Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫутӑласса (тĕпĕ: ҫутӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫутӑласса кӗтсе Ахтупай малтан кӗлӗ вуланӑ, Пӗлӗтпе Ҫӗре пуҫ тайнӑ, анчах Хӗвел темшӗн курӑнма васкаман.

Перед восходом Ахтупай произнёс молитву, низко поклонился Земле и Небу, но Солнце показываться не торопилось.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Тӗрӗснех калать иккен Яхруҫ терӗм те киле таврӑнтӑм, Верук килсен унпа пӗр сӑмах та калаҫмарӑм, ҫутӑласса кӗтсе илтӗм те килтен тухса кайрӑм.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Кӗсьерен тӑхлан браунинга кӑлартӑм, йытӑ ҫурине ыталаса тытрӑм та ҫывӑрмасӑр ҫутӑласса кӗтме шутларӑм.

Вынул свой оловянный браунинг, прижал к себе кутенка и лег, решив ждать рассвета, не засыпая.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

— Макссем ун пеккине пултараҫҫӗ, — пӑшӑлтатрӗ те вӑл, ҫутӑличчен ниҫта та каяс ҫуккине, кайма та пултарайманнине тата ҫутӑласса килтех кӗтмеллине чӗрипе туйса илчӗ.

— Соответствует максам, — прошептал он и сердцем почувствовал: никуда не уйдет, не может уйти, будет ждать рассвета.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Степка, ҫутӑласса кӗтсе, темиҫе хутчен те пӗлӗт ҫинелле пӑхса илчӗ, анчах кашнинчех туратсем хушшинчен тӳпере пӗр вырӑнтах йӑлтӑртатакан виҫӗ ҫӑлтӑра курчӗ.

Степка то и дело взглядывал на небо, ожидая, что вот-вот начнет светать, но сквозь ветки каждый раз видел три бледные звездочки, которые светили, застыв на одном месте.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Лодя каллех ҫаран тӑрӑх уткаласа ҫӳреме тытӑнчӗ, ҫутӑласса кӗтрӗ, хӑйпе хӑй аллисене сулкаласа «торреадорсен маршне» шӑхӑркаласа кӗвӗлеме тытӑнчӗ.

Лодя опять спустился на луг и стал расхаживать по нему, дожидаясь рассвета, громко насвистывая «Марш тореадора» и дирижируя себе обеими руками.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Хӗрлисем Вешенскине хӗвелтухӑҫ енчен хупӑрласа илме талпӑнас-мӗн пулсан, сулахай фланга ҫирӗпленме тата Татарскипе Лебяжински сотнисене тӑшмана тытса чарма пулӑшма тесе, вӑл Ерински хуторне виҫҫӗр хӗҫ (юланутлӑ казак) кӑларса ячӗ: Базки хуторӗн сотнине хӗвеланӑҫ енчен, Дон тӑрӑх анатарахран, пулӑшма Вешенски станицӑн иногородни (казак мар ҫынсенчен йӗркеленӗ) дружинипе Чир станицин пӗр ҫуран сотнине ячӗ; хӑрушӑрах участоксене сакӑр пулемет вырнаҫтарса тухрӗ те, тул ҫутӑласса кӗтсе илме тата хӗрлӗармеецсене утлӑ стройпа тапӑнма тесе, ҫур ҫӗр иртни икӗ сехет ҫитес умӗн икӗ юланутлӑ сотньӑпа Ҫунӑк вӑрман хӗррине пырса вырнаҫрӗ.

Он бросил на хутор Еринский триста сабель, с расчетом, чтобы они укрепили левый фланг и помогли Татарской и Лебяженской сотням сдержать напор противника, в случае если он устремится в обход Вешенской с востока; с запада, вниз по течению Дона, направил в помощь Базковской сотне Вешенскую иногороднюю дружину и одну из Чирских пеших сотен; на угрожаемых участках расставил восемь пулеметов, а сам с двумя конными сотнями — часов около двух ночи разместился на опушке Горелого леса, дожидаясь рассвета и намереваясь атаковать красноармейцев в конном строю.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Чунӑмҫӑм! Ӗмӗр манми юратӑвӑм!» — шухӑшларӗ те вӑл юнашар ҫывӑракан хӗрарӑм ҫумӗнчен йӗрӗннӗ пек аяккарах шуҫса выртрӗ, ассӑн хашлатса, чӑтӑмсӑррӑн тул ҫутӑласса кӗтрӗ, унтан хӗвел пӗлӗт хӗррине хӗрлӗ кӗрен чӗнтӗрпе, ылтӑн укапа эрешлентерме пуҫларӗ ҫеҫ, — хӑвӑрт вырӑн ҫинчен тӑрса ҫӑвӑнчӗ те лаши патне васкаса тухрӗ.

«Любушка! Незабудняя!» — и брезгливо отодвигался от спавшей рядом с ним женщины, вздыхал, нетерпеливо ждал рассвета и, едва лишь солнце малиновой росшивью, золотым позументом начинало узорить восток, — вскакивал, умывался, спешил к коню.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Евдоким Максимович, эсӗ пур ӗҫре те манӑн сылтӑм алӑ шутланатӑн, — чееленсе калаҫма пуҫларӗ Хворостянкин, вӑл та чӳрече ҫинелле пӑхса илчӗ те, тирек ҫулҫисем ҫуталнине курса, кӗҫех тул ҫутӑласса пӗлчӗ.

— Евдоким Максимович, ты во всяком деле есть моя правая рука, — льстивым голосом заговорил Хворостянкин, тоже взглянул в окно и по белым листьям тополя заметил, что рассвет уже был близок.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Огнянов Мӑнастир йӑлӑмӗнчех ҫутӑласса кӗтсе тӑма шут тытрӗ, ирхине курӗ унта малалла мӗн тӑвасса.

Наконец Огнянов решил дождаться рассвета в Монастырской долине, а утром обдумать, как ему действовать дальше.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Дубцов вара халех, пӗр тӑхтамасӑр, ҫутӑласса кӗтсе тӑмасӑр, виҫҫӗмӗш бригадӑран вӑкӑрсемпе плугсем апат тӗлне илсе килес тата ӗҫлеме юратакан плугарьсене Любишкинпа пӗрле хӑй суйласа илес тесе, хутора кайма пулчӗ.

А Дубцов вызвался сейчас же, не медля, не дожидаясь рассвета, идти в хутор, чтобы к обеду пригнать из третьей бригады быков с плугами и самому вместе с Любишкиным отобрать наиболее работящих плугатарей.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

29. Чуллӑ вырӑна пырса перӗнесрен шикленсе, карап хӳри ҫинчен тӑватӑ якорь ячӗҫ те, тул ҫутӑласса кӗтсе тӑтӑмӑр.

29. Опасаясь, чтобы не попасть на каменистые места, бросили с кормы четыре якоря, и ожидали дня.

Ап ӗҫс 27 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Хула халӑхӗ, тул ҫутӑласса чӑтӑмсӑррӑн кӗтсе, хурлӑ ӗҫе курма ушкӑнӑн-ушкӑнӑн кӗпӗрленсе пуҫтарӑннӑ.

В городе толпы народа собрались на плачевное зрелище, с нетерпением ожидая рассвета.

3 Мак 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

6. Манӑн чунӑм Ҫӳлхуҫана кӗтет — хуралҫӑсем тул ҫутӑласса кӗтнинчен ытларах, хуралҫӑсем тул ҫутӑласса кӗтнинчен ытларах кӗтет.

6. Душа моя ожидает Господа более, нежели стражи - утра, более, нежели стражи - утра.

Пс 129 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Паян — савӑнӑҫлӑ хыпар кунӗ; васкамасассӑн, тул ҫутӑласса кунтах кӗтсе илсессӗн, пирӗн ҫине айӑп ӳкет.

День сей - день радостной вести, если мы замедлим и будем дожидаться утреннего света, то падет на нас вина.

4 Пат 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней