Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑсӑлчӗҫ (тĕпĕ: тӑсӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ак тата тахӑшӗн хура аллисем кантӑк патнелле тӑсӑлчӗҫ те, пулӑ ҫухалчӗ.

Но вот чьи-то темные руки протянулись к окну, и рыба исчезла.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Мӗскӗн тыткӑнҫӑсем патнелле ҫӗршер алӑсем тӑсӑлчӗҫ.

Сотня рук поднялась над головами несчастных пленников.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шыравсем нумай сехетсене тӑсӑлчӗҫ, анчах канас шухӑш пӗрин асӗнче те пулмарӗ.

Розыски отняли много часов, но никто и не подумал об отдыхе.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗҫӗ-хӗррисӗр вӑрах тӑсӑлчӗҫ ҫуллахи вӑрӑм кунсем.

Нескончаемо тянулись длинные летние дни.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах… ҫаплах пӗр евӗр те йӑлӑхтармалла вӑрӑммӑн тӑсӑлчӗҫ кунсем, тӗксӗм те кичемскерсем.

Но… по-прежнему длинно и однообразно тянулись дни, серые, скучные.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Халтан ямалла вӑрӑммӑн туйӑнчӗҫ Григорие ҫул ҫинче ирттернӗ кунсем, вӗҫӗ-хӗррисӗр хӗл каҫӗсем вара пушшех те вӑраххӑн тӑсӑлчӗҫ.

Томительно длинными казались Григорию уходившие на передвижение дни, еще более долгими были нескончаемые зимние ночи.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дон урлӑ каҫмалли вырӑнсене снарядсемпе патронсем турттарса каякан обозсем Гетман шляхӗ тӑрӑх куллен-кун хӗвеланӑҫ енчен тухӑҫалла тӑсӑлчӗҫ, Дон ҫывӑхӗнчи хуторсенче беженецсем курӑнма пуҫларӗҫ.

По Гетманскому шляху изо дня в день тянулись с запада на восток обозы, подвозившие к переправам через Дон боевые припасы, в обдонских хуторах появились беженцы.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗвелтухӑҫ енчен, Донӑн сылтӑм ҫыранӗ тӑрӑх, шуҫӑм киличченех беженецсен лавӗсен кукӑр-макӑр речӗсем Вешенски еннелле тӑсӑлчӗҫ.

Еще до зари с востока по правой стороне Дона потянулись к Вешенской валки беженских обозов.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан икӗ рете уйрӑлса тӑсӑлчӗҫ.

Вскоре они растянулись в две широкие цепи.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Килпетсӗр хӗрлӗ тӑрӑллӑ казак ҫӗлӗкӗ айӗнчен ун ҫинелле ватӑлса кайнӑ Штокман пӑхрӗ; унӑн хӗсӗннӗ куҫӗсем Иван Алексеевич ҫине паллаймасӑр тинкерчӗҫ, унтан мӑчлатса илсе татах хӗсӗнчӗҫ, ҫуталса кайрӗҫ, куҫ хӗррисенчен кӑвакара пуҫланӑ тӑнлавӗ патнелле пӗркеленчӗк йӗрсем тӑсӑлчӗҫ.

Постаревший Штокман смотрел на него из-под нелепого красного верха казачьего треуха; его узко сведенные глаза, не узнавая, глядели на Ивана Алексеевича и вдруг, дрогнув, сузились, посветлели, от углов брызнули к седым вискам расщепы морщин.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Татарски хуторӗ витӗр Кӑнтӑр фронтӑн 8-мӗшпе 9-мӗш Хӗрлӗ ҫарӗсем валли апат-ҫимӗҫпе ҫар хатӗрӗсем тиенӗ обозсен сайра речӗсем тӑсӑлчӗҫ.

Через Татарский редкими валками тянулись обозы, питавшие продовольствием и боевыми припасами 8-ю и 9-ю красные армии Южного фронта.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Станицӑран тухсан, ҫуна хыҫҫӑн ҫуна ҫеҫенхир тӑрӑх тӑсӑлчӗҫ.

Выбравшись за станицу, вереница саней потянулась в степь.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак сӑмахсене каланӑ хыҫҫӑн винокурӑн пӗчӗк ҫеҫ куҫӗсем ҫухалчӗҫ; вӗсем вырӑнне хӑлха таранах ҫутӑ пӑйӑркисем тӑсӑлчӗҫ; хытӑ кулнипе пӳ-сийӗ чӗтренме тытӑнчӗ, хаваслӑн кулакан тутисем самантлӑха мӑкӑрланакан чӗлӗмне пӑрахрӗҫ.

По произнесении сих слов глазки винокура пропали; вместо их протянулись лучи до самых ушей; все туловище стало колебаться от смеха, и веселые губы оставили на мгновение дымившуюся люльку.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Озеров тӑма тӑрӑшса пӑхрӗ, анчах тӗрлӗ енчен алӑсем тӑсӑлчӗҫ те ӑна вырӑнтан тӑма памарӗҫ…

Озеров сделал усилие подняться, но несколько рук, быстро протянутых с разных сторон, удержали его на месте…

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗтлӗхрен пӑшал кӗпҫисем тӑсӑлчӗҫ, пӗр харӑс персе те ячӗҫ.

Из кустарника высунулись ружейные стволы, и дружный залп разорвал тишину.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл сарлакан яра-яра пусса пычӗ, ӑна хирӗҫ ӗнтӗ алӑсем тӑсӑлчӗҫ, арҫынсен хуп-хура пиҫсе кайнӑ питӗнче, хӗрсемпе хӗрарӑмсен хӗвел кӑшт анчах тивнӗ, тӗксӗм сӑнӗнче йӑлтӑр кулӑ ҫуталчӗ.

Он шел широкими шагами, а навстречу ему уже тянулись руки и светились улыбками дочерна сожженные солнцем лица мужчин и матово-смуглые, тронутые легким загаром лица девушек и женщин.

VI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тӑватӑ кун хушши умлӑ-хыҫлӑ пухусем пулчӗҫ, вӗсем ирхине ҫынсене вӑратакан автансем шарлатса авӑтичченех тӑсӑлчӗҫ.

Собрания созывались в течение четырех дней подряд каждый вечер и продолжались до кочетиного побуднего крику.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сасартӑк унӑн хӑмӑр пит-куҫӗ хӑрушла та йӗренчӗкле турткаланса илчӗ, вӑл вара макӑрса ячӗ: тутисем тӑсӑлчӗҫ те хӗррисемпе аялалла усӑнчӗҫ, питӗнчи мӗнпур шӑнӑрӗ карӑнса чӗтӗрерӗ, кӳҫ харшийӗсем, ҫамкине тарӑн йӗрсемпе пӗркелентерсе, ҫӳлелле ҫӗкленчӗҫ, куҫӗсенчен нихӑҫан пулман хӑвӑртлӑхпа пӑрҫа пекех шултра куҫҫуль тӑкӑнма тапратрӗ.

И вдруг ее коричневое лицо собралось в чудовищную, отвратительную гримасу плача: губы растянулись и опустились по углам вниз, все личные мускулы напряглись и задрожали, брови поднялись кверху, наморщив лоб глубокими складками, а из глаз необычайно часто посыпались крупные, как горошины, слезы.

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Уй тӑрӑх тӗрлӗ еннелле ҫӗр виҫмелли кантӑрасем тӑсӑлчӗҫ.

Во всех направлениях по земле протянулись ленты рулеток.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Лашан хура тутисем Петян улӑм шӗлепки патнелле тӑсӑлчӗҫ.

Черные губы потянулись к соломенной шляпе Пети.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней