Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ютри сăмах пирĕн базăра пур.
ютри (тĕпĕ: ютри) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таҫта аякра, ютри ҫӗршывра, таҫти хирсенче ман командир Денис Васильевич ҫапӑҫать, хӑйӗн ҫине анчах шанса, начальстваран приказ килессе кӗтмесӗр, ют хуласене ҫавӑра-ҫавӑра илет.

Где-то там, далеко, на чужих землях, на чужих полях, бьется мой командир Денис Васильевич, забирая на свой страх и риск, не дожидаясь приказа начальства, иноземные города.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ютра мӗнле аван пулсан та, ялан ютри юрттакпа юртаймӑн.

Помоги переводом

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ютри курорта канма каяс тесен чӑрмавӗ ытла нумай-ҫке!

Помоги переводом

Антальйӑри кану // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7887.html

Тантӑшӗсем асӑнаҫҫӗ ютри яшсене, Ҫурхи сӗрен ачипе, акатуй каччине…

Помоги переводом

II. Чӗкеҫ // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Сарӑ хӗре ҫураҫать Ҫичӗ ютри пуяна.

Помоги переводом

Ҫимӗк каҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Пинерпие хӗрхенсе йӗреҫҫӗ, ӑна ашшӗ ҫичӗ ютри Айтара пама хатӗр пулнӑшӑн пӑшӑрханаҫҫӗ.

Помоги переводом

Кунҫул тӳпинчен // Ипполит Иванов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 232–239 с.

Пинерпие хӗрхенсе йӗреҫҫӗ, ашшӗ ӑна ҫичӗ ютри Айтара пама хатӗр пулнӑшӑн пӑшӑрханаҫҫӗ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

«Ҫичӗ ютри пуянпа пурӑниччен — ват хурама пултӑр ман кил-ҫурт, савни пыра-пыра лартӑр ун хӳттине», тенӗ пулать Сарпике.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫак икӗ сасӑ, йӗрсе, хуйхӑрса, каҫ лӑпкӑлӑхӗпе уҫӑлӑхне юхса кӗрсен, пӗтӗм тавралӑх ӑшӑрах та лайӑхрах пек туйӑна пуҫланӑ; мӗнпур япала ҫав юрра юрлакан этемӗн хуйхине туйса, тӑван йӑвинчен хура вӑйсем хӑйпӑтса тухнипе, ҫичӗ ютри хӗн-хурлӑ ӗҫре мӑшкӑл тӳсме каякан ҫынна шеллесе, асаплӑ кулӑпа йӑлтӑртатнӑн туйӑннӑ.

Когда два голоса, рыдая и тоскуя, влились в тишину и свежесть вечера, вокруг стало как будто теплее и лучше; всё как бы улыбнулось улыбкой сострадания горю человека, которого темная сила рвет из родного гнезда в чужую сторону, на тяжкий труд и унижения.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫук, машинӑран анса юлни ҫеҫ сахал — санӑн хальлӗхе питӗ хӑтлӑн вырнаҫнӑ леш ӗлккен те хӳхӗм, анчах ют, ютри ҫуртран тухса каймалла-тӑр.

Нет, не из машины надо выходить — тебе уйти бы из того великолепного, но чужого, чуждого тебе дома, в котором ты так уютно устроился.

10 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ютри ту ҫинчи сивӗ каҫ ҫынсене хӑйсен чӗринчи вӑрттӑнлӑхсене ним пытармасӑр калаҫтарать.

Холодная горная ночь на чужбине невольно располагала к откровенности.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Килне таврӑнсан, Шерккей ҫак юмӑҫа хӑй аллипе хӑй шурӑ пир тӑрӑхӗ тыттарасшӑнччӗ, юмӑҫ илесшӗн пулмарӗ; илме кӑна мар, вӑл яхӑнне те ямарӗ, кӑштах ӑна-кӑна тӗшмӗртекен чӗлхеҫӗшӗн ун пек-кун пек чӑрманасси пулать те ӗнтӗ, ютри ҫынсем мар-ҫке, ӳлӗм сывлӑх пулсан, тав сӑмахӗ те ҫитӗ.

Вернувшись в дом, Шерккей своими руками попытался вручить йомзе конец холста, но та ни за что не хотела брать: мол, человек должен выручать человека, да и не чужие мы, мол, люди, а свои, деревенские, было бы здоровье, а ей и слов благодарности достаточно.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сивӗ, нӳрӗ пулнипе тата канӑҫ паман хуйхӑ хӑваланипе хӑй вырӑнӗнчен тӑрсан, ҫич ютри ҫын ӑна пуринчен те малтан курнӑ.

Человек без языка увидел его первый, поднявшись с земли от холода, от сырости, от тоски, которая гнала его с места.

XXI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Вӑл ютри пурӑнӑҫне мана уҫмарӗ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Эп тӗл пулсан каллех паян сана, мӑнтарӑн, — Тара кӗрешнӗ ҫич ютри салтак, — Алла тытса пӑшал, хӑюллӑн та хастаррӑн Тухатӑп кӗрешме.

Но если и сейчас я встречуся с тобою, Наемных армий вражеский солдат, То я, седой старик, готовый встану к бою,

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Утланчӗ казак, хура-тур ут утланчӗ, Вӗҫтерчӗ ютри, инҫетри ҫӗршыва.

Поехал казак на чужбину далеку На добром своем коне вороном.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вара эпӗ ҫак пӳлӗмре ютри ҫынна курасси уншӑн питӗ йывӑр иккенне тавҫӑрса илтӗм.

И я поняла, что ему будет тяжело увидеть в этой комнате чужого человека.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней