Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑтӑртатса (тĕпĕ: шӑтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӑр куписем шӑтӑртатса тепренех ишӗлни Таньӑн шӑлӗсене пырса тивет.

Торосы ломались у основания с непереносимым звуком, от него у Тани заныли зубы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Аллине сасартӑк хускатнӑ май унӑн ӳт ҫумнех ҫыпҫӑнса ларнӑ гимнастерки туртӑнса та шӑтӑртатса илчӗ.

От резкого движения рукой гимнастерка его, будто наклеенная на тело, натянулась и затрещала.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӗсем вӑрманта ҫапӑсем, хӑрӑк туратсем епле шӑтӑртатса хуҫӑлнине те, йӑваннӑ йывӑҫсем урлӑ асӑрхануллӑн пусса, лаша епле тулхӑрса пынине те илтмерӗҫ.

Они не слышали, как хрустел в лесу валежник, как всхрапывал конь, осторожно переставляя копыта через поваленные деревья.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хушӑран ҫеҫ лаша ури айне пулнӑ хӑрӑк турат шӑтӑртатса хуҫӑлни илтӗннӗ.

Изредка хрустел попавший под копыто сучок.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Унӑн сӑмахӗсене тӗттӗм ҫӗр, юрпа витӗннӗ вӑрман, шӑтӑртатса ҫунакан кӑвайт итлет:

Но звучно и с таким чувством, с таким выражением:

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл чышкине ҫав тери хытӑ чӑмӑртарӗ, — хытӑ чӑмӑртанипе сыпписем те шӑтӑртатса илчӗҫ.

Он сжал руку в кулак так, что захрустели суставы.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Кӑмакари вутӑ шӑтӑртатса, пӳлӗмри сывлӑша туртнӑ май ӳлесе ҫунчӗ, хӗрарӑм сасси тикӗссӗн янӑрарӗ.

В печи трещал и выл огонь, втягивая воздух из комнаты, ровно звучала речь женщины.

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл аллисене чӑмӑртарӗ, унӑн пӳрнисем шӑтӑртатса илчӗҫ, куҫ хупаххи куҫ ҫине ӗшенчӗклӗн анса ларчӗ…

Она сжала руки, пальцы ее хрустнули, а веки утомленно опустились на глаза…

IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хӗрлӗ сӑнлӑ ҫулӑм, хаваслӑн кулса, кӑвайт тавра ларакансен хура кӗлеткисене ҫутатрӗ, ҫын сасси кӑвайт хуллен шӑтӑртатса, чашкӑрса ҫуннипе хутшӑнса тӑчӗ.

Румяное лицо огня, задорно улыбаясь, освещало темные фигуры вокруг него, и голоса людей задумчиво вливались в тихий треск и шелест пламени.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Василий пысӑк утӑмсемпе пӳлӗм урлӑ утса каҫрӗ, креслӑна сиктерчӗ, ун ҫине ытла йывӑррӑн ларнипе кресло урисем шӑтӑртатса илчӗҫ.

Василий широкими шагами пересек комнату, отодвинул кресло и сел на него так, что ножки скрипнули.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Мӗске-е-ер? — Эдвард пӳрнисем шӑтӑртатса кайиччен саламат аврине чӑмӑртарӗ.

— Что-о-о? — Эдвард до хруста в пальцах сжал рукоять нагайки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Хутран-ситрен юр айӗнче выртакан хӑрӑк турат, лаша чӗрни пуснипе, ҫӳлелле ҫаврӑнса тухать те шӑтӑртатса илет.

Изредка заворошится под снегом прижатая к земле копытом ветка, затрещит — тогда всхрапывает конь.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Калаҫасси ҫинчен асӑнмалли те ҫук, пӗрмай аслати шӑтӑртатса тӑни пурпӗрех сӑмаха итлеме те памасть.

Впрочем, нечего было и думать о разговоре: оглушающий грохот грома всё равно не позволил бы ничего расслышать.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Аҫа ҫапать, татах аслати шӑтӑртатса каять, кӗмсӗртетнӗ сасӑ пӗрре куҫ хупса илмеллӗх те пулин лӑпланса тӑмасть.

грохотавшего теперь непрерывно, не умолкая ни на миг.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Артём аллисем Павела ыталарӗҫ, Павелӑн шӑммисем шӑтӑртатса илчӗҫ.

Когда руки Артема схватили Павла в свои объятия, у Павла хрустнули кости.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӳлӗмре шӑп, кӑмакари вутӑ ҫеҫ шӑтӑртатса ҫунать, тата кранран шыв татти-сыпписӗр тумлани илтӗнсе тӑрать.

Тихо было в комнате, лишь потрескивало в топке, и у крана слышался стук равномерно падающих капель.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӳрнесем урӑх чӑмӑртанма пултарас ҫук темелле ӗнтӗ, вӗсем сыпӑкӗсенче шӑтӑртатса ыратсан та чӑмӑртанчӗҫ.

Кажется, и нельзя было больше сжиматься пальцам, а они все сжимались; ныли, хрустели в суставах, а сжимались.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Унтан утнӑ сасӑ илтӗнми пулчӗ те, ҫатан карта шӑтӑртатса илчӗ.

Потом звук шагов затих и хрястнул плетень.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сергей алтунине хӗстерчӗ, пӳрне сыпӑкӗсем шӑтӑртатса илчӗҫ, вара алӑсем, ӳт-пӳрен уйрӑлса, сывлӑшра ишме пуҫларӗҫ.

Сергей сжал кисти, хрустнули суставы пальцев, и руки, поплыли в воздухе, отрываясь от тела.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сулахай ҫыранра казаксен ҫыпӑҫусӑр юррисемсӗр пуҫне пӗр пилӗк минута яхӑн ним сасӑ та илтӗнмерӗ, унтан ҫавӑнтах алӑпа ывӑтмалли гранатӑсем шартлатса ҫурӑла пуҫларӗҫ, пулемет шӑтӑртатса кайрӗ, пӑшалсемпе тӗлли-паллисӗр пеме тапратрӗҫ, унта та кунта: «Урра-а-а! Урра-а-а! Урра-а-а!» — тесе кӑшкӑрнӑ сасӑсем инҫетелле кассӑн-кассӑн юхса саланчӗҫ.

На левой стороне минут пять не слышно было ничего, кроме несвязных казачьих песен, потом стали гулко лопаться ручные гранаты, зарокотал пулемет, разом вспыхнула беспорядочная ружейная стрельба, и далеко покатилось прерывистое: «Ура-а-а! Ура-а-а! Ура-а-а-а!»

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней