Корпус чувашского языка

Юланутҫине йӗнер ҫинчен ывӑтнӑ хыҫҫӑн ҫилхине вӗҫтерсе ҫӳрекен кӗсре пек кӗҫенсе ҫӳрекенскере такамӑн вӑйлӑ алли чӗлпӗртен ҫавӑрса тытрӗ, ҫӑварлӑхларӗ.

Помоги переводом

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Лупас айне вирхӗнсе пырса кӗчӗ те вӑл тупӑнчӑк утне йӗвен тӑхӑнтарса ҫӑварлӑхларӗ.

Яндул решительно вошел во двор, вывел из-под навеса доставшуюся от конторских лошадь.

Каллех ҫул ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Аптратмӑш шухӑш, ҫук, тухмарӗ Ун пуҫӗнчен; ҫӑварлӑхларӗ Ун пурнӑҫне.

Помоги переводом

VII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Вӑл сарай патне чупса пычӗ, тур лашине — таврара чи лайӑххисенчен пӗрне — ҫавӑтса кӑларчӗ, ҫӑварлӑхларӗ те утланса ларса Суан еннелле сиккипе вӗҫтерчӗ.

Он подбежал к сараю, вывел гнедую лошадь, одну из лучших во всем округе, взнуздал ее и поскакал к Суану.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Кубань казакӗ йӗп-йӗпе тарпа пӑсланакан ӑйӑрне ятлаҫа-ятлаҫа ҫӑварлӑхларӗ те ҫӑра хӗрлӗ япалапа вараланнӑ сылтӑм ҫаннине вӑрахчен юрпа сӑтӑрса аппаланчӗ.

Кубанец с проклятием взнуздал облитого дымящимся потом жеребца и долго тер снегом обшлаг своего правого рукава, густо измазанного чем-то багрово-красным.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Ҫӑварлӑхларӗ хӑямат хӗрӗ!

Замордовала, окаянная девка!

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ача чӗрне вӗҫҫӗн тӑрса лашине ҫӑварлӑхларӗ, аллипе ҫилхе тӑпкинчен уртӑнчӗ те йӗнер ҫине арҫури пек ҫӑмӑллӑн утланса ларчӗ.

Приподнимаясь на цыпочки, мальчишка взнуздал лошадь, взял в руки прядку гривы и с дьявольской ловкостью вскочил на седло.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кам ӳкӗте кӗртрӗ пурне те, кам мана ватӑ йӑваш лашана ҫӑварлӑхланӑ пек ҫӑварлӑхларӗ? —

— А кто всех уговорил, а потом меня, как старого смирного коня, взнуздал? —

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑпӑкланнӑ ҫилӗ ҫӑварлӑхларӗ унӑн ҫӑварне.

Пенная злоба поводила его губы.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӑна, Мирон Григорьевич курасран асӑрханса, вӑрттӑн ҫӑварлӑхларӗ.

Украдкой от Мирона Григорьевича обротал ее.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл лашана ҫӑварлӑхларӗ, утланса ларчӗ те сиккипе вӗҫтерчӗ, Лиска кайри урисене ҫӳлелле ывӑтрӗ.

Он всунул лошади в рот железные удила, вскочил на спину и пустил в галоп, лиска отчаянно взбрыкнула задними ногами.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951