Текст: Пс 34
Давид псаломӗ.Псалом Давида.
1. Эй Ҫӳлхуҫа, манпа тавлашакансен тавӑҫне татса пар,
манпа тытӑҫакансене парӑнтар;
2. хулканпа хурҫӑ тумна илсе
мана пулӑшма ҫӗклен;
3. мана йӗрлекенсене хирӗҫ
сӑнӑпа айпӑлти туртса кӑлар;
манӑн чунӑма кала:
«санӑн ҫӑлӑнӑҫу — Эпӗ!» те. Вступись, Господи, в тяжбу с тяжущимися со мною, побори борющихся со мною; 2. возьми щит и латы и восстань на помощь мне; 3. обнажи меч и прегради путь преследующим меня; скажи душе моей: «Я - спасение твое!»
4. Манӑн чунӑма шыракансем
намӑсланччӑр, мӑшкӑл курччӑр;
мана усал сунакансем
каялла тарччӑр, хисепрен тухчӑр;
5. вӗсем ҫил умӗнчи хывӑх пек пулччӑр,
вӗсене Ҫӳлхуҫа Ангелӗ хӑваласа ятӑр;
6. вӗсен ҫулӗ тӗттӗм те шуҫлака пултӑр,
Ҫӳлхуҫа Ангелӗ вӗсене хыҫран хӑвалатӑр:
7. айӑпӑм ҫук ҫӗртех вӗсем вӑрттӑн ман валли таната карчӗҫ,
айӑпӑм ҫук ҫӗртех чунӑм валли шӑтӑк алтрӗҫ. 4. Да постыдятся и посрамятся ищущие души моей; да обратятся назад и покроются бесчестием умышляющие мне зло; 5. да будут они, как прах пред лицем ветра, и Ангел Господень да прогоняет их; 6. да будет путь их темен и скользок, и Ангел Господень да преследует их, 7. ибо они без вины скрыли для меня яму - сеть свою, без вины выкопали ее для души моей.
8. Вӗсен пӗр кӗтмен чухне пӗтмелле пултӑр,
ман валли вӑрттӑн карнӑ танати вӗсене хӑйсене ҫаклаттӑр;
ҫавӑнта пӗтмеллипех кӗрсе ӳкчӗр. 8. Да придет на него гибель неожиданная, и сеть его, которую он скрыл для меня, да уловит его самого; да впадет в нее на погибель.
9. Манӑн чунӑм вара Ҫӳлхуҫашӑн савӑнӗ,
Вӑл ҫӑлнӑшӑн хӗпӗртесе тӑрӗ. 9. А моя душа будет радоваться о Господе, будет веселиться о спасении от Него.
10. Пӗтӗм шӑммӑм-шаккӑм ҫапла калӗ:
«эй Ҫӳлхуҫамӑм! 10. Все кости мои скажут: «Господи! Сан пекки кам пултӑр тата? кто подобен Тебе,
Эсӗ вӑйсӑррине вӑйлинчен хӑтаратӑн,
чухӑнпа мӗскӗне хӑйсене ҫаратаканӗсенчен ҫӑлатӑн». избавляющему слабого от сильного, бедного и нищего от грабителя его?»
11. Мана хирӗҫ суя кӳнтеленсем тӑчӗҫ:
манран хам пӗлменнине тӗпчеҫҫӗ;
12. ырӑшӑн мана усалпа тавӑраҫҫӗ,
вӗсем манӑн чунӑма тытасшӑн. 11. Восстали на меня свидетели неправедные: чего я не знаю, о том допрашивают меня; 12. воздают мне злом за добро, сиротством душе моей.
13. Вӗсем чирленӗ чухне
эпӗ хуйхӑ тумтирӗ тӑхӑнса ҫӳрерӗм,
типӗ тытса чунӑма мӗскӗнлетрӗм,
манӑн кӗллӗм хам ӑшӑмах таврӑнатчӗ. 13. Я во время болезни их одевался во вретище, изнурял постом душу мою, и молитва моя возвращалась в недро мое.
14. Вӗсене юлташӑм, тӑванӑм вырӑнне хурса хурланаттӑм;
амӑшӗшӗн йӗрекен пек хуйхӑрса,
пуҫӑма чиксе ҫӳреттӗм. 14. Я поступал, как бы это был друг мой, брат мой; я ходил скорбный, с поникшею головою, как бы оплакивающий мать.
15. Эпӗ такӑннӑ чухне вӗсем савӑнатчӗҫ,
пӗрле пухӑнатчӗҫ, мана ҫиекенсем пӗрле пухӑнатчӗҫ,
эпӗ вӗсене палламастӑм та,
вӗсем хӑртатчӗҫ мана, чарӑна пӗлместчӗҫ;
16. мана сӑнатчӗҫ, мӑшкӑллатчӗҫ,
мана хирӗҫ шӑл хӑйратчӗҫ. 15. А когда я претыкался, они радовались и собирались; собирались ругатели против меня, не знаю за что, поносили и не переставали; 16. с лицемерными насмешниками скрежетали на меня зубами своими.
17. Эй Ҫӳлхуҫа! ҫакна хӑҫанччен пӑхса тӑрӑн-ши? 17. Господи! долго ли будешь смотреть на это?
Манӑн чунӑма вӗсен усаллӑхӗнчен ҫӑлсам,
пӗртен-пӗррескерӗме ҫав арӑслансенчен хӑтарсам. Отведи душу мою от злодейств их, от львов - одинокую мою.
18. Сана аслӑ пухура аслӑласа тӑрӑп,
Сана йышлӑ халӑх хушшинче мухтаса тӑрӑп. 18. Я прославлю Тебя в собрании великом, среди народа многочисленного восхвалю Тебя,
19. Кӑлӑхах тапӑнакан тӑшманӑмсем
мана ҫӗнтерсе ан савӑнайччӑр,
мана айӑпсӑр ҫӗртенех курайман ҫынсем
пӗр-пӗрне куҫ хӗссе ан тӑрайччӑр;
20. тӑнӑҫлӑх ҫинчен калаҫмаҫҫӗ вӗсем,
ҫӗр ҫинче татуллӑ пурӑнакансем ҫинчен
чее кавар тӑваҫҫӗ;
21. ҫӑварне карса, манран кулаҫҫӗ:
«аван-ха ку, аван,
куҫӑмӑр курчӗ ӗнтӗ» тееҫҫӗ.19. чтобы не торжествовали надо мною враждующие против меня неправедно, и не перемигивались глазами ненавидящие меня безвинно; 20. ибо не о мире говорят они, но против мирных земли составляют лукавые замыслы; 21. расширяют на меня уста свои; говорят: «хорошо! хорошо! видел глаз наш».
22. Эй Ҫӳлхуҫа, Эсӗ куртӑн, чӗнмесӗр ан тӑрсамччӗ;
эй Ҫӳлхуҫа! пӑрахса ан кайсамччӗ мана. 22. Ты видел, Господи, не умолчи; Господи! не удаляйся от меня.
23. Эй Турӑҫӑм, эй Ҫӳлхуҫамӑм! вӑран,
мана сут тума ҫӗклен, манӑн тавӑҫа татса пар. 23. Подвигнись, пробудись для суда моего, для тяжбы моей, Боже мой и Господи мой!
24. Эй Ҫӳлхуҫамӑм, эй Туррӑм, Хӑвӑн тӳрӗлӗхӳпе сут ту мана,
вӗсем ман тӗлӗшӗмрен ан савӑнайччӑр;
25. хӑйсен ӑшӗнче: «аван-ха ку! [аван!]
ӗнтӗ кӑмӑлӑмӑр тулчӗ!» тесе ан шухӑшлайччӑр. 24. Суди меня по правде Твоей, Господи, Боже мой, и да не торжествуют они надо мною; 25. да не говорят в сердце своем: «хорошо! [хорошо!] по душе нашей!»
«Хыпса ҫӑтрӑмӑр хайхине» тесе ан калайччӑр. Да не говорят: «мы поглотили его».
26. Манӑн хӗн-асапшӑн савӑнакансем
пурте намӑсланччӑр, мӑшкӑл курччӑр;
ман умра каппайланакансем
хур курччӑр, ҫын кулли пулччӑр. 26. Да постыдятся и посрамятся все, радующиеся моему несчастью; да облекутся в стыд и позор величающиеся надо мною.
27. Эпӗ тӳрре тухасса ӗмӗтленекенсем
савӑнччӑр, хӗпӗртеччӗр,
ӗнтӗ пӗр вӗҫӗмсӗр:
«Хӑй чурине канӑҫлӑх сунакан Ҫӳлхуҫа
асла тухтӑр!» тесе тӑччӑр. 27. Да радуются и веселятся желающие правоты моей и говорят непрестанно: «да возвеличится Господь, желающий мира рабу Своему!»
28. Манӑн чӗлхем те куллен-кун Санӑн тӳрӗлӗхӳ ҫинчен,
Санӑн мухтавлӑху ҫинчен вӗрентӗ. 28. И язык мой будет проповедывать правду Твою и хвалу Твою всякий день.
