Корпус чувашского языка

Ҫулларӗ, ҫулларӗ, ҫулларӗ…

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ишут нумай халь шухӑшларӗ: Шырарӗ, виҫрӗ тӑрӑшса, Чула кӑшланӑ пек кӑшларӗ, Ҫулларӗ, пӑхрӗ тӗнласа.

Помоги переводом

XVI // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Лашана хыпашласа-тӗрткелесе тӗрӗслерӗм; вӑл тӳсӗмлӗ, чӗлпӗре туять, хӑвӑрт чупать; ку — хавшак-вӗри, селӗм-чипер куҫсемлӗ, шурӑ ҫилхеллӗ тӑватӑ ҫулти тур ӑйӑр; пӳлмеке кӗртсе тӑратсан вӑл мана хӑлхаран чӗлхипе ҫепӗҫҫӗн ҫулларӗ, эпӗ вара аллӑма кӑпӑш ҫилхе ӑшне чикрӗм.

Испытав лошадь, я нашел ее выносливой, послушной узде и быстрой; это был четырехлетний гнедой жеребец с белой гривой и нервными, прекрасными глазами; когда его поставили в стойло, он лизнул меня языком по уху, а я сунул руку в мягкую гриву.

IV. Астарот // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Лешӗ ун патне туртӑнчӗ, шӑршласа пӑхрӗ, хӗрлӗ чӗлхине кӑларса, сӗлекине ҫулларӗ, ҫапах татӑка тӗкӗнмерӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Манах ҫав вӑхӑтра эрехне ӗмсе пӗтерчӗ, тутисене кипке евӗрлӗ тӗксӗмрех чӗлхипе ҫулларӗ те, типшӗм пуҫӗпе сулса илсе, калаҫма тытӑнчӗ:

А монах высосал вино, облизал губы тёмненьким, тряпичным языком и заговорил, качнув костяною головой:

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.