Корпус чувашского языка

Катари ҫиҫӗм ялтӑртатса ҫиҫнӗ хушӑра вӑл Софья тутӑрне палласа илчӗ.

При судороге отдаленной молнии он узнал платок Софьи.

XXVI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Дорна-Ватра ҫинче те ҫиҫӗм ҫиҫнӗ.

Дорна-Ватра гремела молниями.

IX сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Аслати авӑтнӑ пек, ҫиҫӗм ҫиҫнӗ пек килсе тухакан юратӑва эсӗ ӗненместӗн-и?

Ты веришь в такую любовь, что сваливается, как гром, как удар?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Щорс куҫхаршисене пӗркелентернӗ, анчах куҫӗсем унӑн малтанхи пекех ҫиҫнӗ.

Щорс нахмурил брови, но глаза его по-прежнему сияли.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Шлем ҫинче ҫиҫнӗ йӑлтӑр-йӑлтӑр Халӑх юратнӑ Хӗрлӗ Ҫӑлтӑр.

Серые шлемы с красной звездой

Вунӑ ҫул юрри // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 27–29 с.

Урата пӗренисем ҫатӑртатса ҫунни илтӗнет, тепӗр чух хӑш-пӗр хутӑн маччи е урайӗ йӑтӑнса анать, хӗлхемсем, тӑвӑл пек, айккинелле сирпӗнеҫҫӗ; йӗри-тавра горизонт таранах ҫиҫӗм ҫиҫнӗ евӗр ҫуталса тӑрать, башньӑн ҫӳллӗ мӗлки вӑрман патне ҫитиех тӑсӑлса выртать.

Слышно было, как трещат потолки и с грохотом рушатся перекрытия; тогда взмывал вверх целый вихрь огненных искр, будто кто-то встряхивал горящим факелом; яркий отблеск света на мгновение озарял небосклон, а тень от башни Тург, став вдруг гигантской, протягивалась до самого леса.

I. Лантенака тыткӑна илчӗҫ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тинӗс ҫинче тӗтӗм йӑсӑрланма тытӑнчӗ, ун витӗр тупӑсем пени ҫиҫӗм ҫиҫнӗ пек ялкӑша пуҫларӗ.

Море заволокло дымом, пронизываемым молниями выстрелов.

X. Ҫӑлӑнатех-ши? // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тупӑсем пенипе пур ҫӗрте те ҫиҫӗм ҫиҫнӗ чухнехи пек ялтӑртата-ялтӑртата илет, «катюшӑсен» ҫулӑмлӑ чӗлхисем ҫӗмӗрен пек аяккалла ывтӑнаҫҫӗ, йывӑр бомбардировщиксен сассисем тӳпене ҫураҫҫӗ.

Повсюду — вспышки выстрелов, огненные стрелы «катюш», гул тяжелых бомбардировщиков.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Теприсем ҫиҫнӗ вӑхӑтра темӗнле чаплӑ физик пулсан та хавхаланса тӑмалла.

Другие вызвали бы восхищение всякого физика.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Мӗн терӗн? — хӗр ҫумӗнчен ҫиҫӗм ҫиҫнӗ чухнехи хӑвӑртлӑхпа хӑпрӗ Сергей.

Помоги переводом

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Пичӗ-куҫӗ пурин те савӑнӑҫпа ҫиҫнӗ.

Все с радостными улыбками.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Ун пек кӗске вӑхӑтсенче пирӗн ҫурта телей хӑнана килнӗ пек, ҫуртра хӗвел ҫиҫнӗ евӗр туйӑнать.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Пӗр вырӑнта пин аслати пек, пӗр пӗлӗтрен пин ҫиҫӗм ҫиҫнӗ пек кӗмсӗртетсе илчӗ.

И так грохнуло, будто бы тысячи громов в одном месте ударили и тысячи молний из одной тучи сверкнули.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

Анчах унӑн пурӑнӑҫӗ ҫӑмӑл пулнӑ, час-часах тунсӑхланӑ пулин те, вӑл вара васкамасӑр, сайра-хутра кӑна пӑлханкаласа, кун хыҫҫӑн кун пурӑнса ирттернӗ, хӑш чухне унӑн куҫӗсенче те хаваслӑх йӑлтӑртатса ҫиҫнӗ, анчах вӗсем сӳнсен вӑл каннӑ, вӗсене шеллемен.

Но ей жилось легко, хотя она и скучала подчас, и она продолжала провожать день за днем, не спеша и лишь изредка волнуясь, радужные краски загорались иногда и у ней перед глазами, но она отдыхала, когда они угасали, и не жалела о них.

XVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӗсем аслати пек хыттӑн янӑранӑ, ҫиҫӗм пек ҫуттӑн ҫиҫнӗ, тинӗс хумӗсем пек хӑватлӑн кӗрленӗ, чӑваш халӑхне ҫутӑ та тулӑх пурнӑҫ патне йыхравланӑ.

Он гневно разоблачал отсталое и жалкое существование родного народа, пламенно призывал его к достойной счастливой жизни.

Поэт ҫуралнӑ ялта // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 43,45,47,49 с.

Ҫиҫӗм ҫиҫнӗ самантра кӑна пире ҫумӑр пӗлӗчӗ курӑнать, пуҫ тӑрринчи йӑмра армак-чармак турачӗсем те, шыв хӗрринчи тӗмсем курӑнаҫҫӗ.

Лишь когда сверкала молния, мы видели узкую полоску неба в низких тучах, ветки огромных ветел, висящие над головами, да темные заросли на берегу.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Сайрарах та сайрарах янӑрарӗ унӑн кӗмсӗти кулли, нумай пулмасть кӑна хӑваслӑн ҫиҫнӗ куҫӗсенче ҫутӑ сӳннӗҫемӗн сӳнсе пычӗ, больницӑн пӗр евӗр тӑсӑлакан пурнӑҫӗ пирки хайланӑ тӗрлӗ шӳт те пӗтсе ларчӗ вунпӗрмӗш палатӑра.

Реже звучал его раскатистый смех, день ото дня тускнел блеск еще недавно искрившихся глаз, и шутки, что щедро отпускались по различным поводам монотонной больничной жизни, уже почти не слышались в одиннадцатой палате.

11 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Минут каярах кӑна асамат кӗперӗ евӗр ҫиҫнӗ сӑрсем туххӑмрах ҫухалчӗҫ, тӗксӗмленчӗҫ.

И сразу померкли минуту назад радовавшие его краски.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Калча ешернӗрен кӑн-кӑваккӑн курӑнакан ҫеҫен хир ҫурхи ҫил айӗн пурҫӑн пек ҫиҫнӗ, ун тӑрӑх пӗлӗтсен таткаланчӑк мӗлкисем шунӑ, чӗрӗ япала пек, ҫеҫен хир хӑй те куҫнӑ, вӗсемпе пӗрле малалла ишнӗ…

Голубая от озими степь шелковисто лоснилась под весенним ветром, скользили по ней разорванные тени облаков, и, как будто живая, она двигалась, плыла вместе с ними вдаль…

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сайра куҫ харшисем айӗнчен куҫӗсем хаваслӑн ҫиҫнӗ йӗп пек чике-чике илнӗ.

Из-под редких бровей колюче и весело поблескивали глазки.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.