Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӳкет (тĕпĕ: ӳк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ним курмасӑр, ним шухӑшлама пӗлмесӗр аяккалла утма тӑрать те Янтул, хӑй хӑраса кӗтнӗ пекех, тепӗр «стенана» ҫапӑнса ӳкет, питне шӑйӑрса ыраттарать.

Ничего не видя и не соображая, он пытается пойти в другую сторону и снова натыкается на стену. Что-то больно царапает лицо.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утӑ капанӗ ҫинче ларакан ҫын капанӗпе пӗрле тӳннӗ пек, ҫемҫен кайса ҫапӑнать, юр ӑшне пашт кӗрсе ӳкет.

Подобно вознице, что сидел на возу и мягко свалился вместе с сеном под гору. Снег был настолько глубокий, что Яндул зарылся в него с головой.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӗҫех ӳкет те ак — тӑраймасть те.

Вскоре вот упадет и не встанет.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӳкет те сике-сике тӑрать.

Падает, встает и снова идет.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ирхинеччен кӗтсе тӗрме тӗпне кӗрсе лариччен ҫӗр хута вӑл чӑваш хушшине ҫитсе ӳкет.

Знал одно: чтобы завтра утром не угодить в настоящую тюрьму, он этой ночью во что бы то ни стало должен перебраться на чувашскую сторону.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй чиккине йӗри-таврах ҫынсем хупӑрласа илнипе хӑйӑ ҫути халь ӗнтӗ маччан пӗр пайне анчах ҫутатать е пӗр кӗске саманта ҫинҫе йӗр пулса ҫынсем хушшипе хура стена ҫине ӳкет.

Окруженная плотным кольцом сидящих лучина высвечивает на потолке круглое желтое пятно и лишь на короткое время тонкой линией падает на черную стену между людьми.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван ахлатса хӑяккӑн ҫаврӑнса ӳкет, тӑма хӑтланса аллипе ҫӗртен тӗренет.

Ухтиван со стоном поворачивается боком; пытаясь встать, он опирается руками о землю.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чӑнкӑ тӑрӑллӑ карттус ҫул ҫине ӳкет, Ивук ана хӗррине кайса ҫапӑнать.

Картуз Ивука отлетел в сторону, а сам он шлепнулся на край загона.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫын тӑрса ларма хӑтланать те каллех ӳкет.

Лежащий попытайся было встать и упал, застонав, еле выговари вая:

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ирӗк вырӑна тухрӑм тесе куҫне уҫнӑ Ухтиван турата перӗнсе каялла ҫаврӑнса ӳкет.

Решив, что наконец-то он выбрался на ровное место, Ухтиван отрывает от лица руки и, неожиданно зацепившись ногой за ветку, падает.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл Ухтиван патне ҫывхарса, ҫывхарса пырать те лап! ҫӗре ӳкет, такӑнтарма сылтӑм урине тӑсать.

Прибавив шагу, он почти настиг Ухтивана и, растянувшись на дороге, выбросил вперед правую ногу, чтобы подставить ему подножку.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Якку аллинчи шӑпӑрне урайне йӑтса ҫапать те хӗрсем ҫине сиксе ӳкет.

— Яков швырнул веник к порогу и коршуном бросился на девушек.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Маччари тӗнӗ шӑтӑкӗнчен сӗтел ҫине ҫутӑ ӳкет.

Сквозь дыру в потолке на стол падает столб света.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эпир савнӑ туспа пурӑннисем Халӗ килсе ӳкет куҫ умне.

Свидания с любимой по весне Разбередили память мне.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Атӑлӑн леш енче ҫӑлтӑр ҫунать, Ҫути килсе ӳкет ку енне.

Горит звезда за Волгой в вышине, На этой нам видать стороне.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӑн ҫӑраҫҫиех шӑнкӑрт вӗҫерӗнсе ӳкет те, Хветька тула утса тухать.

Большой замок отвалился, будто глиняный, и Хветька спокойно вышел на улицу.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван пуҫӗ вӗҫне ҫулҫӑ тултарнӑ хутаҫ ӳкет.

К изголовью Ухтивана шлепнулся мешок, набитый сухими листьями.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗрлӗ ҫыр, Хӗрлӗ ҫыр амӑшӗ кепе, кепе амӑшӗ, хӑҫан та хӑҫан ҫавсем ҫине куҫ ӳкет, ҫавӑн чух тин ҫак Хӗлипе куҫ уксе ҫӗнтертӗр…»

Боги, помогите Хелипу победить злую болезнь.

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ылтӑн чӑрӑш ҫинче ылтӑн шӑпчӑк, ҫав ылтӑн шӑпчӑк ҫине хӑҫан та хӑҫан хура халах куҫӗ ӳкет, ҫавӑн чух тин Хӗлип ҫине куҫ ӳксе ҫӗнтертӗр…

На золотой ели сидит золотой соловей, когда на него падет черный глаз, только тогда пускай и на нашего Хелипа…

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫуралнӑ ялӗнче «Хусан тутарри» тӳресен аллине ҫакланать те ҫул ҫинче хуралҫине Сӑр шывне тӗксе ярса Атӑл ҫине тарса ӳкет.

В родной деревне «казанский татарин» попадает в руки властей, но по дороге в контору ему удается столкнуть конвоира в Суру, и он бежит на Волгу.

Саланнӑ кил-йыш // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней