Поиск
Шырав ĕçĕ:
Киле таврӑнсан, Владимир Ильич пӳлӗм тӑрӑх утса ҫӳрерӗ, кӑмӑл тулнӑ пек аллисене сӑтӑркаларӗ, юлашкинчен шӑллӗне сӑмах хушрӗ:
Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Кӳр-ха, эпӗ сана тепӗр хут чуптӑвам, — тет вӑл, шӑллӗне ыталаса.
Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Саша шӑллӗне аллипе йӑтса илчӗ, унӑн ялкӑшса тӑракан хура куҫӗнчен,пурте юратакан, пурте ачашлакан, савӑнӑҫлӑ, телейлӗ ача куҫӗнчен, тинкерсе пӑхрӗ.
Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Шӑллӗне кутамккаласа ҫӗклесе, Саша ҫӳлелле улӑхма тытӑнчӗ.
Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
«Хамӑр аннеҫӗмӗре сыхлӑр, ӑна пӗччен ан хӑварӑр», — асӑрхаттарсах тӑнӑ вӑл йӑмӑкӗсемпе шӑллӗне.«Берегите нашу мамочку, не оставляйте ее одну», — напоминал он сестрам и брату.
Умсӑмах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Хӑйӗн пурнӑҫӗ пуян карап хуҫин ывӑлӗпе пӗр тан маррине ӑнланнӑ пулсан та, пӗчӗк Джека вӑл тӑван шӑллӗне юратнӑ пек юратнӑ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Тӳрӗ пӑх… кул… — команда парать Саша е ашшӗне, е амӑшне, е тата шӑллӗне, чӳрече умне лартса; аппарата вӗсем ҫинелле тытса, затворне вӗҫрен чӑлтлаттарать.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Сасартӑк малалла юхса кайнӑ пӑр катӑкӗ ҫине пӗр-пӗччен тӑрса юлнӑскер, кама пулӑшассине пӗлмесӗр, Саша ним тума аптраса ӳкрӗ: те шывра шӑмпӑлтатакан Ҫеруша пулӑшмалла, те Илюшпа шӑллӗне — вӗсем те хӑйсен пӑрӗ ҫинче чӗркуҫҫи таранах шывра тӑраҫҫӗ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Асту вӗсене, — хытӑ асӑрхаттарчӗ шӑллӗне Саша.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Шӑллӗне пӑрахса хӑварсах, вӑл тенкелсем хушшипе малалла хӗсӗнсе кӗчӗ.Он пробирается сквозь ряды скамеек, бросив на произвол судьбы брата.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Эсӗ каллех ҫухӑрма ан шутла тата, — асӑрхаттарчӗ шӑллӗне Саша, лешӗ хӑйпе ерсе килнӗшӗн кӑмӑлсӑр пулнӑскер.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Саша вара шӑллӗне те пӑхать, чӗпсене те тӑрантарать, ӗне те кайса илет.Он и за братом поглядит, и цыплятам даст корм, и корову загонит.
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Шӑллӗне алӑран тытса, Саша кӗҫҫе пек кӑвак ҫемҫе тусан ҫийӗн ҫара урисемпе хаваслӑн лаплаттарса пырать.Взяв брата за руку, Саша с удовольствием шлепает босыми ногами по серой и мягкой, как войлок, пыли.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тимрук мӗнпе тарӑхтарчӗ-ши ҫак самантра хӑйӗн пӗртен пӗр шӑллӗне?
VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Тимрук шӑллӗне тӑкӑннӑ панулми пуҫтарма пулӑшмашкӑн тытӑнчӗ.Тимрук присоединился к Ильясу, продолжавшему молча собирать падалицу.
VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Мӗн пулнӑ шӑллӗне?
VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Шӑллӗне хӑҫантанпа курманнине асне илесшӗн пулчӗ Тимрук.Тимрук пытался вспомнить, когда в последний раз видел брата.
VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Хӑйӗн каччине, упӑшкине, ашшӗне, шӑллӗне, юлташне вӑл турилкке ҫине апат-ҫимӗҫ хурса пама пултарать.Она, например, может класть на тарелку кушанья своему жениху, мужу, отцу, другу или брату.
Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Зоя ӑшшӑн кулса шӑллӗне ыталарӗ.
Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Сывӑ пул, Шура, — тет Зоя, ҫӗлӗкпе пальто тӑхӑннӑ шӑллӗне.— До свиданья, Шура, — сказала Зоя, когда он стоял уже в пальто и шапке.
Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.