Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ятлаҫса (тĕпĕ: ятлаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аникушка, сура-сура ятлаҫса, аяккалла пӑрӑнса кайрӗ.

Отплевываясь и ругаясь, Аникушка уходил.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чи хыҫалти ҫуна ҫинче ларса пыракан пӗр пулеметчикӗ сулӑнкӑра юр ҫине ывтӑнса юлчӗ те, ездовой, усаллӑн ятлаҫса илсе, лашисене хӑвӑрт ҫул хӗрринелле пӑрса тытрӗ; сирпӗнсе юлнӑ пулеметчик ҫуна ҫине сиксе ларичченех вара хӗрлӗармеецсем ҫӑвар тулли ахӑлтатса кулчӗҫ.

Один из пулеметчиков на раскате сорвался с задних саней, и ядреный и смачный хохот красноармейцев звучал до тех пор, пока ездовой, матерясь, не завернул лихо лошадей и упавший пулеметчик на ходу не вскочил в сани.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах сарӑ кӗрӗкне йӳле янӑ хӗрлӗармеец, Андрюшка патне айккинчен вирхӗнсе ҫитрӗ те, хаяррӑн ятлаҫса илсе, вирлӗн кӑна хӗҫӗпе сулса ячӗ:

Но на Андрюшку сбоку налетел красноармеец в распахнутой желтой дубленке, сплеча рубанул его, крикнув:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Станицӑсемпе хуторсенче советсем туса хураҫҫӗ, тӗлӗнмелле пулин те, тахҫан ятлаҫса кӑна асӑннӑ «юлташ» сӑмах та вӗсен кулленхи калаҫӑвӗнчех упранса юлать.

Были образованы в станицах и хуторах советы, и как ни странно, осталось в обиходе даже, некогда ругательное, слово «товарищ».

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл учӗ ҫинчен сикрӗ, атӑ сӑмси йӗнер йӑранинчен ҫакланса ларчӗ те, ятлаҫса илчӗ, хӑрах ури ҫинче сиккелесе, теприне аллипе вӗҫертрӗ.

Он прыгнул с коня, носок сапога заело стремя, и Аникушка заругался, чикиляя, при помощи руки освобождая ногу.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсӗ ан вылят куҫна!.. — Унтан ирсӗррӗн ятлаҫса илчӗ.

— А ты глазами не играй!.. — И матерно выругался.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка, хӑй тӗллӗн темӗн шухӑшласа пынӑ май, ятлаҫса ҫеҫ илчӗ.

Мишка только выругался в ответ, думая о чем-то своем.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Тӑхта, ан ятлаҫса кай эсӗ!

— Постой, ты не ругайся!

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан тӗкӗр еннелле ҫаврӑнчӗ те, купарча хыҫӗнчи йӑпӑрка хутламӗсем шалпаррӑн мӑкӑрӑлса тӑнине курса, сурса пӑрахрӗ, ятлаҫса илчӗ, ытла та сарлака йӗм пӗҫҫисем ӑшӗнчен упа пек мӗшеленсе тухрӗ.

Повернулся и, нечаянно увидел в зеркале свое отображение с пышными складками назади, плюнул, чертыхнулся, медведем полез из широчайших штанин.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Намӑс сӑмахсемпе ятлаҫса, виҫӗ юланут хӑлхаран тухрӗ.

Матерясь, трое конных уехали.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ, тӗттӗмре шӑрпӑк ҫутса, усал сӑмахсемпе ятлаҫса илчӗ.

Кто-то жег спички в темноте и яростно матерился.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка ирӗксӗррӗн ятлаҫса илчӗ те ҫатан карта умӗпе утса кайрӗ, утнӑ ҫӗртех сӑмахне каласа пӗтерчӗ.

Аникушка заматерился и пошел мимо плетня, на ходу договаривая:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсир, атте, пӑх курсан, ӑна та хӑвармӑттӑр! — ӳпкелешнӗ пек тӗртсе каларӗ те ун чух Даша, Пантелей Прокофьевич ҫилӗллӗн ятлаҫса тӑкрӗ:

И на укоряющее замечание Дарьи: — Вы, батенька, и с г… не расстанетесь! — гневно ответил:

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗрпе хуҫа пулас килнӗ вӗсен!.. — унтан намӑс сӑмахсемпе ятлаҫса илчӗ.

Землей владеть им захотелось!.. — И похабно выругался.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Смотритель, ятлаҫса илчӗ пулин те, аяккалла кайса пыракан утсем хыҫӗнчен ҫакна ӑшӗнче ырласа пӑхса юлчӗ.

Смотритель выругался, но смотрел вслед удалявшимся лошадям не без тайного одобрения.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Солдатов ҫаплах ятлаҫса кӑшкӑрашрӗ те, Мишкӑн хӗрӳлӗхӗ сӳнчӗ, урисем ҫеҫ, лӗнчӗрех кайса, чӗтреме пуҫларӗҫ, ҫурӑмӗ енне тата хул айӗсене пӑтӑр-пӑтӑр тар тапса тухрӗ.

Но Солдатов продолжал выкрикивать ругательства, и Мишка потух, лишь ноги хлипко задрожали, да пот проступил на спине и под мышками.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вӑт путӗш, мур хирсе кайманскер! — ятлаҫса илчӗ Христоня, шывланнӑ куҫне ҫанӑ вӗҫӗпе сӑтӑркаласа.

— Вот забава, будь она проклята! — крякнул Христоня, вытирая рукавом слезившийся глаз.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫынсен эшкерӗ ҫине куҫ айӗпе пӑхса, Подтелков усал сӑмахсемпе ятлаҫса илет, унтан, Лагутин хӑй ҫине хӑяккӑн пӑхса пынине асӑрхать те, ыйтать:

Исподлобья поглядывая на нее, Подтелков громко, безобразно ругается и вдруг спрашивает, поймав сбоку взгляд Лагутина:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тыткӑна лекнисем сӳрӗккӗн хуравларӗҫ, хӑшӗ-пӗрисем ятлаҫса кӑшкӑрчӗҫ:

Пленные отвечали неохотно, некоторые покрикивали:

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Украинецсем пӗр ултӑ ҫын, Болдырев ятлаҫса калаҫнине итленӗ май, акапуҫне кӳлнӗ утсем пек пуҫӗсене пӗксе тӑчӗҫ.

Человек шесть украинцев, слушавших, как разоряется Болдырев, стояли понуро, словно лошади в плуге.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней