Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑла сăмах пирĕн базăра пур.
шӑла (тĕпĕ: шӑла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах вӗсем пурнӑҫа хытӑ юратнӑ, уншӑн шӑла ҫыртса ҫапӑҫнӑ!

Но жизнь они крепко любили, зубами дрались за нее!

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Унччен шӑла аванах шатӑртаттарма тиветчӗ.

А бывало, тоже зубам» Скрипел.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Григорий месерле выртнӑ та ӑна, куҫӗсене хупса, шӑла ҫыртса итлет, унтан чарӑна пӗлмесӗр пакӑлтатакан калавҫӑ еннелле купарчине мӑкӑртса пуҫ ҫинчен шинельпе витӗнет.

Григорий ложился на спину, закрывал глаза и, стиснув зубы, слушал, потом неучтиво поворачивался к неугомонному рассказчику спиной, с головой укрывался шинелью.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӗмсӗр тарӑху капланса тулнипе, сӑнӗпе кӑвакарса-хӗрелсе кайса, карса хунӑ ҫӑварӗпе шӑкӑрт шарламасӑр анасласа (ҫак самантра вӑл шывран туртса кӑларнӑ шӑла пулӑ майлӑ туйӑнчӗ), вӑл пӗр ҫеккунт хушши кинӗ ҫине пӑхса ларчӗ, унтан хӑр-хар сасӑпа кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Секунду глядел он на сноху, багровея в немой ярости, молча зевая широко раскрытым ртом (был похож он в этот миг на вытащенного из воды судака), а потом хрипло крикнул:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑма ҫук — шӑла ҫыртап.

На все стороны гляжу.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Малтан вӑл ҫакна пӗр васкамасӑр, тӑрӑшса тунӑ, унтан хӑвӑртран хӑвӑрт тӑва пуҫланӑ, унтан кашни пӑхнӑ хыҫҫӑн ҫамки ҫинчен тарне шӑла пуҫланӑ, унтан алли ывӑнса ҫитсен, аллине аялалла усса сулла пуҫланӑ, унтан татах тӑрӑшса пӑхма хӑтланнӑ, татах ывӑннӑ, татах аллине сулланӑ.

Сначала он делал это внимательно, потом все быстрей и быстрей, потом вперемежку с осмотром начал вытирать себе вспотевший лоб, потом, опуская уставшую руку, качал ею вдоль бедра и снова напрягал внимание, и опять уставал, и опять махал рукой.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Григорий татти-сыпписӗр иртекен сотньӑсен стройне шӑла ҫыртса ӑсатрӗ.

Григорий, скрипя зубами, провожал проходившие сомкнутым строем сотни.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хӑйӑр хытса ларнӑ тӗлӗ ҫийӗпе кӗтӗвӗ-кӗтӗвӗпе хура пулӑ ишсе ҫӳрет; ҫӗрлесенче ӑшӑх вырӑнсене ҫӗкӗ апат шыраса тухать, ҫыран хӗрринчи симӗс лӑймака хушшинче сазан мӗкӗлтетет; пӑртаспа шӑла пулӑ кӑртӑшсемпе ырашпӗтрисем хыҫӗнчен хӑвалаҫҫӗ; ҫуйӑн рак хуранӗсем хушшинче мӗшӗлтетет, хушӑран симӗс шыва шӑмпӑлтаттарса пӑлхатать те уйӑх ҫутинче ылтӑн тӗслӗ йӑлтӑркка хӳрине ҫатӑлтаттарса илет, унтан каллех вара, ир енне шыв ҫисе якатнӑ хура карӑш айӗнче ӗнтӗркесе выртас умӗн, мӑнттай ҫамкаллӑ, уссиллӗ пуҫӗпе рак хуранӗсене тӗрткелесе ухтарма каять.

Над песчаным твердым дном стаями пасутся чернопузы; ночью на россыпь выходит жировать стерлядь, ворочается в зеленых прибрежных теремах тины сазан; белесь и суда гоняют за белой рыбой, сом роется в ракушках; взвернет иногда он зеленый клуб воды, покажется под просторным месяцем, шевеля золотым, блестящим правилом, и вновь пойдет расковыривать лобастый усатой головой залежи ракушек, чтобы к утру застыть в полусне где-нибудь в черной обглоданной коряге.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Кайнӑ пулӑпӑр эпир, — шӑла ҫыртса шухӑшларӗ Григорий, чӗрипе минтер кӗтесси ҫумнелле тӗршӗнсе.

«Ушли бы мы, — стискивая зубы, прижимаясь сердцем к углу подушки, думал Григорий.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑла ҫыртма пӗлесчӗ хуть!

Молчала бы!

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

(Чакса пыракан ейӳ вӑхӑтӗнче юхан-шывран татӑлса юлнӑ шӑла пулӑ вӑл, ниҫта кайса кӗреймен енне, кӳлленчӗкре ҫапла ҫатӑлтатать.)

Как мечется суда в какой-нибудь ямке, отрезанная сбывающей полой водой от реки.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑннӑ та пулӗ, выҫӑллӑ-тутӑллӑ та ҫӳренӗ, анчах ӳпкелешмен, Ҫӗнтерӗве ҫывхартассишӗн шӑла ҫыртса чӑтнӑ.

Страдала и от холода, и от голода, но не жаловалась, терпела, стиснув зубы, для приближения Победы.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Сан, Мелехов, шӑла ҫыртас пулать!..

А ты, Мелехов, помолчи возьми-ка!..

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Турилкке ҫине тин каткаран кӑларнӑ арбуза ҫӳхен-ҫӳхен касса хунӑ, — сивӗ те тутлӑскер, шӑла шантараканскер.

На тарелке небольшими ломтиками был порезан арбуз, только что вынутый из кадушки, — малосольный, холодный и сладковато-терпкий.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗртен пӗр шурӑ пулӑ ҫеҫ Дон тӑрӑх канӑҫа пӗлмесӗр вӑйкӑнса ҫӳрет тата выҫӑпа касӑлса ҫитнӗ шӑла пулӑ, шывҫипӗл хыҫҫӑн хӑваласа, чӑнкӑ ҫыран хӗррисенче шыва чӑмпӑртаттарса чӑмать.

Одна бель моталась по Дону, да на перемыках шарахала сула, гоняя за калинкой.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Мӗн шӑла йӗретӗр? — ҫилленсе каларӗ Ефросинья Ивановна.

— Чего зубоскальничаете? — сердито сказала Ефросинья Ивановна.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсӗ пиҫиххине пар-ха, пирӗн умра шӑла йӗрсе ан тӑр, — калаҫӑва хутшӑнчӗ Мария Нескоромная.

— Ты давай поясок, а зубы нам не заговаривай, — вмешалась в разговор Мария Нескоромная.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Мана сивӗ пулчӗ, эпӗ шӑла шаккасах чӗтре пуҫларӑм.

Мне стало холодно, и я стал дрожать челюстями так, что стучал зубами.

XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Шӑла ҫапса катрӗҫ, акӑ! — ӑнлантарса пачӗ вӑл.

— Зуб выбили, — пояснил он, — вот!

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫак сӑмахсене каланӑ май, чышкӑсене, чӗтре-чӗтре, чӑмӑрларӑм, шӑла шатӑртаттарса ҫыртрӑм, ҫавна пула ҫӑвара та нумай вӑхӑт хушши карайми пултӑм.

Произнося их, я судорожно сжимал кулаки и так сильно стискивал зубы, что потом долгое время не мог их разжать.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней