Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑпатма (тĕпĕ: йӑпат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Санин, ватӑлса кайнӑ артиста йӑпатма пӑхса, унпа Итали чӗлхипе калаҫма пуҫларӗ (ку чӗлхене вӑл хӑй ҫул ҫӳренӗ чухне пӑртак вӗреннӗ) «paese del Dante, dore it si suona» терӗ вӑл.

Санин попытался утешить престарелого певца и заговорил с ним на итальянском языке (он слегка его нахватался во время своего последнего путешествия) — заговорил о «раеsе dеl Dаntе, dove il si suona».

VI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Ӑна та, герцога йӑпатнӑ пекех, йӑпатма тытӑнтӑмӑр, анчах вӑл: «Ан чӑрманӑр, хуйхӑм-суйхӑм хам вилмесӗр те пӗтес ҫук», — терӗ.

Принялись было утешать его, как раньше утешали герцога, но он сказал, что это ни к чему, одна только смерть положит всему конец и успокоит его.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пирӗн пата хулана вырнаҫнӑ «хуҫалӑхсенчен» йывӑр аманнисене пулӑшма тата йӑпатма хӗрсем ҫӳреҫҫӗ.

Ходят к нам тут девушки из расположенных в городе «хозяйств», помогают тяжелым, утешают.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӑна пуҫӗнчен лӑпкаса вӑл пӗрехмай: — Ҫирӗпрех пул, Элен, ан хӑра! Пурте аван пулӗ! — тесе йӑпатма тӑрӑшать.

Ласково гладя её по голове, тот не уставал повторять: — Мужайтесь, Элен, мужайтесь! Всё будет хорошо!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эсӗ ӑна йӑпатма килтӗн-им?

— А ты утешать ее пришел?

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӗсене никам та пӗр сӑмах каласа йӑпатма пултараймасть.

Никто не находил для них слов утешения.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӗнче ҫаврӑннӑ вӑхӑтра Миккуль улӑхра пуҫне пӗксе ларни, Лисук йӑваланса йӗни, Анахвис ӑна йӑпатма хӑтланни курӑна-курӑна илеҫҫӗ.

В вихре кружения мелькает согбенная фигура Николая; бьющаяся в рыданиях Лиза; утешающая ее Анфиса.

Тӑххӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

— Эхер те ку сире йӑпатма пултарсан, эпӗ хирӗҫместӗп, — терӗ вӑл юлашкинчен: — анчах васкамалла мар пек туйӑнать.

— Я не отказываюсь, если это может вас утешить, — промолвил он наконец, — но мне кажется, спешить еще не к чему.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫапах та Базаров кулни Василий Ивановича нимӗн чухлӗ те иментермерӗ; вӗсем ӑна йӑпатма та пуҫларӗҫ.

Но насмешки Базарова нисколько не смущали Василия Ивановича; они даже утешали его.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл яланхинчен нумайрах калаҫнӑ, уҫҫӑнах хӑйпе калаҫакан хӗрарӑма йӑпатма тӑрӑшни палӑрнӑ.

Он говорил, против обыкновения, довольно много и явно старался занять свою собеседницу.

XV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Унӑн Аксиньйӑна йӑпатма та, вӑл вӑй пӗтсе килнӗ пек темскер ҫыхӑнусӑр чӗвӗлтетнӗ сӑмахсене итлесе тӑма та вӑхӑчӗ пулмарӗ.

Ему некогда было утешать и слушать беспомощный, несвязный лепет Аксиньи.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ан ӗҫ, Сережа, — йӑпатма хӑтланчӗ ӑна Таня.

— Не пей, Сережа, — попыталась она отговорить его.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

«Таня ҫитсе ӗлкереймерӗ, — шухӑшларӗ те Сергей хӑйне хӑй йӑпатма тытӑнчӗ:

«Таня не успела, — подумал Сергей и мысленно стал успокаивать себя:

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Анчах анратса яракан йодоформ шӑршиллӗ ялт ҫутӑ коридора лексен ак ҫухалса кайрӗ: ун сӑмахӗсем ҫынна мар, хӑйне те йӑпатма, ӗнентерме пултараймаҫҫӗ иккен.

Не подозревая, что все сони поблекнут, станут неубедительными даже для самого себя, стоит только оказаться в этом ярко освещенном коридоре с дурманящим запахом йодоформа.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫул ҫинче вӑл, йӑпатма тесе, лайӑх-лайӑх сӑмахсем суйласа пычӗ.

В пути подбирал ободряющие слова.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ку, сирӗн юмахӑр, пӗчӗк ачасене йӑпатма ҫеҫ вӑл.

А это — басни, детишкам утеха.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лашасем хытӑрах кайма пуҫларӗҫ, сиккипе каясшӑн пулчӗҫ, Дорофей вара тилхепине хытӑ туртса, вӗсене ачашшӑн йӑпатма пуҫларӗ:

Лошади ускоряли бег, срывались в галоп, а Дорофей, натягивая вожжи, ласково говорил:

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑрҫӑ ӑна йӑпатма пуҫларӗ, пӗтӗм халӑх пӑлханса ӳкни, ют ҫын ӑшчикки вӑркани хӑйӗн чӗри ыратнине лӑплантарнӑ пек пулчӗ.

Война его манила, и общее смятение, чужая боль утишали его собственную.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Юргина вара хӑй Андрейрен телейлӗ пек туйӑнчӗ, темшӗн ҫапла шухӑшласа илнине пула аванмарланчӗ те тусне йӑпатма шутларӗ:

Юргину подумалось что сейчас он счастливее Андрея, ему стало почему-то неловко от такой мысли, и он решил утешить друга:

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак ҫырупа вӑл хӑйӗн аслӑ тусне йӑпатма шутланӑ тата, пӗр вӑхӑтрах, операци путланас-тӑвас пулсан, ӑна хӑйӗн хутне кӗртме хатӗрлесшӗн пулнӑ.

Этим письмом он хотел позабавить своего покровителя и одновременно обеспечить себе поддержку на случай провала операции.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней