Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӑварӗнченех (тĕпĕ: ҫӑвар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халиччен вӑл сим пыла ялан арӑмӗ аллинчен йывӑҫ алтӑрпа ӗҫекенччӗ, ҫавӑнпа та упӑшки сим пыла кӑкшӑм ҫӑварӗнченех лӗрӗплеттернине курсан, Чураппа аллине шартах ҫапрӗ.

Помоги переводом

6. Тукай мӑрса // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Кӗленче ҫӑварӗнченех сӑра ланкӑртаттарчӗҫ те тепӗр кана клубалла сункӑлтатрӗҫ вара хайхискерсем.

Помоги переводом

V // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Давенант кӗленче ҫӑварӗнченех темиҫе сыпкӑм ӗҫрӗ, унтан сывласа ячӗ те татах ӗҫме пикенчӗ, акӑ кӗҫех тӑнлавӗнче тӳнклетме пуҫларӗ.

Давенант отпил из горлышка несколько глотков и, передохнув, стал пить еще, пока не застучало в висках.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Кашкӑр ҫӑварне карса пӑрахрӗ, эпӗ пӗтӗм те манӑн ҫӗмрен йӗппи ӑна ҫӑварӗнченех лекрӗ.

Волк разинул пасть, я выстрелил, и стрела попала ему в глотку.

Синопӑн пӗрремӗш ҫӗмренӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Хорунжий тата тепӗр хутчен кӗлтунӑ хыҫҫӑн виноград ҫулҫипе витсе хунӑ чихирь кӑкшӑмне ҫурӑмӗ хыҫӗнчен илчӗ те, ҫӑварӗнченех ӗҫсе, карчӑкне тыттарчӗ.

Хорунжий, еще раз помолившись, достал из-за спины закрытый виноградным листом кувшинчик с чихирем и, выпив из горлышка, подал старухе.

XXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ носилкӑна карета ҫине лартнине, карчӑк чӗтӗрекен аллисемпе Марья Васильевна урисене чӑрканине, кашнин ҫӑварӗнченех, таҫтан кӗнеке туртса кӑларса алӑ пусма ыйтакан санитарпа куҫлӑх витӗр тарӑхса пӑхакан, кӗнеке ҫине алӑ пусакан Николай Антоныч ҫӑварӗнчен те сывлӑш тухнине хытса кайса картишӗнче пӑхса тӑтӑм.

С убитым сердцем я стоял во дворе и смотрел, как носилки вкладывали в карету, как старушка дрожащими руками закутывала Марье Васильевне ноги, как у всех шел пар изо рта — и у санитара, который вынул откуда-то книгу и попросил расписаться, и у Николая Антоныча, который, болезненно заглядывая под очки, расписался в книге.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

71. Вӗсем вара каланӑ: кӳнтеленсем кӑтартни мӗне кирлӗ тата пире? эпир хамӑр Ун ҫӑварӗнченех илтрӗмӗр ӗнтӗ, тенӗ.

71. Они же сказали: какое еще нужно нам свидетельство? ибо мы сами слышали из уст Его.

Лк 22 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней