӑпӑкпа йӑсӑрланнине сӑнать.

Лонгрен выходил на мостик, настланный по длинным рядам свай, где, на самом конце этого дощатого мола, подолгу курил раздуваемую ветром трубку, смотря, как обнаженное у берегов дно дымилось седой пеной, еле поспевающей за валами.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

«Мери, ҫумӑр пӗрӗхет, лачкам пулатӑн, — тенӗ вӑл, — ҫилпе пӗрле шалкам ҫумӑр килесси те инҫе мар».

«Ты промокнешь, Мери, накрапывает дождь, а ветер, того и гляди, принесет ливень».

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тӳпери ҫӑлтӑрсем кӑвак тинӗсри карапсем пек ишеҫҫӗ, ӑшӑ ҫилпе шӑпӑлтатса ларакан ҫулҫӑсем илемлӗ кӗвӗ кӑлараҫҫӗ.

Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.