Корпус чувашского языка

Гент ӑвӑс ҫурта ҫӑмхине кӑларчӗ, кӑштах касса илчӗ, касӑка кантра йӑлмакӗпе ҫирӗплетрӗ, чӗртрӗ, унтан ҫунаканскере тарӑн ҫыралла антарчӗ; ҫутӑ кӗҫех ҫурма ҫавра шайне ҫитрӗ, анчах мӑйӑр пысӑкӑш ҫулӑм ҫути авалхи-авалхи сӗм тӗттӗмлӗхе ҫӗнтерме-сирме вӑй ҫитереймест, кантра тӑррине аран-аран, хевтесӗррӗн ҫутатса хӗрлӗ пӑнчӑлла ҫеҫ хускалкалать.

Гент вынул клубок восковой свечки, отрезал небольшой конец и, прикрепив его в петле бечевки, опустил зажженным в глубину на уровень с полукругом, но свет огонька, величиною с орех, бессилен был победить многовековую тьму, он слабо шевелился красной точкой, едва озаряя вершок бечевки.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.