Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑнланайман (тĕпĕ: ӑнлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман ывӑл малтан ӑнланайман, кайран, леш ун патне ҫывхарсан, велосипед ҫинчен сиксе анма ӗлкереймен те грузовик айне пулнӑ.

Сын сначала не понял, а когда ему уже некуда было податься, он не успел соскочить с велосипеда, и грузовик проехал прямо по нему.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Нимӗҫсем листовка ҫине хӑйсемех «Нимӗҫ оккупанчӗсене вилӗм!» тесе ҫырма пултарнине вӑл ниепле те ӑнланайман.

Он никак не мог понять, что сами немцы могут писать в листовках «Смерть немецким оккупантам!»

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Эпӗр, господа, тухтӑра ӑнланайман, — пуҫларӗ генерал малалла.

— Итак, господа, — продолжал генерал, — мы не поняли доктора.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Чирлӗ ҫын мӗне кирлӗ-ха вӗсене! — чунран ӑнланайман пек тӑвать Феня.

— Да зачем же им больной! — Казалось, искренно недоумевала Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Патша вӑрман касакан ҫын каланине ӑнланайман: «Мӗнле ку ҫын парӑм та тӳлет, кивҫен те парать, шыва та пӑрахать», — тесе шухӑшласа тӑнӑ.

Царь подумал и не знает, что это значит, что старик и долг платит, и в долг дает, и в воду мечет.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лиссабонра ҫуралса ӳснӗ ҫын ҫак чӗлхене ӑнланайман пулӗччӗ.

Этот жаргон вряд ли был бы понятен уроженцу Лиссабона.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ы-ых, кикен ҫименӗ!» — тӑратас тесе, лӑстӑр-лӑстӑр силлет ыйхӑ тӗлӗшпе нимӗн те ӑнланайман ывӑлне Хвеччис.

Э-эх, оболтус!» — пытаясь поднять, тормошила ничего не понимавшего спросонья сына Хвечис.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӑнланайман чухне Володьӑпа Аня халӗ те амӑшӗнчен ыйтаҫҫӗ-ха.

И до сих пор Володя и Аня в затруднительных случаях обращались к ней.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«Ӑнланайман ҫӗрте ҫаплах ҫырса хуратӑп» тет.

А где не разберу, просто скопирую».

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах вырӑссем ӑна ӑнланайман.

Русские не поняли.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Вӑл Щорс: «Нимӗҫсене вӑратма каятпӑр», тени мӗне пӗлтернине ӑнланайман.

Он не мог понять, что значат слова Щорса: «Едем будить немцев».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Анчах, тӳррипе каласан, мӗн пулса тӑнине пурне те ӑнланайман.

Признаться, тогда я не очень поняла, что произошло.

Ҫӗнӗ пурнӑҫ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Амӑшӗ кун пек историсене нумай илтнӗ, анчах нихҫан та ӑнланайман: мӗншӗн-ха ун пек пулнисем ҫинчен ҫавӑн пек лӑпкӑн, пурпӗр пулмалли ӗҫ ҫинчен сӑмах пынӑ пек каласа параҫҫӗ?

Мать уже много слышала таких историй и никогда не понимала — почему их рассказывают так спокойно, относясь к ним, как к чему-то неизбежному?

II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Темиҫе сиксех вӗсем канав патне чупса ҫитрӗҫ те — нимӗн те ӑнланайман нимӗҫсене ҫӳлтен пырса тапӑнчӗҫ.

В несколько прыжков они добежали до рва и сверху прыгнули, прямо на обалдевших, ничего не понимающих немцев.

IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Олёна ку япаласене алла илни те темӗнле пит те тӗлӗнмелле ӗҫ пулса тӑнӑ, вӑл ӑна ӑнланайман.

Уж и то, что Олёна получила, было совершенно необычным, какое-то чудесное событие, которого она не понимала.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Асеев ӑна илтнӗ, анчах ӑнланса илеймен, Сергей те ыйхӑ тӗлӗшпе калаҫса аташнӑ, — ӑна никам та ӑнланайман.

Асеев так и не понял, во сне ли это говорил Сергей или бредил.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Людмила Густавовна мӗн-мӗн каланине вӑл пӗтӗмӗшпех ӑнланайман, мӗншӗн тесен Людмила Густавовна чакак пек чакӑлтатнӑ, ҫитменнине тата селӗп калаҫнӑ.

Он не всё понимал из того, что говорила Людмила Густавовна, — она трещала, как сорока, да к тому же еще и шепелявила.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Вӑл итленӗ те студентсем мӗншӗн сиенлӗ те хӑрушӑ пулнине ниепле те ӑнланайман.

Он слушал и никак не мог понять, — почему студенты зловредные и опасные?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Тен, эрех кайса илес? — тесе сӗнчӗ амӑшӗ, темле хӑй ӑнланайман япалашӑн ӑна мӗнле тав тумаллине пӗлмесӗр.

— Может, водочки купить? — предложила она, не зная, как выразить ему свою благодарность за что-то, чего еще не понимала.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах та ыйтма хӑяймарӗ, хӑй ӑнланайман ҫынсем ҫинчен, унӑн ывӑлне хӑйӗншӗн хӑрушла калаҫма тата шухӑшлама вӗрентнӗ ҫынсем ҫинчен каланине сывлӑшне чарса итлерӗ.

Но не решалась и, замирая, слушала рассказы о людях, непонятных ей, научивших ее сына говорить и думать столь опасно для него.

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней