Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫыххинчен (тĕпĕ: ҫыхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл йытта мӑй ҫыххинчен ярса илсе, шӑнса кӳтнӗ пӳрнисемпе чӗлпӗрне аран вӗҫертрӗ.

Он перехватил гончего за ошейник, замерзшими пальцами с трудом отцепил поводок.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Вӗсем пырса ҫитнӗ чухне Игнат Савельевич картишне тухнӑ, кӗлет умне картлашка ҫине ларнӑ та хуллен хӑрлатакан йытта мӑй ҫыххинчен тытса ларнӑ.

Во время налета Игнат Савельевич выходил во двор, садился на ступеньку у предамбарья и держал за ошейник тихо рычавшего пса.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лайӑх ӑратлӑ вӑкӑр ҫине ирӗксӗр ҫӗртен киленсе пӑхса тата куҫӗпе унӑн сарӑрах хӗрлӗ ҫӑмне ачашласа, Лагутин ассӑн сывласа илчӗ те пӑлханчӑк шухӑшсен чӑлханчӑк ҫыххинчен пӗрне кӑна туртса кӑларчӗ: «Пирӗн станицӑначчӗ ҫакӑ. Вӗтӗрех пирӗн енчи вӑкӑрсем».

И, нехотя любуясь породистым бугаем, лаская глазами его красную с подпалинами шерсть, Лагутин сквозь рой встревоженных мыслей вынес со вздохом одну: «Нам бы в станицу такого. А то мелковаты бугайки у нас».

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн тулли ура хырӑмӗсем ҫинче чӑлха ҫыххинчен юлнӑ хӗрлӗ йӗрсем палӑраҫҫӗ.

Белые, полные в икрах ноги с красными полосками на коже — следами подвязок.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Митька, кимме ҫыххинчен вӗҫертрӗ те, ӑна тунката ҫинчен вӑйпа тӗртсе ячӗ, хӑй ҫавӑнтах баркасӗ ҫине сиксе ларчӗ.

Отомкнув баркас, он с силой толкнул его от коряги, вскочил на ходу.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫав вӑхӑтра инҫетре те мар пӗр ула йытӑ курӑнса кайрӗ, шӑши тӗслӗ, мӑй ҫыххинчен кантра татӑкӗ сӗтӗрӗнсе пырать, йытӑ, ҫаран урлӑ чупса, тӳрех арман патне пычӗ.

Тем временем невдалеке показалась великолепная гончая с черными подпалинами на боках и в кожаном ошейнике, на котором болтался обрывок веревки; гончая бежала по лугу к мельнице.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйне ларса пыма хаҫат ҫыххинчен канлӗ кресло пекки туса, офицер хӑй янахне темле йывӑр та хура тӗслӗ, ҫиелтен ылтӑн монограммӑсем ҫыпӑҫтарса илемлетнӗ тӗлӗнмелле туя ҫине хурса, тӗлӗрсе пычӗ: сайра-хутра, вӑраннӑ пек пулса, йӗри-тавралла телейлӗ сӑнпа ҫаврӑнса пӑхса, вӗри те тутлӑ шӑршӑллӑ сывлӑша пӗтӗм кӑкрипе шалалла туртса пычӗ.

Устроив себе из газетных тюков удобное кресло, офицер дремал, опираясь подбородком на странную тяжелую, черного дерева палку, украшенную накладными золотыми монограммами, и изредка, точно очнувшись от этой дремы, счастливо оглядывался кругом и жадно вдыхал всей грудью жаркий, душистый воздух.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней