Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫутатнипе (тĕпĕ: ҫутат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗнӗ кун килнине систерсе-пӗлтерсе аякри вӑрман хыҫӗнчен васкамасӑр тухакан хӗвел урам енчи чӳречесенчен «пӳрте кӗрсе» пит-куҫа ҫутатнипе вӑранса кайрӗ Виталий.

Помоги переводом

II // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 122–141 с.

Тул енчен хӗвел ҫутатнипе вӗсем хӗп-хӗрлӗ курӑнатчӗҫ.

Помоги переводом

XV сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Фонарь ҫутатнипе, тӗттӗмрен ерипен утса пыракан пылчӑклӑ сӑран атӑсем тата ҫумӑр ҫуса тасатнӑ пӗчӗк сукмак курӑнса кайнӑ.

Освещённые им, появились из темноты облепленные грязью, медленно шагающие сапоги да маленький кусочек тропинки, размытой дождём.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Мачча ҫинчен илемлетсе тунӑ ылттӑнпа кӗмӗл лампӑсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсем зала ҫутатнипе пӗрлех ӳсӗртекен ырӑ шӑршӑ та сараҫҫӗ.

Между шкафами были пуховые подстилки и с покрывалами из тончайшего пурпура.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӗвел питӗ хытӑ ҫутатнипе тата кӗрхи тырӑ калчисем ытла та сип-симӗс пулнипе куҫсем йӑмӑхаҫҫӗ.

От яркого солнца и густой зелени озимых рябило в глазах.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

— Кӑвак шыв ҫинчи ларакан парӑссем, хӗвел ҫутатнипе, куҫа йӑмӑхтармалла шап-шуррӑн та пӗлӗт татӑкӗсем пек курӑнаҫҫӗ.

В ярких лучах солнца распущенные паруса, словно облачка, сверкали ослепительной белизной на водной лазури.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Хӗвел ҫав тери тикӗссӗн те ҫав тери ӑшшӑн ҫутатнипе куҫхаршисем хӑйсемех хупӑнаҫҫӗ.

Солнце светило так ровно, так мягко, что веки смыкались сами собой.

III // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Халь хунар ҫути ӑна аялтан ҫӳлелле ҫутатнипе эпӗ ку Яша Волынский иккенне часах уйӑрса илтӗм.

Свет фонаря падал теперь на него снизу вверх, и я сразу же узнал Яшу Волынского.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Прожекторсем ҫутатнипе картишӗ ҫиҫсе тӑрать.

А двор сияет: прожекторы светят.

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

— Ҫӗрле прожекторсем ҫутатнипе ларнӑ.

— Ночью садились на луч.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пиччӗшӗ сӑнӳкерчӗкне пальма айне тӑрса ӳкерттернӗ; хӑй шурӑ тум тӑхӑннӑ, хӗвел хытӑ ҫутатнипе питне те, тумтирӗсене те йӗркеллӗн пӑхма ҫук.

Дядя снят под пальмой; одет во все белое, и солнце светит таким слепым белым светом, что не рассмотреть ни лица, ни одежи.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Уйӑх ҫутатнипе сенкеррӗн курӑнакан йывӑҫ пӑта ҫинче лаша таканӗсен ҫыххи ҫакӑнса тӑрать.

Вязка подков висела на костыле, вбитом в облупленную стену, голубую от лунного света.

I сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Хунарсем хытӑ ҫутатнипе чечексем чӗрӗ пек мар, фарфортан тунӑ пекех курӑнаҫҫӗ, вӗсен ҫеҫкисем хушшинче те мӗлкесем палӑраҫҫӗ.

В блеске фонарей цветы казались неживыми, фарфоровыми, с глубокими тенями у лепестков.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл кролик ҫине пӑхса ларать, кролик хӗвел ҫутатнипе кӗренленнӗ хӑлхисене силлекелет.

Она смотрела на кролика, который шевелил своими просвечивающими на солнце розовыми ушами.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Чечекленсе, тутлӑ шӑршӑ саракан ҫутҫанталӑк ҫутатнипе пӗрлех ырӑ тӳпе шурӑмпуҫӑн ылтӑн тӗслӗ ҫутипе башньӑна та, гильотинӑна та ҫутатса: «Пӑхӑр-ха, ҫынсем, эпӗ мӗн тӑватӑп тата эсир мӗн тӑватӑр», тесе каланӑ пек туйӑннӑ.

И перед лицом цветущей, благоуханной, любвеобильной и прекрасной природы сияющие небеса, заливая светом зари башню Тург и гильотину, казалось, говорили людям: «Смотрите, вот что делаю я и что делаете вы».

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Шурӑ юр ҫинче вылянакан хӗвел пайӑркисем вӑйлӑн ҫутатнипе куҫсене ырттарса пӑхма та памаҫҫӗ.

Отражаясь в снежных сугробах, оно ослепляло яркими острыми лучами.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл ӑшшӑн ҫутатнипе сывлӑм типме те пуҫларӗ.

От его горячего света быстро стали высыхать капельки росы.

Ҫул ҫӳресси пӗтни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

«Хӗвел пек ҫуннӑ вӑл, хӗвелтен те ялкӑшарах ҫуннӑ, ҫынсене чӗререн юратнин факелӗ ҫутатнипе сӗм вӑрман та шӑпланнӑ, ҫак ҫутта пула тӗттӗм сирӗлнӗ те, вӑрманти йӳҫсе тӑракан шурлӑха путса ҫухалнӑ.

Оно пылало так ярко, как солнце, и ярче солнца, и весь лес замолчал, освещенный этим факелом великой любви к людям, а тьма разлетелась от света его и там, глубоко в лесу, дрожащая, пала в гнилой зев болота.

Пӗрремӗш пайӗ. Чӗре ҫунать // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Уйӑх ҫутатнипе мана пӳртре пурте курӑнать.

На полу белый свет из окна — мне всё видно.

Шӑши патши // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Уйах ҫутатнипе тӗтреллӗ пек курӑнакан уй-хир саралса выртать.

Потянулись сизые от света луны, словно дымкой затянутые поля.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней