Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫуласа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Леня хӑйӗн типнӗ тутисене ҫуласа илчӗ, сӑрт айӗпе шӑнкӑртатса юхакан шыв сассине илтрӗ.

Лёня облизнул пересохшие губы и прислушался к слабому журчанию ручья под холмом.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Вӑл ӑна хӑвӑрт ҫуласа илчӗ.

Он быстро слизнул её.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Вася пӑшалне ҫӗклесе хӑва еннелле тӗллерӗ те ҫавӑнтах пӑшалне антарчӗ, тутине ҫуласа илнӗ хыҫҫӑн каллех итлеме пикенчӗ.

Вася поднял ружьё, прицеливаясь в ветлу, потом опустил его, облизнул губы и снова прислушался.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Федор Тимофеич Тетка лӳчӗркесе пӗтернӗ хӑйӗн кӗрӗкне ҫуласа илнӗ те, табуретка айне кайса выртнӑ.

Федор Тимофеич облизал свою шубу, помятую Теткой, пошел под табурет и лег.

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Кӑкӑр тӗлӗнче простынь икӗ шӗвӗр вӗҫлӗ мӑкӑлта пулса ҫӗкленчӗ, Сергей куҫӗсене тем пысӑкӑш чарса пӑрахрӗ, типсе кайнӑ тутисене ҫуласа илчӗ те шӑппӑн ыйтрӗ:

На уровне груди двумя острыми углами поднялась простыня, Сергей широко раскрыл глаза, лизнул пересохшие губы и тихо сказал:

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Федор Тимофеич хӑйӗн ҫӑмне чӗлхипе ҫуласа якатрӗ те пукан айне кайса выртрӗ.

Федор Тимофеич облизал свою шубу, помятую Теткой, пошел под табурет и лег.

VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Тётка кушака хӑлхинчен ҫуласа илчӗ те, лайӑхрах вырнаҫса ларас тенӗ май, хӑйӗн сивӗ урисемпе кушак ҫине хӑпарчӗ ларчӗ.

Тетка лизнула его ухо и, желая усесться возможно удобнее, беспокойно задвигалась, смяла его под себя холодными лапами.

VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Тётка хӑрах урине ҫуласа илчӗ те, вӑл мӗншӗн килнине ыйтмасӑрах, хуллен ӳлесе ячӗ.

Тетка лизнула ему лапу и, не спрашивая, зачем он пришел, завыла тихо и на разные голоса.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Палламан ҫыннӑн ӑшшӑн, чунтан тухакан сассине асӑрхаса, Каштанка, ун аллине ҫуласа илсе, тата мӗскӗнрех йынӑшса ячӗ.

Уловив в голосе незнакомца теплую, душевную нотку, Каштанка лизнула ему руку и заскулила еще жалостнее.

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

— Чӗре ҫинчи чула илсе пӑрахас килет, — терӗ Авдотья хӑйӑлти сассипе, типсе кайнӑ тутисене ҫуласа илсе.

— Хочу снять камень с души, — сипло выдохнула Авдотья и облизала пересохшие губы.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫеҫен хир тӑрӑх кӑвак тӗтре упаленсе шӑвать, тип варсенче йӑсӑрланать, тарӑн ҫырмасене кукӑрӑлса кӗрет, чӑнкӑ ҫырансен хӗррисене ҫуласа куҫать.

Туман пенился в степи, клубился в балках, ник в падинах, лизал отроги яров.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫил ҫуласа кайнӑ пурнӑҫран уйрӑлнисен йӗрӗсене, — вӑхӑт ҫуласа каять ҫывӑх тӑванӗсене кӗтсе илеймен, кӗтсе илес шанчӑк та юлман ҫынсен юнлӑ суранӗсемпе аса илӗвӗсене те; мӗншӗн тесен кӗске-ҫке-ха вӑл, этемӗн ӗмӗрӗ, тата кун-ҫул тени пурсӑмӑра та пире нумайлӑха мар курӑк таптама пӳрсе янӑ…

Ветер зализал следы ушедших, — время залижет и кровяную боль и память тех, кто не дождался родимых и не дождется, потому что коротка человеческая жизнь и не много всем нам суждено истоптать травы…

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эп сан патна килтӗм, Аксинья… — терӗ вӑл, ҫилпе кушӑрхаса кайнӑ тути хӗррине типӗ чӗлхипе ҫуласа илсе.

— Я к тебе, Аксинья… — сказала она, облизывая обветрившиеся губы сухим языком.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сирӗнтен кам курнӑ, господа? — ыйтрӗ есаул Атаманчуков, акӑлчансем евӗр касса тикӗсленӗ хӗрлӗ мӑйӑхсем ҫинчен аш консерви турамӗсене чӗлхипе ҫуласа илсе.

Кто из вас видел, господа? — спросил есаул Атаманчуков, слизывая с рыжих, подстриженных по-английски усов крошки мясных консервов.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иванков, кирпӗч пек хӗрлӗскер, пӗтӗм ҫурӑмӗ тар ҫапнипе йӗп-йӗпе пулнӑскер, пирченсе ларнӑ тутине васкаса ҫуласа илчӗ те нимӗҫсем ӑҫта тӑнине пӑхма кайрӗ.

Иванков, кирпично-красный, с мокрой от пота спиной, жадно облизал зачерствелые губы, поехал.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Гвардине-и? — ыйтрӗ округри ҫар приставӗ, ҫуласа якатнӑ пек хура ҫӳҫлӗ пуҫне сӗтел хушшинче хӑйпе юнашар ларакан кӳрши умне пӗшкӗртсе.

— В гвардию? — спросил окружной военный пристав, наклоняясь черной прилизанной головой к соседу за столом.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сашкӑна сухалӗнчен темле халиччен курман пӗчӗк тискер кайӑк ҫуласа илсе, подпилкӑпа хӑйранӑ пек йӗр туса хӑварнӑ тейӗн.

Будто неведомый зверек лизнул Сашку в бороду, положив след тонюсенького напильчатого языка.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Аксинья, ҫунса кайнӑ тутисене ҫуласа илчӗ, варӗ ыратнипе куҫран вут-хӗм сирпӗничченех шӑлне ҫыртрӗ, варне ярса тытрӗ.

— Облизывая спекшиеся губы, жмурясь от боли до огненных брызг в глазах, Аксинья схватилась за живот.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн халӗ кӑна вылянса тӑракан куллине ҫил ҫуласа илнӗ пек пулчӗ, чарӑлса кайнӑ куҫӗсенче, хӑваласа халтан янӑ пӗчӗк тискер кайӑк майлӑн, тунсӑхлӑхпа хӑравҫӑлӑх тӗмсӗлеҫҫӗ.

Недавнюю улыбку с губ ее как ветер слизал, в расширенных глазах загнанным зверьком томились тоска и испуг.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

пӗтерер пулӗ Степана», тесе каласса шутларӗ, анчах та вӑл типсе кайнӑ тутисене (тутисем унӑн йывӑррӑн ҫаврӑнкалаҫҫӗ) тарӑхуллӑн ҫуласа илчӗ те: — Пӗтерер ку историе… э? — тесе ҫавӑрса хучӗ.

прикончим Степана», думала, скажет, но он досадливо облизал пересохшие губы (тяжело ворочались они), сказал: — Прикончим эту историю, а?

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней