Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Лукашка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, Лукашка, хӑть мӗн ту; ачасене витре эрех лартатӑнах, — хаваслӑн хушса хучӗ урядник.

— Ну, Лукашка, как хочешь: ведро ребятам поставишь, — прибавил урядник весело.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ киле кайса килетӗп, — терӗ Лукашка.

Я домой схожу, — сказал Лукашка.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка нимӗн те чӗнмерӗ: ӑна урядник кӗлмӗҫленни тарӑхтарнӑ пулас, анчах та вӑл ӗҫ кунсӑр иртес ҫуккине лайӑх пӗлсе тӑнӑ.

Лукашка ничего не ответил, ему, видимо, досадно было это попрошайничество; но он знал, что этого не миновать.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Итле, Лукашка! — терӗ урядник, вилнӗ ҫын ҫинчен хывса илнӗ кинжалпа пӑшалне аллинче тытса тӑраканскер.

— Слышь, Лукашка! — сказал урядник, державший в руках кинжал и ружье, снятые с убитого.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Йӗкӗт пулас! — мӑшкӑлласа каларӗ Лукашка, кӗпине ҫыр хӗрринче пӑрса тата пӗрмаях ҫӳҫеннипе чӗтресе.

Самый, видно, джигит! — насмешливо сказал Лукашка, выжимая мокрое платье у берега и беспрестанно вздрагивая.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ӑшӑх вырӑна ҫитсен, Лукашка ҫӗкленчӗ, виле умне пӗшкӗнчӗ, ӑна пӗр-ик хутчен ҫавӑркаласа пӑхрӗ.

Лукашка поднялся на отмели, нагнулся над телом, ворохнул его раза два.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка, каюка кӗтмесӗрех, куҫне вилӗ ҫинчен илмесӗр салтӑнма пуҫларӗ.

Лукашка, не дожидаясь каюка, стал раздеваться, не спуская глаз с добычи.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эс, мучи, нимӗн те курмарӑн, эпӗ ак тискер кайӑка вӗлертӗм, — терӗ Лукашка, курокне янӑ май ӗненмелле мар лӑпкӑн кӑна ура ҫине тӑрса.

— Ты вот ничего не видал, дядя, а я убил зверя, — сказал Лукашка, спуская курок и вставая неестественно спокойно.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Кӗҫех вӗлереттӗм эп сана тупата! — терӗ Лукашка.

— Чуть-чуть не убил тебя, ей-богу! — сказал Лукашка.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка пӗчченех ларать, ӑшӑх вырӑналла пӑхать те, казаксем килни илтӗнмест-и-ха, тесе тӑнлать; анчах кордон патне ҫитме ҫывӑхах мар.

Лукашка сидел один, смотрел на отмель и прислушивался, не слыхать ли казаков; но до кордона было далеко, а его мучило нетерпенье.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка, черкескине хывса, ҫыран хӗррине пырса тӑчӗ.

Лукашка, сняв черкеску, подошел к берегу.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка пиҫиххине салтрӗ те черкескине хывма пуҫларӗ.

Лукашка распоясался и стал скидывать черкеску.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пӑх кунталла, — терӗ Лукашка.

Гляди сюда, — сказал Лукашка.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ак, кама петӗм! — терӗ Лукашка, ури ҫине сиксе тӑрса.

Вот что стрелил! — проговорил Лукашка, вскакивая на ноги.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка нимӗн те чӗнмерӗ.

Лукашка ничего не отвечал.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Кама петӗн, Лукашка?

— Кого стрелил, Лукашка?

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка пуҫне ҫӗклерех пӑхрӗ.

Он глянул через.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка пӑшалӗпе тӳрех ҫав пуҫа тӗллерӗ.

Он навел ружьем прямо на голову.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Ирттерсе ярас марччӗ!» шутларӗ Лукашка; ҫав самантрах вара, уйӑхӑн шупка ҫутинче, ӑна пӗрене умӗнче тутар пуҫӗ мӗлтлетни курӑнса кайрӗ.

«Не пропустить бы!» — подумал он, и вот, при слабом свете месяца, ему мелькнула татарская голова впереди карчи.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка, мӑйне тӑсса, ҫав пӗренене тимлӗн сӑнама тытӑнчӗ.

Лукашка, вытянув шею, начал пристально следить за ней.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней