Корпус чувашского языка

Унта ылттӑн хӑлха ҫаккисем, ҫӳҫ хӗстермеллисем, булавкӑсем, чи тӗпӗнче — темӗнле документсем.

В ней лежали золотые серьги, броши, шпильки, а на дне — пачка каких-то документов.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

«ан сик, ан сик», тетӗп эпӗ ӑна, «тӗпӗнче тем тӗлне тӑрӑнӑн, малтан анса тӗрӗслесе пӑх», тетӗп.

Помоги переводом

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Халь ҫӗнетсе тултартӑм-ха, савӑт тӗпӗнче анчахчӗте паҫӑрхи.

Помоги переводом

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӑмӑлӑр кӑна пултӑр, ҫавӑн пек наркӑмӑшлине тупса парӑп, — чунӑр тӗпӗнче сирӗн философирен пӗр тусан пӗрчи юлас ҫук!

Я вас, если хотите, познакомлю с такой ядовитой штукой, что сразу от вашей философии не останется в душе у вас ни пылинки!

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пахча тип ҫырманалла аннӑ, ҫав ҫырма тӗпӗнче яланах тӗттӗм пулнӑ, унта нӳрӗ та чуна ҫӳҫентерекен темӗнле тискерлӗх ҫапса тӑнӑ.

Сад спускался в овраг, на дне которого всегда было темно, оттуда веяло сыростью и чем-то жутким.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шыв тӗпӗнче ларатӑн, ҫыран ҫинчи ачасем мӗн чухлӗ ларнине шутлаҫҫӗ.

Сидишь на дне, а ребята на берегу ведут счёт.

11. Вӑйӑсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Пирӗн тата тепӗр вӑйӑ — шыв тӗпӗнче кам ытларах тытӑнса тӑма пултарнине сӑнамалли вӑйӑ пурччӗ.

Была у нас и такая игра — кто дольше продержится под водой.

11. Вӑйӑсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унтан темиҫе утӑмра канав тӗпӗнче сакӑр ҫӗртен суранланнӑ Рутилий ӳчӗ выртса юлчӗ.

А в нескольких шагах от него, покрытый восемью ранами, лежал труп несчастного Рутилия.

XVI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пичче вара, аллисемпе кӑтартса: — Авӑ, шыв ҫинче пробкӑсем пур, куратӑн-и? — тет, ҫав ӗнтӗ сӗреке ҫийӗ, вӑл шыв тӗпне ҫитичченех ҫакӑнса тӑрать, тимӗр муклашкисем унӑн шыв тӗпӗнче выртаҫҫӗ.

А дядя стал рукой показывать и говорит: — Вон, где пробки на воде, это верх, и оттуда он вниз висит до самого дна, а железки на самом дне лежат.

Сӗреке // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫырма тӗпӗнче курӑк пилӗк таранах.

На дне балки трава была по пояс.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Тимӗр шапа кимӗ тӗпӗнче тӗрткеленсе ҫӳрет, нимӗн те ҫиесшӗн мар вӑл, Егорка вара пушшех те пӑшӑрханать.

Черепаха тычется по дну лодки в разные стороны, есть ничего не хочет, и Егорка расстраивается.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӑйӑр шыв тӗпӗнче выртать, мӗншӗн тата мӗне кура ҫӳлелле ҫӗкленет-ха вӑл?

Песок лежит на дне, а как же и зачем он поднимается наверх?

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Унта, вар тӗпӗнче, Егорка тӑрмашать.

Там, на дне, барахтается Егорка.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Явӑнса тухакан юхӑмсем Костя урисене пӗрмаях ҫемҫен кӑна ҫиелелле тӗртсе кӑлараҫҫӗ; шыв тӗпӗнче симӗс курӑк тунисем тӑсӑлса, хӗлӗхсем пек, чӗтресе тӑраҫҫӗ.

Журчащие струи все время мягко и упруго выталкивают Костины ноги на поверхность; у самого дна вытянулись и дрожат, как струны, зеленые нити речной травы.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вар тӗпӗнче кукӑр-макӑр ҫурӑксем тӑсӑлса выртаҫҫӗ, сӗвекӗсенче кӑна сайра курӑк ӳсет, аяларах вара шыв ҫинипе пулса тӑнӑ картлашкасем пур.

На дне змеятся трещины, по откосам только сверху растет редкая трава, а ниже ступеньками падают обрывистые подмывы.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя шыв тӗпӗнче выртакан чула курма тӑрӑшать, анчах тӗттӗм тарӑнлӑхра, темӗнле паллӑ мар, мӗлкесӗр пуҫне, нимӗн те курӑнмасть.

Костя пытается рассмотреть под водой камень, но в темной глубине мелькает какая-то неясная тень и больше ничего не видно.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫав тапхӑрта тӗнче центрӗ — Ылтӑн Пин Хапха хули, — халӗ океан тӗпӗнче выртаканскер.

Центром мира, в те времена, был город Ста Золотых Ворот, ныне лежащий на дне океана.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ку — капмар эрешмен, — унашкаллисем ҫӗр ҫинче тинӗс тӗпӗнче ҫеҫ ӗрчеҫҫӗ.

Это был огромный паук, какие на земле водятся лишь на дне моря.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эпир — канал тӗпӗнче.

Мы — на дне канала.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Манӑн ҫӗнӗ туфлисем, манӑн лайӑх хӑюсем ҫырма тӗпӗнче хупах ӑшӗнчех выртса юлнӑ-ҫке… — терӗ.

Мои новенькие туфельки, мои хорошенькие ленточки остались на дне оврага, в лопухах!..

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.