Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӳҫпе (тĕпĕ: ҫӳҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл мана хӗнесе вӗлеретчӗ пуль, — Ильяс ҫавӑнтах хура ҫӳҫпе хупланнӑ ҫамки кавсӑкне кӑтартрӗ.

Он меня чуть до смерти не забил, — Ильяс откинул со лба пряди черных волос, и все увидели на его вспотевшем лбу глубокий шрам.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳҫпе чухне ӑна амӑшӗ те юрататчӗ.

Да и мать, бывало, любила с чубом…

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Хӑй ҫав вӑхӑтрах хӗрарӑмӑн хӑлхи ҫинче ҫил кӑвак ҫӳҫпе вылянине курчӗ.

И видела, как ветер играет седыми волосами над ухом женщины.

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Сарлака диванӑн тепӗр вӗҫӗнче урисене хутлатса ларакан Николай ҫине, Софьйӑн тикӗс кӗлетки ҫине тата унӑн ылтӑн тӗслӗ хулӑн ҫӳҫпе витӗннӗ пуҫӗ ҫине вӑл ыйхӑпа тӗлӗрнӗ пек пӑхса ларчӗ.

Полудремотно она смотрела на Николая, сидевшего, поджав под себя ноги, в другом конце широкого дивана, разглядывала строгий профиль Софьи и голову ее, покрытую тяжелой массой золотистых волос.

III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах мӗн тӑвӑн, енчен ҫак пакӑлти хӗрача пите айван пулсан, унӑн кӑтра ҫӳҫпе витӗннӗ пуҫӗнче нимӗн чухлӗ те фантази ҫук пулсан.

Но что поделаешь, если эта болтушка была так глупа, если в ее голове, покрытой курчавыми волосами, не было никакой фантазии!

X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Йӑлтах ҫӳҫпе хупланнӑ пичӗ шуранка, унта пӗр тумлам юн та ҫук пулӗ; анчах шуранки те ҫынсен пек мар унӑн, илемсӗр те хӑрушӑ — пулӑ е шапа хырӑмӗ евӗрлӗ.

В лице, хоть его почти не видно из-за волос, нет ни кровинки — оно совсем бледное; но не такое бледное, как у других людей, а такое, что смотреть страшно и противно, — как рыбье брюхо или как лягва.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫӳҫ касакан вӑрахчен парӑнман ҫӳҫпе тертленчӗ, ҫапах та шывпа тура-тура ҫӗнтерчӗ, Павел ҫӳҫӗ халь чиперех выртать.

Парикмахер долго и упорно трудился над непослушными вихрами, но вода и расческа победили, и волосы Павла прекрасно лежали.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чӗрӗк сехете яхӑн ларнӑ хыҫҫӑн Павел ҫӳҫ касакан патӗнчен тем тӗрлӗ тарласа, ывӑнса ҫитсе, анчах илемлӗ каснӑ, яка туранӑ ҫӳҫпе тухрӗ.

Через четверть часа Павел вышел вспотевший, измученный, но аккуратно подстриженный и причесанный.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн тӗксӗм, ырхан мӑйне шултӑра та тулли виҫӗ рет шӑрҫа ыталанӑ; кӑвакарнӑ ҫӳҫпе витӗннӗ пуҫне вӑл хӗрлӗ пӑнчӑллӑ сарӑ тутӑр ҫыхнӑ; унӑн тутӑрӗ тӗссӗрленнӗ куҫӗсем ҫине аннӑ.

Крупные, дутые бусы в три ряда обвились вокруг смуглой, худой шеи; седая голова повязана желтым платком с красными крапинками; низко навис он над потускневшими глазами.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Унӑн сылтӑм алли ҫинче Степанӑн пӗр еннелле тӑрмаланса тӑракан кӑтра ҫӳҫпе витӗннӗ ыйхӑллӑ пуҫӗ йывӑрланса пырать.

На правой руке тяжелела во сне голова Степана, красивая, с курчавым длинным чубом на сторону.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл ҫуралнӑранпах тӗксӗм ҫын пулнипе те ҫавӑн пек туйӑннӑ: хулӑн туталлӑ та типшӗмрех сӑн-питлӗ, сарлака пуҫӗ ҫинче кӑтраланса ларнӑ ҫӳҫӗ те (ҫакӑн пек ҫӳҫпе ҫӗлӗксӗр те ҫӳреме пулать), йӑмӑх ҫутта юратман хура куҫӗсем те тӗксӗм унӑн.

Он казался таким еще и потому, что все в нем было темным от природы: и худощавое, губастое лицо, и волосы, так плотно свитые на широкой голове, что можно было ходить без шапки, и хмурые, должно быть, не любящие яркого света глаза.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Натанаил игумен пысӑк ҫын, вӑйлӑ, лара-тӑра пӗлменскер, йӗри-тавра ҫӳҫпе хупӑрланнӑ пит-куҫӗ те вӑл паттӑр пулнине кӑтартать.

Игумен Натанаил был крупный, сильный, подвижной чело век с мужественным лицом и густыми курчавыми волосами.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Килнӗ ҫын пашлӑкне тата шурӑ путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗкне хывса хучӗ, вара унӑн сайралнӑ шупка-сарӑ ҫӳҫпе витӗннӗ кӗтеслӗрех пысӑк пуҫӗ курӑнса кайрӗ.

Приезжий снял башлык и белого курпяя папаху, обнажив могучий угловатый череп, прикрытый редким белесым волосом.

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Арҫын ача ячӗпе тата кӗске ҫӳҫпе ҫӳренӗрен пулӗ, кӗлетки те унӑн спортсменӑнни евӗрлӗрех-ха, тумланма та вӑл ҫулла шортӑ, хӗллехи сивӗре джинс тӑхӑнать.

Наверно из-за мужского имени, из-за короткой стрижки, ну еще конечно из-за спортивной фигуры, а также привычки таскать летом шорты, а в холода джинсы,

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫуралсанах ун пуҫ тӳпинче ҫеҫ хура ҫӳҫ пӗрчисем пурччӗ, халӗ пуҫӗ пӗтӗмпех ҫӳҫпе витӗннӗ, хӑй питӗ чипер те тирпейлӗ…

Он родился с чёрными волосиками, но только на макушке, а теперь уже вся головка заросла, и он стал очень хорошенький, аккуратный…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Кӑтра ҫӳҫпе эпӗ хӗрача еверлӗ пулатӑп», — тет вӑл, ҫакӑ вара унӑн пӗтӗм пурнӑҫне пӗтерекен япала.

Ему казалось, что с кудрями он похож на девчонку, и это очень его огорчало.

4-мӗш сыпӑк. Вырсарникунхи шкулта «Мухтанса хӑтланни» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней