Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑлнӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мэри Грантпа унӑн шӑлнӗ Гленарвана черетпе тав турӗҫ.

Мэри Грант и её брат горячо поблагодарили Гленарвана.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мэри Грантпа унӑн шӑлнӗ ним шанӑҫсӑр пӑхкалама пуҫларӗҫ.

Мэри Грант и её брат не могли скрыть своего отчаяния.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Мӗншӗн? — тесе ыйтрӗ Мэри, кӗҫӗн шӑлнӗ ҫине амӑшӗн куҫӗсемпе пӑхса, лешӗн чӑлтӑркка ҫеҫ куҫӗсем калав вӑхӑтӗнче вут пек ҫунса ялтӑраса тӑраҫҫӗ.

— Почему? — спросила Мэри, матерински глядя на младшего брата, глазёнки которого разгорелись при рассказе об открытиях.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫапла, Эдуард, кусем Грант капитан ачисем: мисс Мэри Грант, тепри унан шӑлнӗ Роберт.

— Да, Эдуард, это мисс Мэри Грант и её брат Роберт, дети капитана Гранта.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тепӗр кун ирпе кӑвак ҫутӑпах вӑраннӑ Мэри Грантпа унӑн шӑлнӗ Малькольм-Кэстль картишӗнче уҫӑлса ҫӳретчӗҫ, ҫав вӑхӑтра сасартӑк кӳме кӗрлетсе килни илтӗнчӗ.

На следующее утро проснувшиеся с зарёй Мэри Грант и её брат прогуливались во дворе Малькольм-Кэстля, как вдруг послышался шум приближающегося экипажа.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫити-ҫитмен меслетсӗр йывӑр пурӑнӑҫ, мӗнпур вӑйне хурса, кунне-ҫӗрне пӗлмесӗр ӗҫлесе тупнисенчен хӑйне пӗр хӗлхемне илмесӗр, мӗнпурне шӑлнӗ ҫине ярса пырса, ҫапла вӑл уншӑн амӑшӗ вырӑнӗнчех пулса тӑчӗ.

Ценой жесточайшей экономии и лишений, напрягая все силы, работая день и ночь, отказывая себе во всём, целиком посвятив себя воспитанию брата, она сумела заменить ему мать.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мисс Грант йӗрсе ячӗ, унӑн шӑлнӗ Роберт Элен патне чупса пычӗ те, ӑна алӑран чуптума пикенчӗ.

Мисс Грант разрыдалась, её брат Роберт кинулся к Элен, чтобы поцеловать её руки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Каҫарӑр ӑна, сударыня, — терӗ хӗрача, шӑлнӗ ҫине ятлаҫнӑ пек пӑхса.

— Простите его, сударыня, — сказала девушка, укоризненно посмотрев на брата.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пит-куҫӗсем ҫине пӑхсан, вӗсене аппӑшӗпе шӑлнӗ тесе калама май пулнӑ.

Это были брат и сестра — сходство их лиц не оставляло в этом сомнений.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Артиллерист-красноармеецсем: — Куртӑр-и, пиччӗшпе шӑлнӗ тӗл пулчӗҫ, — тесе кулса ячӗҫ.

Красноармейцы-артиллеристы рассмеялись: — Видишь, братки встретились.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Артём шӑлнӗ енне ҫаврӑнса тӑчӗ.

Проделав все это, Артем повернулся к брату:

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Филофейпа пӗрле унӑн икӗ шӑлнӗ килчӗ, вӗсем пӗрре те ун евӗрлӗ мар.

С Филофеем пришло двое его братьев, нисколько на него не похожих.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Пиччӗшпе шӑлнӗ ыталанчӗҫ.

Братья обнялись.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пиччӗшпе шӑлнӗ иккӗшех юлчӗҫ те, малтан, нимӗскер калама аптранипе, пӗр-пӗрин ҫине пӑхса кӑна ларчӗҫ.

Братья остались наедине и сперва только посматривали друг на друга.

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Павел Петрович, кӗнекене каллех ҫавӑркаларӗ те ҫамки айӗн шӑлнӗ ҫине пӑхрӗ.

Павел Петрович опять повертел книгу в руках и исподлобья взглянул на брата.

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Анчах, шӑлнӗ ун ҫине ҫав тери хавассӑн, ҫав тери ыркӑмӑлпа пӑхнӑ май, вӑл ӑна хирӗҫ ӑшшӑн кулса илмесӗр чӑтма пултараймарӗ.

Но брат его так радостно, с такою благодарностью глядел на него, что он не мог не ответить ему улыбкой.

VIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Павел Петрович Кирсанов, хӑйӗн шӑлнӗ Николай Петрович пекех, малтан килте, унтан пажески корпусра ҫитӗннӗ.

Павел Петрович Кирсанов воспитывался сперва дома, так же как и младший брат его Николай, потом в Пажеском корпусе.

VII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Капла полковник пекех эсӗ! — пӗтӗм чун хавалӗпе хӗпӗртесе каларӗ Петро, шӑлнӗ ҫине ӑмсанмасӑр киленсе пӑхса.

— Ты — как полковник! — восторженно заметил Петро, без зависти любуясь братом.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Шӑлнӗ пулас, — шухӑшларӗ Ҫемен. — Отпуска килнӗ пулӗ…»

«Наверное, его младший братишка, — подумал Семен. — Очевидно, в отпуск приехал…»

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӑна кӗрсен, аслашшӗн стена ҫумӗнче ҫакӑнса тӑракан саламатне илет те ку мӗскӗн Петруҫа ҫурӑмран ҫаптарса илме шут тытать, анчах ҫак самантра, таҫтан-ҫке, Пидоркӑн ултӑ ҫулхи шӑлнӗ, Ивась чупса ҫитет те, хӑраса ӳкнӗскер, пӗчӗкҫӗ аллисемпе ӑна урисенчен ярса тытать, кӑшкӑрма пуҫлать: «атте, атте! ан хӗне Петруҫа!»

Очнувшись, снял он со стены дедовскую нагайку и уже-хотел было покропить ею спину бедного Петра, как откуда ни возьмись шестилетний брат Пидоркин, Ивась, прибежал и в испуге схватил ручонками его за ноги, закричав: «Тятя, тятя! не бей Петруся!»

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней