Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫутӑсем (тĕпĕ: ҫутӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Лутра сӑртсемпе хуҫӑлнӑ уй горизонт патнелле каять, пур енче те — ҫывӑхра та, инҫетре те — ҫутӑсем курӑнаҫҫӗ, вӗсене пӑхса кӗтӳҫсем ӑҫта каҫхи апат пӗҫернине, авӑн ҫапакан машинӑсем ӑҫта тӑнине, бригада станӗсем ӑҫта вырнаҫнине, трактористсем чарӑннӑ вырӑнсене пӗлме йывӑрах пулман.
Степь, изломанная невысокими холмами, уходила к горизонту, повсюду светились то близкие, то далекие огни, и по ним не трудно было понять, где чабаны готовят себе ужин, где стоят молотилки, где раскинулись бригадные станы или таборы трактористов.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Фронтри ҫулсене хӑнӑхнӑ, кунта куҫ умӗнче шав хӗрлӗ ҫутӑсем тӑраҫҫӗ…
Привык к фронтовым дорогам, а тут красные огни так и маячат перед глазами…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Паҫӑрах каҫ пулса ҫитрӗ, хулара ҫутӑсем ҫутрӗҫ.
Давно наступил вечер и над городом зажглись огни.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Каҫсерен тавра-курӑм хыҫӗнчен хӗрлӗ ҫутӑсем пӗлӗтелле юпаланса ҫӗкленеҫҫӗ, тӳпене хӗретсе, ялсем, местечкӑсем, хуласем ҫунаҫҫӗ.
По ночам за горизонтом тянулись к небу рукастые алые зарева, зарницами полыхали деревни, местечки, городки.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл лашине урампа васкамасӑр ҫавӑтса пычӗ; Усть-Невински площадӗнчи ҫутӑсем хӑйсем патнеллех туртаҫҫӗ.
Он неторопливо вел коня по улице, — огни на площади Усть-Невинской манили к себе.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Площадьре ҫутӑсем ялкӑшнине нумай хутчен пӑхса савӑннӑ вӑл, анчах ҫак каҫ Усть-Невински темшӗн ҫутӑрах та, савӑнӑҫлӑрах та туйӑнать…
Много-много раз любовался переливами огней на площади, а вот в эту ночь Усть-Невинская светилась и ярче и радостнее.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавӑнпа ӑна хӑйӗн йӗри-таврашӗнче мӗн пурри тата хӑй мӗн ҫине пӑхни пурте — хӗллехи пек ҫӑлтӑрсемлӗ таса тӳпе те, Веролюд-горан тӗксӗм мӗлки те, станицӑри ҫутӑсем те — яланхи пек мар илемлӗ туйӑнаҫҫӗ.
Поэтому все, что его окружало и на что он смотрел, — и чистое, по-зимнему звездное небо, и темный силуэт Верблюд-горы, и огни в станице — казалось ему необыкновенно красивым.

Сӑрт-ту умӗсенче ҫутӑсем ялкӑшаҫҫӗ: унта, пысӑк уҫланкӑра вучахсем ҫунаҫҫӗ: тӗксӗмрех ҫутӑ ҫинче е бурка тӑхӑннӑ ҫыннӑн сарлака ҫурӑмӗ, е башлык тӑхӑннӑ пуҫ, е кузов кӗтесси тата сӳсменлӗ турта мӗлкисем курӑна-курӑна каяҫҫӗ…
В предгорье светляками маячили огни — костры были разбросаны на поляне; силуэтами выступали то широченная спина бурки или голова в башлыке, то угол кузова или дышло с ярмом…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирина куҫӗсенче йӑлтӑркка ҫутӑсем палӑрнипе Сергей птичник патӗнчи сӑрта, ҫумӑр хыҫҫӑнхи асран тухман уйӑх ҫутиллӗ каҫ Ирина ун ҫине хальхи пекех пӑхнине аса илчӗ.
В глазах Ирины появились такие блестки, что Сергей невольно вспомнил и курган вблизи птичника и ее вот такой же взгляд в ту памятную лунную ночь после дождя.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Евсей ҫак тӗлте кӑна пуҫне ҫӗклерӗ те, тӗксӗм Верблюд-гора мӗлки ҫинче ҫутӑсем нумаййине курса, хӑй Усть-Невински ҫывӑхӗнче пулнине ӑнланчӗ.
И только тут Евсей поднял голову и по частым огням на фоне темной Верблюд-горы понял, что находится вблизи Усть-Невинской.

Анчах вӑл чикӗрен тухма юраманнине, хӑйпе ҫак йӑлтӑркка ҫутӑсем хушшинче каҫхи тӗттӗм ҫеҫ мар, Буланый; ҫинче те ларса каҫма пултарайман тарӑн ҫырма пуррине ҫийӗнчех ӑнланса илчӗ…
Но тут же он понял, что за эту черту выехать нельзя, что между ним и этим разливавшимся над землей светом лежит не ночная тьма, а пропасть, через которую не проехать теперь ему даже на Буланом…

Пӗтӗм ҫеҫенхир тӑрӑх ҫутӑсем курӑнма пуҫларӗҫ.
Огни маячили по всей степи.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Комендатурӑн ҫӗмрӗк чӳречисем ҫинче маскировка тума карса хунӑ ҫурӑк каррисем витӗр ҫутӑсем мӗлтлете-мӗлтлете илеҫҫӗ.
В разбитых окнах комендатуры за изорванной маскировкой мелькали огни.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ун умӗнче ҫӗрлехи ҫап-ҫутӑпа капӑрланнӑ Мускав выртать: ӑҫта пӑхатӑн — пур ҫӗрте те ҫутӑсем площадь урлӑ шӑпланма ӗлкӗрнӗ анлӑ урамсенелле тарса пытанаҫҫӗ.
Перед ним лежала украшенная ночным светом Москва — везде огни прячутся через площадь по широким улицам, что уже успели затихнуть.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей шофера ӑсатрӗ те чӳречисенче ҫаплах ҫутӑсем ҫунакан, тӑррине черепица витнӗ лутра ҫурта билетсем регистрацилеме кайрӗ.
Сергей отпустил шофера и ушел регистрировать билеты в тот низенький, под черепичной крышей домик, в котором еще светились окна.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫакна пула чӗре тата ытларах ыратнӑ, ӗнер анчах питӗ илемлӗн курӑннӑ станицӑри ҫутӑсем халӗ ӑна салхулантарнӑ: ҫав ҫутӑсем ҫине вӑл урӑх куҫсемпе пӑхать темелле.
От этого еще больше болело сердце, свет станицы, который еще вчера смотрелся так изящно, сейчас ее огорчало: на это сияние она сейчас смотрела как-бы по-другому.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лампочкӑсем хальчченхи пекех ҫуттӑн ҫунаҫҫӗ пулсан та, вӗсен ҫути ҫуртсене, садсене тата картасене кирек хӑш каҫри пекех ҫутатнӑ пулин те, Сергее тарӑн ыйха кайнӑ станица ҫинче ҫутӑсем шӑпах ҫак сехетре тӗксӗммӗн йӑлтӑртатнӑ пек туйӑнать; ӑна юпасем ҫинчи, пӳртсем умӗнчи хунарсем ун ҫине савӑнӑҫлӑн мар пӑхнӑ пек, кула-кула куҫӗсене хӗснӗ пек туйӑннӑ.
И хотя накал лампочек был обычным, как и во всякую ночь, Сергею казалось, что именно в этот час свет над уснувшей станицей разливался слишком тускло; и еще казалось ему, что фонари и на столбах и у входа зданий смотрели на него как бы с усмешкой.

Площадьре тата Рощенски урамӗсенче ҫутӑсем ҫунаҫҫӗ.
На площади и по улицам Рощенской горели огни.

Вӑрӑм вар тӑрӑх тӑсӑлса выртакан Родниковски ҫинче ҫутӑсем ялкӑшаҫҫӗ.
Родниковская, растянувшись по балке, светилась огнями.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак площадьре те халӗ ҫав ГЭС-ӑн ҫутисем ялкӑшаҫҫӗ, — Сергей, аллисене тӑсса, юпасем ҫинче йӑлтӑртатакан ҫутӑсем ҫине тӗллесе кӑтартрӗ.
Чьим светом мы уже озаряем эту площадь… — Сергей, вытянув руки, указал на ослепительный свет на столбах.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика