Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юртан (тĕпĕ: юрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юртан пулнӑ шыва канализацине юхтарса ярӗҫ, ҫӳп-ҫапа вара каяш тӑкмалли вырӑна кайса тӑкӗҫ.

Снег, превратившись в воду, будет направляться в канализацию, а мусор отправится на свалку.

Шупашкара юр ирӗлтерекен станцие кӳрсе килнӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30749.html

Пӗрисем заводри ҫулсене юртан тасатрӗҫ, теприсем хӑяккан тӳнтернӗ вагонеткӑсенчен тунӑ баррикадӑсене пӑсрӗҫ, виҫҫӗмӗшсем такӑнса кайна кӑмрӑка вагонсем тиерӗҫ.

Одни очищали от снега заводские пути, другие растаскивали баррикады, сложенные из опрокинутых, пробитых пулями шахтных вагонеток, третьи грузили в вагоны рассыпанный уголь.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл палланӑ ҫав старике сӑнӗнчен, пӗлнӗ ун шурӑ сухалне, юртан тӗртсе тунӑ пек тумтирне…

Он знает его в лицо, знает его белую бороду и его одежду, сотканную будто из снега…

I // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Лена вара тултан кӗре те пӗлмен, ҫунашкапа ярӑннӑ, юртан ҫын кӗлеткисем туса вылянӑ.

Лена много была на воздухе, каталась на санках, лепила снежных баб.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ҫинҫе юпасем лартса эрешлентерсе тунӑ уҫӑ террассӑна пӗтӗмпех юр тултарса лартнӑ; пӳрт умӗнчи палисадникӑн юписене те вӗҫӗсем таранах юр хывса лартнӑ; унта ҫул та ҫук, йӗр те ҫук, юртан купаласа тунӑ пысӑк сӑмсаллӑ, шыв сапса пӑрлантарнӑ, хул хушши айӗнче хура шӑпӑр тытса тӑракан савӑнӑҫлӑ карчӑк та ҫук.

Снегом заметена открытая, за резными жиденькими столбиками, терраса; завален снегом по самые острия частокола палисадник у дома; ни дорожек в нем, ни следов, ни снежной веселой бабы с толстым носом, с черной метлой под ледяным, водой окаченным, застуженным локтем.

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Кунта, юртан тасатнӑ ҫерем ҫинче, кӑвайт ялкӑшса ҫунать, ун умӗнче виҫӗ партизан ларать.

Здесь на земле, расчищенной от снега, горел костер, и около него сидело трое партизан.

XIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Хӗллехи вӑхӑтра, тулта ытла та сивӗ пулсан, ирхи чейрен пуҫласа апатчен ачасем пӳртре вылянӑ, е ӑшӑрах пулсан, картишне тухса, юртан шӑнтса тунӑ пысӑк ту ҫинче ярӑннӑ.

Зимой, от чая до обеда, играли в комнатах, если на дворе было очень морозно, или шли на двор и там катались с большой ледяной горы.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Йывӑҫсене ҫил хаяррӑн авать, туратпа турата ҫапӑнтарать, пас ҫапах та тӑкӑнмасть, йывӑҫсем юртан ӳссе ларнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Иней не осыпается даже при ветре, словно деревья так и выросли снежными.

Донбасри сивӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Акӑ вӑл, сивӗре хӗрелсе кайнӑскер, кӑшкӑрашса та ахӑлтатса ачасемпе пӗрле юртан кинемей тӑвать.

Вот он с криком и смехом, раскрасневшийся на морозе, лепит с ребятами снежную бабу.

Тӑван ҫӗршыв // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ҫӳҫӗсем унӑн юртан та шурӑрах.

Белее снега.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся, Галя тата Верочка ӗҫлеҫҫӗ — юртан ҫын кӗлетки купалаҫҫӗ.

Маруся, Галя и Верочка работают — строят снеговую бабу.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ним хускалми, чунӗ тухнӑн выртрӗ-выртрӗ те Виталий, ӑн пырса кӗнӗ пек пулсан, тӑчӗ, юртан лӑстӑртатса тасалчӗ, куҫне-пуҫне чалтӑртаттарса, Никандр ҫине ыткӑнма сӗкӗнчӗ.

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Елькка лаша ҫурӑмне витнӗ чаппана сӳсе юртан лӑстӑртаттарса тасатрӗ, унла, ӑшӑрах пултӑр тесе, Кӗҫени урисене чӗркерӗ.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Юртан, ҫилтен хӳтӗлемен шӑтӑк-ҫурӑк, кивӗ лупас айӗнче, йывӑҫ курита ӑшне хупса лартнӑ ҫӑлкуҫ шывӗ тӗлне пӗшкӗнсе, хӗрарӑмсем кӗпе чӳхетчӗҫ; вӗсен пичӗсене тон тулса ларнӑ, сивӗ чӗпӗтсе пӗтернӗ; йӗпе пӳрнесене сивӗ пӗҫертет, вӗсем авӑнкалаймаҫҫӗ, куҫҫульсем юха-юха анаҫҫӗ, хӗрарӑмсем ҫапах, пурне те темле ӑрасна паттӑрӑн пӑхса, пӗрне-пӗри тӗрлӗ историсем каласа кӑтартса, чарӑна пӗлмесӗр сӑмахлаҫҫӗ.

Согнувшись над ручьём, запертым в деревянную колоду, под стареньким, щелявым навесом, который не защищал от снега и ветра, бабы полоскали бельё; лица их налиты кровью, нащипаны морозом; мороз жжёт мокрые пальцы, они не гнутся, из глаз текут слёзы, а женщины неуёмно гуторят, передавая друг другу разные истории, относясь ко всем и ко всему с какой-то особенной храбростью.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Карпат тӑвӗсен халӗ те юртан тасалман хушӑкӗсем тӑрӑх юхса килекен хӑватлӑ Тисса патӗнче шӗвӗ тӗтре мӑкӑрланать.

Бурная Тисса, несущая свои воды из карпатских, еще заснеженных горных теснин, курилась легким, прозрачным паром.

5 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Тавыль капкӑн лартнӑ хушӑра ачасем хыта юртан ҫӳхе ҫаврашкасем тума тытӑнчӗҫ.

А пока Тавыль ставил капкан, остальные ребята выстругивали из плотного снега тонкие пластинки.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл ун чух ӑнсӑртран тупӑннӑ вӑрттӑн кӗтессенче, шӑтӑк-ҫурӑксенче, ҫилтен, ҫумӑртан, юртан хӳтӗленмелли вырӑнсенче, пуринчен ытла — ҫын курмалла мар вырӑнсенче ҫӗр каҫкаласа пурӑннӑ.

Случайные ночевки в каком-нибудь незаметном уголке, в щели, где можно укрыться от ветра, от дождя и снега, а главное — где авось не заметят, не выгонят.

14 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

«Астӑватӑн-и эс, — тенӗ Михайло Степанович Ефимкӑна кашни ҫулах Христос ячӗпе чуптунӑ хыҫҫӑн тутисене шӑлса, — астӑватӑн-и эс мана ҫунашкапа туртса ҫӳренине тата юртан тӑвайкки туса панине?»

«А помнишь, — говорил ежегодно Михайло Степанович Ефимке, обтирая губы после христосованья, — помнишь, как ты меня возил на салазках и делал снеговую гору?»

I // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

— Начальник юлташ, малалла каймастпӑр, — терӗ те Лиходеев, шурӑ юртан купаласа тунӑ стенасем патне ҫитсе перӗннӗ евӗр, машинӑна чарса лартрӗ.

— Придётся загорать, товарищ начальник, — сказал Лиходеев, останавливая машину, которая точно упёрлась в сплошную белую шевелящуюся стену.

Вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 172–187 с.

Хӑмӑр лаша ҫийӗн юртан та шурӑ япала ҫӗкленсе илнӗ.

Над бурым пузом лошади поднялось что-то белое, белее чем снежный горизонт.

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней